Μιά “νεκρανάσταση” Στίς 21-6-1995 η 46χρονη Κατερίνα Νικηφ. Τσοτοπούλου-Τριανταφύλλου, κάτοικος Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, μετά από φοβερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μεταφέρθηκε στό Νοσοκομείο “Παπανικολάου” μέ βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση: τό μετωπιαίο οστούν είχε θρυμματισθεί, μήνιγγες, αίματα, χώματα ήταν αναμειγμένα στό μέτωπο. Μετά από πέντε ώρες χειρουργείο, τήν οδήγησαν στήν Εντατική Μονάδα. Εξ αντικειμένου, οι ιατροί δέν έδιναν καμιά ελπίδα νά ζήσει, ούτε μία στό εκατομμύριο, καί έλεγαν ότι, άν ζούσε, θά ήταν “φυτό”. Οι δικοί της, μέ αγωνία γιά τήν κατάστασή της, αλλά καί βαθειά πίστη, όλο τό βράδυ παρακαλούσαν τόν άγιο Ραφαήλ. Τήν επομένη πληροφορήθηκαν ότι θά γινόταν αγρυπνία στό Ιερό Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου στήν Μεταμόρφωση Χαλκιδικής όπου μετέβησαν καί συμμετείχαν καί έδωσαν τό όνομά της γιά νά μνημονευθεί στήν Προσκομιδή. 'Εφυγαν μέ ανάλαφρη τήν ψυχή, γεμάτη ελπίδα στό Θεό, έστω κι άν ιατρικώς η κατάσταση τής ασθενούς ήταν απελπιστική. Τήν άλλη μέρα απόγευμα, οι ιατρικές πληροφορίες πάλι αποκαρδιωτικές. Κάποιος
ιατρός τούς είπε ότι ήταν τόσο σοβαρή η κρανιοεγκεφαλική κάκωση, πού δέν άφηνε καμιά ελπίδα, παρά μόνο άν θά ήταν δυνατόν νά γίνει “μεταμόσχευση” κεφαλής! Η μητέρα της, όταν τής επέτρεψαν μετά από μέρες νά εισέλθει γιά λίγο στήν Εντατική, δέν κατόρθωνε νά αναγνωρίσει ποιά ήταν η κόρη της, παρά μόνο όταν τής τήν έδειξε μία νοσοκόμος! Τήν Κυριακή 25 Ιουνίου ανέβηκαν πρωί στό Μοναστήρι τού Αγίου Ραφαήλ στή Γρίβα της Γουμένισσας. Λειτουργούσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γουμενίσσης κ. Δημήτριος, καί τούς είπα νά μήν απελπίζονται, αλλά νά παρακαλούν τόν 'Αγιο, κι εκείνος θά κάνει τό θαύμα του, όπως τόσα ανέλπιστα θαύματα μέχρι τότε. Γονατιστοί μέ δάκρυα προσευχήθηκαν στήν Παράκληση πού ζήτησαν να τελεσθεί, μετά τή θ. Λειτουργία. Πήραν λαδάκι καί αγιασμό. Κατέβηκαν έπειτα στήν Ιερά Μονή της Παναγίας στή Γουμένισσα καί δεήθηκαν μέ πόνο ψυχής ενώπιον τής θαυματουργού εικόνος της νά γίνει τό θαύμα στόν άνθρωπό τους. Καθημερινά τελούσαν Παράκληση τού Αγίου Ραφαήλ καί άλλων Αγίων οι ίδιοι στή Θεσσαλονίκη. Στίς καθ' ημέραν θείες Λειτουργίες καί τίς ιερές Παρακλήσεις στό Μοναστήρι γινόταν συνεχής μνημόνευση τού ονόματος τής ασθενούς. Στίς 2 καί 9 Ιουλίου, Κυριακές επίσης, από τά χαράματα, ανέβηκαν οι συγγενείς πάλι στήν Ιερά Μονή, λειτουργήθηκαν, έδωσαν πρόσφορο μέ τό όνομα τής ασθενούς, προσευχήθηκαν μέ επίμονη βαθειά πίστη καί ελπίδα, γονατιστοί καί μέ δάκρυα, στήν Παράκληση μετά τή θεία Λειτουργία. Στίς 9 Ιουλίου συνέπεσε νά είναι κι ένα λεωφορείο προσκυνητών από Κοζάνη, πού κι εκείνοι παρακλήθηκαν νά προσευχηθούν εκτενώς, συμψάλλοντες στήν Παράκληση τό “Κύριε ελέησον”. Τήν επομένη, μετά από 18 μέρες στήν Εντατική, η ασθενής ανένηψε! Τό θαύμα είχε γίνει. Τά εξ αντικειμένου αρνητικά επιστημονικά προγνωστικά ανετράπησαν! Μάλιστα, μολονότι τίς τελευταίες μέρες ήταν πιθανόν νά προσβληθεί από μηνιγγίτιδα καί νά υποστεί εγκεφαλικό, τελικά η Χάρη τού Θεού απέτρεψε κι αυτόν τόν κίνδυνο. Τή μετέφεραν στή Νευροχειρουργική Κλινική, από όπου πήρε εξιτήριο. 'Οταν ανέλαβε κάπως, ανέβηκαν οικογενειακώς στό Μοναστήρι καί έκαναν θ. Λειτουργία. Επανεισήχθη στό Νοσοκομείο, γιά πλαστική εγχείρηση προσθετική τού μετωπιαίου οστού στίς 20 Σεπτεμβρίου, καί άλλη μιά φορά στίς 10 Οκτωβρίου γιά νέα επέμβαση στόν οφθαλμό καί τή σιαγόνα. 'Ολες οι εγχειρήσεις στέφθηκαν από επιτυχία. Μετά από πρόσφατη εξέταση, ο Καθηγητής κ. Φυλακτάκης βεβαίωσε ότι δέν υπάρχει κανένα πρόβλημα, παρ' όλη εκείνη τήν επιθανάτια περιπέτεια. Μέσα στόν Αύγουστο, η ιαθείσα είχε δει ένα βράδυ στόν ύπνο της ότι κάποιος κτύπησε τή θύρα τής εισόδου καί ανοίγοντας είδε τόν άγιο Ραφαήλ. Τόν προσκάλεσε νά εισέλθει στό σπίτι της νά τήν βοηθήσει, αλλ' ο 'Αγιος τής είπε: Δέν έχεις πιά ανάγκη, δέν κινδυνεύεις. Ξύπνησε περιχαρής γιά τήν προστασία τού Αγίου. Καί ο σύζυγός της είχε αξιωθεί νά δεί τόν 'Αγιο μία φορά σέ ενύπνιο μέσα στό σπίτι τους ολοζώντανα, τόν πρώτο ακόμη καιρό. Στήν αρχή δέν κατάλαβε ποιός ήταν καί φοβήθηκε μέ τόν απρόσμενο επισκέπτη. Ο 'Αγιος τόν ευλόγησε λέγοντάς του νά μή φοβάται, γιατί ήρθε γιά καλό τους. 'Ολη η οικογένεια ομολογεί τό μεγάλο θαύμα πού έκανε στήν Κατερίνα ο άγιος Ραφαήλ. Εκκλησιάζονται συχνά στό Μοναστήρι για να εκφράσουν τή βαθειά ευγνωμοσύνη τους στό θαυματουργό 'Αγιο τού Θεού. Μερικές φορές συνέπεσε νά παρευρίσκεται προσκυνητής καί ο τροχονόμος κ. Δημήτριος Τσακίρης τού Τμήματος Τροχαίων Ατυχημάτων Θεσσαλονίκης μέ τήν οικογένειά του. 'Ηταν ο τροχονόμος πού πρώτος είχε σπεύσει μέ περιπολικό καί τήν είχε αντικρίσει αιμόφυρτη. Βλέποντας τότε τήν κατάστασή της, δέν πίστευε πώς θά μπορούσε νά σωθεί, καί όμως μέ βαθειά πίστη τή σταύρωσε μέ λαδάκι τού αγίου Ραφαήλ πού φρόντιζε καί είχε πάντοτε μαζί του στό αυτοκίνητο καί επικαλέστηκε τήν υπέρ αυτής πρεσβεία τού Αγίου. Είναι αληθές ότι καί στήν παρούσα περίσταση συνέβη μιά “νεκρανάσταση”. Τό είπε ξεκάθαρα σέ γνωστό μας χειρούργο συνάδελφός του καί φίλος από τήν Εντατική εκείνου τού Νοσοκομείου: Θυμάσαι εκείνα τά τρία 'πτώματα'; Τό ένα αναστήθηκε!
Από το Athos.edo.gr