Εκτός από τις νόμιμες γυναίκες στην αρχαιότητα υπήρχε και μια άλλη κατηγορία γυναικών. Οι παλλακίδες προέρχονται από την τάξη των μετοίκων ή κατάγονταν από γονείς ξένους, Ίωνες κυρίως. Σύμφωνα με τον Αθηναϊκό νόμο του 451 - 450 π.Χ. ο γάμος Αθηναίου με γυναίκα της οποίας ο πατέρας δεν είχε πολιτικά δικαιώματα ήταν παράνομος. Για να ξεπερασθεί αυτό το πρόβλημα ο Αθηναίος επιτρεπόταν να έχει μια ημινομική σχέση, ελεύθερο δεσμό παράλληλα με τον γάμο, την παλλακεία την η συμβίωση μιας γυναίκας με ένα άνδρα, χωρίς να έχει προηγηθεί γάμος. Ένας Αθηναίος ρήτορας αναφέρει στην έκταση του «προβλήματος» της εποχής του : «Έχομε τις παλλακίδες για την απόλαυση και τις συζύγους για να μας δίνουν νόμιμα τέκνα και να είναι πιστοί φύλακες του οίκου».Πως γίνοταν η επιλογή των Παλλακίδων;...
Στον Αίαντα του Σοφοκλή, οι Ελληνες ταξιδεύοντας για τη Λήμνο, αγοράζουν κρασί και πληρώνουν με σκλάβες. Το μεγαλύτερο δουλεμπορικό κέντρο για σκλάβες ήταν η Δήλος, όπου ο αριθμός των γυναικών που έβγαιναν για πούλημα ξεπερνούσε ακόμη και τον αντίστοιχο των γυναικών στην αγορά της Αθήνας ! Και στις δύο αγορές οι αγοραπωλησίες γίνονταν σαν να επρόκειτο για μοσχάρια ή για άλογα. Οι υποψήφιοι αγοραστές ψαχούλευαν τα κορίτσια ανάμεσα στα σκέλη για να εξετάσουν αν είναι παρθένες ( σκεφθείτε ψαχούλεμα δηλαδή) , έπιαναν τα στήθη τους για να δουν πόσο σφιχτά ήταν, τους άνοιγαν το στόμα για να δουν αν όλα τα δόντια ήταν εκεί και ζητούσαν από τους δουλεμπόρους πιστοποιητικά ότι το εμπόρευμα είναι υγιές και ότι μπορεί να επιστραφεί σε περίπτωση που διαπιστωθούν εκ των υστέρων ελαττώματα. Από τη στιγμή που ο άνδρας αγόραζε το εμπόρευμα, μπορούσε να το κάνει ό,τι ήθελε. Έχουν γραφτεί πολλά για τη σεξουαλική εξαχρείωση που προκαλούσε η δουλεία…. Στο λόγο του εναντίον της εταίρας Νέαιρας, ο ψευδο-Δημοσθένης λέει : τις εταίρες τις έχουμε για τη διασκέδασή μας, τις παλλακίδες για τις καθημερινές μας ανάγκες και τις συζύγους για την παραγωγή νομίμων παιδιών” Θα μπορούσε να προσθέσει: Και για τα υπόλοιπα έχουμε τις δούλες στο σπίτι μας.
Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε ότι ο Θεός ευλογεί την παλλακίδα και τα παιδιά εξ αυτής: Γένεση, κεφ. 16. Ο Αβραάμ είχε γυναίκα τη Σάρα που δεν έκανε παιδιά έκανε έρωτα μια δούλα της Σάρας ονόματι Άγαρ που έμεινε έγκυος . Μετά η Σάρα από ζήλεια διώχνει την Άγαρ από το σπίτι της και η τελευταία περιφέρεται απαρηγόρητη. Παρουσιάζεται όμως στην Αγαρ άγγελος Κυρίου και της λέει "Θέλω πληθύνει σφόδρα το σπέρμα σου ... διότι ήκουσεν ο Κύριος την θλίψιν σου ... Και εγέννησεν η Άγαρ υιόν εις τον Αβραάμ ... ". Αλλά και ο Ιακώβ διαβάζουμε ότι:: "Σηκωθείς δεν την νύκτα εκείνην έλαβε τας δύο γυναίκας αυτού και τας δύο θεραπαίνας αυτού και τα ένδεκα παιδία αυτού και διέβη το πέρασμα του Ιαβάκ. " (Γεν. λβ', 22).Ο θεσμός της Παλλακείας ήταν ευρύτατα διαδομένος σε όλες σχεδόν τις κοινωνίες ανεξάρτητα θρησκεύματος και σε όλες της εποχές.
Πηγές:
http://www.apologitis.com/gr/ancient/a-ginaika.htm#ΠΑΛΛΑΚΙΔΕΣ
http://ritsmas.wordpress.com