Από το δεξί του χέρι ξεπροβάλλει
το διάσημο τατουάζ του, ενώ στο αφτί του διακρίνεται το σκουλαρίκι που έβαλε όταν γεννήθηκε η εγγονή του. Αεικίνητος αλλά χαλαρός, ζητεί ταπεινά συγγνώμη για τη μικρή καθυστέρηση και κερνάει κουραμπιέδες. Είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενος, διότι μόλις είχε συμφωνήσει με τους
υπολοίπους δημάρχους της πόλης να του παραχωρήσουν απορριμματοφόρα, καθώς τα οχήματα του κεντρικού δήμου είναι στην πλειονότητά τους εκτός λειτουργίας, με αποτέλεσμα τα σκουπίδια να «κοσμούν» (και) τη Θεσσαλονίκη χριστουγεννιάτικα. «Εγώ δεν λέω να γίνουμε Βαρκελώνη-
δεν θα γίνουμε ποτέ-, προτείνω όμως να πλησιάσουμε στο Μπιλμπάο. Προτού γίνει το μουσείο Γκούγκενχαϊμ δεν το ήξερε ούτε η μάνα του. Σήμερα μόνο από το μουσείο έχει ένα εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο» σχολιάζει ο κ. Μπουτάρης.
Αύριο μετακομίζει στο γραφείο τού πρώην δημάρχου κ. Β. Παπαγεωργόπουλου. «Θα φέρω τα φιλαράκια μου να μεθοκοπήσουν στο γραφείο του δημάρχου! Τους είπα να έρθουν και να κάνουμε χαβαλέ. Στην παράδοση- παραλαβή θα είναι καλεσμένος και ο Ανθιμος.Του πήρα και δώρο.Την εικόνα “Εγώ είμαι η άμπελος”, την ωραιότερη εικόνα που υπάρχει σε όλα τα οινοποιεία της Ελλάδος», τονίζει. Τακτικά σταματάει και δίνει εντολές στους συνεργάτες του. «Κάθε πρωί θα ξεκινάει η ημέρα με γιόγκα, εδώ στον διάδρομο!» λέει.
Εάν πιάσουμε το νήμα της συμμετοχής του στα κοινά πρέπει να πάμε πολύ πίσω, στην οινοποιητική ιστορία της οικογένειάς του. «Η εταιρεία έχει τυπικό έτος ίδρυσης το 1879, όταν ξεκίνησε το επάγγελμά του ο παππούς μου. Εγώ άρχισα να ανακατεύομαι στα κοινάμέσα από τον κλάδο του κρασιούμε μια απλή λογική:...
Οτι ο στόχος δεν είναι να φάω εγώ το δικό σου το κομμάτι, αλλά να μεγαλώσει η πίτα. Η συλλογική δράση είναι η πιο καλή επιλογή, καλύτερη από το να κοιτάμε το δικό μας το συμφέρον» εξηγεί ο ίδιος. «Λεφτά δεν υπάρχουν γενικώς, παρ΄ όλο που ο Παπαγεωργόπουλος λέει ότι έχει 14 εκατ. ταμείο. Πώς το έχει και πού είναι δεν ξέρω!», εξομολογείται. « Κόβονται τελείως οι οποιεσδήποτε δαπάνες. Ακόμη και για το χαρτί, θα βγει εγκύκλιος για να χρησιμοποιείται και η πίσω πλευρά των μεταχειρισμένων» λέει. Μεγάλη σημασία δίνει και στον εθελοντισμό. «Δεν είναι εύκολο πράγμα να βγάλεις τους εθελοντές από το σπίτι, όμως δεν είναι και τραγικά δύσκολο. Αυτή τη στιγμή αυτό που εισπράττουμε είναι μια διάθεση του κόσμου να συμμετέχει και αυτός» σημειώνει ο κ. Μπουτάρης.
Η νέα δημαρχιακή αρχή ξεκινά απογραφή. «Θα κάνουμε αυτό που λέμε due diligence.Κάθε μέρα προκύπτουν πράγματα. Εδώ από αυθαιρεσίες μας προέκυψε το άγαλμα του Καραμανλή,το οποίο το έβαλαν οκτώ η ώρα το πρωί την ημέρα της ορκωμοσίας! Με πίεζαν ο Παπαγεωργόπουλος και ο Αχιλλέας Καραμανλής να οριστεί και ημερομηνία αποκαλυπτηρίων. Ε,εκεί γίναμε μαλλιά κουβάρια» διηγείται. « Μεταξύ σοβαρού και αστείου, μια σκέψη που επικρατεί είναι να μαζέψουμε όλα τα αγάλματα της πόλης και να κάνουμε ένα πάρκο των αγαλμάτων, το οποίο μπορεί να είναι και ωραίο» σχολιάζει με χιούμορ. Το άλλο αγκάθι, που ο Δήμος υπό τον Γιάννη Μπουτάρη θα δει με άλλο μάτι, ακούει στο όνομα πΓΔΜ. «Εγώ ξέρω από μικρός που μεγάλωσα σε αυτή την περιοχή ότι τους “απέναντι” τους λέμε πάντοτε Σλαβομακεδόνες. Ερχομαι λοιπόν και αναρωτιέμαι γιατί ένας λαός που έχει μια εξαιρετικά ωραία ιστορία, τη σλάβικη,αρνείται την ταυτότητά του και σφετερίζεται μια άλλη,με την οποία τελικά δεν έχει καμία σχέση», παρατηρεί.
Μάλιστα, παραλληλίζει το γειτονικό κράτος με τον Δήμο Θεσσαλονίκης. « Είναι όπως η Σαλονίκη που έχει σαν σύμβολο το κεφάλι του Μεγαλέξανδρου. Η Θεσσαλονίκη έγινε χρόνια μετά τον θάνατό του. Είναι μια εθνικοπατριωτική ιστορία που έγινε τελευταία.Αυτή τη σημαία της πόλης, που δείχνει το κεφάλι τού Μεγαλέξανδρου από τη μία και τα τείχη από την άλλη, προφανώς και δεν θα την κρατήσω» λέει. ..Ο δήμαρχος χαρακτηρίζει το νέο δημαρχείο « φρικτό στη λειτουργία του», «βιοκλιματικά ανυπόφορο» και «αφόρητα ενεργοβόρο».«Εκαναλοιπόν μια πρόταση να το βαφτίσουμε Παπαγεωργοπούλειο Δημαρχιακό Μέγαρο!Δεν μπορούμε να το γκρεμίσουμε, πρέπει όμως να το χαρακτηρίσουμε.Τώρα δεν θα την κάνω εκ νέου την πρόταση,διότι έχω κάνει τόσα πολλά τελευταία κι αν πω και αυτόθα καταντήσω γραφικός! Ισως να γίνει αυτό σε ανύποπτο χρόνο» σχολιάζει.
Η ιστορία με τον Ανθιμο με ωφέλησε
Εμπόδια στην εκλογή του κατηγορήθηκε ότι περισσότερο και από τους πολιτικούς του αντιπάλους προσπάθησε να θέσει ένας άλλος αντίπαλος,εξίσου αν όχι περισσότερο ισχυρός στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης,ο μητροπολίτης κ.Ανθιμος.Σήμερα,από τη θέση του δημάρχου πια,ο κ.Μπουτάρης βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων:«Πιστεύω ότι και η ιστορία με τον Ανθιμο με ωφέλησε.Με χαροποιεί διότι μετά το “δεν θα δεις ποτέ δήμο όσο ζω” ανοίγει ουσιαστικά η κουβέντα για να καθοριστούν οι ρόλοι».Δεν παραλείπει πάντως να σημειώσει: «Δεν γίνεται να θέλεις να σου πληρώνω εγώ όλους τους μισθούς και όλες τις δαπάνες,κυρία Εκκλησία, και εσύ να μην καταβάλλεις φόρους» !
Οσο για τη σχέση του με το ΠαΣοΚ και το αν και κατά πόσο τον στήριξε στη μάχη των δημοτικών εκλογών ο ίδιος λέει ότι«θα μπορούσα άνετα να γράψω ένα βιβλίο με τίτλο “Οι 40 φυλές του ΠαΣοΚ”. Το ΠαΣοΚ έχει... ΠαΣοΚ και ΠαΣοΚ. Διάφοροι σκληροπυρηνικοί που λένε “αυτός δεν είναι δικός μας” προσπάθησαν να βάλουν εμπόδια στην αρχή.Δεν τους βγήκε και τελείωσε εκεί η ιστορία. Θα προσπαθήσουν πάλι, δεν έχω αμφιβολία» επισημαίνει.
«Οι Τούρκοι είναι πιο ξύπνιοι»
Ενας ακόμη διχασμός που προκάλεσε ο κ.Μπουτάρης αφορά την τουριστική αξιοποίηση της μπαρουτοκαπνισμένης ιστορίας της πόλης. Ο ίδιος άλλωστεομολογεί ότι όλα αυτά εντάσσονται σε ένα «καθαρά ωφελιμίστικο πλαίσιο», όμως σημειώνει ότι πρόκειται«παράλληλα και για μια πραγματικότητα».«Η Θεσσαλονίκη έχει μια ταυτότητα, μια ιστορική βάση που δεν μπορείς να τη διαγράψεις. Αρα τι κάνουμε με όλες αυτές τις ιστορίες;» διερωτάται.
«Οι Τούρκοι είναι πιο ξύπνιοι από εμάς.Το σπίτι του Σεφέρη στα Βουρλά το ανακαίνισαν και μετονόμασαν τον δρόμο σε οδό Σεφέρη»λέει, μιλώντας για την ανάγκη αξιοποίησης του νεοοθωμανικού παρελθόντος της πόλης. «Και 200.000 Τούρκοι να έρθουν στη Σαλονίκη,εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει.Είναι οι καλύτεροι πελάτες του κόσμου.Γιαγλήδες (δηλαδή δυνατοί) αγοραστές!»υπογραμμίζει. Ο κ. Μπουτάρης φιλοδοξεί να επαναπατρίσει τα αρχεία της Εβραϊκής Κοινότητας που βρίσκονται σήμερα στη Μόσχα. «Για τον απλούστατο λόγο ότι η Σαλονίκη ήταν και είναι η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων.Οσο πιο πολύ κόσμο φέρουμε εδώ για διάφορα πράγματα- είτε γιατί να παίξουν στο καζίνο είτε για να μελετήσουν τα αρχεία - για την πόλη είναι κέρδος καθαρό» εξηγεί.
ΤΟ ΒΗΜΑ