Στην «καζινοποίηση» της χώρας αντιδρά η ελληνική κοινωνία! Σκοπέλους συναντά στην κοινή γνώμη το κυβερνητικό εγχείρημα με το σχέδιο νόμου που τέθηκε στις 25 Αυγούστου σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Οικονομικών για τη «ρύθμιση της αγοράς παιγνίων», σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο για λογαριασμό της Κίνησης Πολιτών για τον Περιορισμό των Τυχερών Παιγνίων. Τη «γιγάντωση» του...
τζόγου σε κάθε γωνιά της χώρας με την τοποθέτηση ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών φοβάται η Κίνηση Πολιτών, καθώς και ένα ευρύ τμήμα της κοινωνίας, όπως καταδεικνύεται με πανελλαδική έρευνα της εταιρείας πολιτικών και κοινωνικών ερευνών VPRC.
Η «επιστροφή» των τυχερών παιγνίων που είχαν απαγορευθεί το 2002 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, βασίζεται σε μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ενώ η κυβέρνηση επικαλείται την εισροή των 1,3 δις ευρώ στα δημόσια ταμεία.
Στην συσπείρωση προχώρησαν πολίτες μετά την ανακοίνωση ότι έχει συμφωνηθεί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο η ελεύθερη διεξαγωγή των τυχερών παιγνίων. Η υλοποίηση αυτή προϋποθέτει την εγκατάσταση 50 χιλιάδων κουλοχέρηδων και μηχανημάτων «φρουτάκια» ανά την Ελλάδα, δηλαδή ένα τερματικό ανά 250 κατοίκους.
Η κίνηση πολιτών που έχει αναλάβει την ενημέρωση του κόσμου σχετικά με το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών υποστηρίζει ότι τα απαγορευμένα έως σήμερα τυχερά παίγνια αντίθετα θα συντείνουν στις αρνητικές οικονομικές συνθήκες.
Η έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της Κίνησης σκοπό είχε να ενισχύσει την επιχειρηματολογία, όπως εξηγεί ο εκπρόσωπος της Κίνησης Μιχάλης Κωνσταντίνου διευκρινίζοντας ότι η ελληνική Πολιτεία οδηγήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ευρωπαϊκό δικαστήριο όπου κι υπέστη κυρώσεις επειδή έχει απαγορεύσει όλα τα παίγνια.
Η ελληνική Πολιτεία, όπως σημειώνει ο κ. Κωνσταντίνου, είχε απαγορεύσει τα τυχερά παίγνια με τον ισχυρισμό ότι τα ηλεκτρομηχανικά παιχνίδια που δεν είναι τυχερά μετατρέπονταν από τους ιδιοκτήτες καταστημάτων, με την κατάλληλη την τεχνολογία σε τυχερά παρανόμως και η ελληνική Πολιτεία δεν μπορούσε να ελέγξει το φαινόμενο. Προτάσσοντας τη δημόσια ασφάλεια εξέδωσε νόμο για την απόλυτη απαγόρευση το 2002 που αφορούσε τα ηλεκτρομηχανικά και τα ηλεκτρονικά.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ωστόσο, δεν ζητά την απελευθέρωση των τυχερών παιγνίων, όπως επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνου, αλλά την εξεύρεση των κατάλληλων τρόπων να αντιμετωπιστεί η δυσκολία. Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αναγνωρίζει ότι λόγοι δημόσιου συμφέροντος μπορούν να κάμψουν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και την ελεύθερη εγκατάσταση. «Εγώ πιστεύω ότι δίνεται σημασία στο 1,3 δισ. ευρώ. Ομολογουμένως μια τέτοια απελευθέρωση θα φέρει έσοδα… αλλά θα πρέπει η απελευθέρωση να είναι ελεγχόμενη, γιατί ουσιαστικά δεν επιτρέπεται το άνοιγμα αυτό στον τζόγο υπό αυτές τις συνθήκες. Ήδη υπάρχουν δυσκολίες στην οικονομική κατάσταση, ήδη υπάρχουν χαμένα εισοδήματα και θέσεις εργασίας».
Το πιθανότερο σενάριο αποτελεί η αφαίμαξη των ελληνικών επιχειρήσεων και την περαιτέρω εξαθλίωση του μέσου Έλληνα πολίτη, «εάν υλοποιηθεί το νομοσχέδιο θα οδηγηθούν στην εξαθλίωση οι χαμηλοεισοδηματίες και οι μικρές επιχειρήσεις… ο Έλληνας πολίτης θα ζημιωθεί, θα αυξηθεί η παραβατικότητα, θα ακολουθήσει ο εθισμός στον τζόγο και την εξάρτηση, που δεν την έχει ανάγκη αυτή την στιγμή».
Η νομιμοποίηση του παράνομου τζόγου, δεν θα προστατεύσει τον πολίτη, σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνου: «Κάθε ρύθμιση του Έλληνα νομοθέτη θα πρέπει να έχει γνώμονα τον άνθρωπο, να γίνει αξιολόγηση… θα πρέπει να μπουν όρια».
Δεν συμφωνούν
Έρευνα της εταιρείας πολιτικών και κοινωνικών ερευνών VPRC διεξήχθη για λογαριασμό της Κίνησης Πολιτών για τον περιορισμό των Τυχερών Παιγνίων. Με τηλεφωνικές συνεντεύξεις σε δείγμα 553 άτομα, άνω των 18 ετών διαπιστώθηκε, κατά το χρονικό διάστημα 14 Ιουλίου έως 16 Ιουλίου, ότι η πλειοψηφία (77%) του δείγματος δεν συμφωνεί με την τοποθέτηση 50.000 ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών όπως είναι οι «κουλοχέρηδες» και τα «φρουτάκια» σε χιλιάδες σημεία της ελληνικής επικράτειας, αφού το 86% των πολιτών υποστηρίζει ότι «καλλιεργούν» μια σοβαρή εξάρτηση.
Μεταξύ άλλων, ένας μεγάλος αριθμός των ερωτηθέντων (74%) ισχυρίζεται ότι αυξάνουν την εγκληματικότητα και την παραβατικότητα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία (92%) θεωρεί ότι μειώνουν το οικογενειακό εισόδημα, καθώς και το 58% σημείωσε ότι εξοικειώνουν όλους τους πολίτες με τα τυχερά παιχνίδια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου 3.710.711 πολίτες δαπανούν κάθε μήνα χρήματα σε τυχερά παιχνίδια, δηλαδή το 42% των Ελλήνων πολιτών ξοδεύει κατά άτομο 94 ευρώ μηνιαίως.
Ωστόσο, ο μηνιαίος τζίρος των τυχερών παιχνιδιών «αγγίζει» τα 348.287.334 ευρώ. Επισημαίνεται ότι σχεδόν ένας στους δέκα ερωτηθέντες παρουσιάζει ενδείξεις εξάρτησης στα τυχερά παιχνίδια, ενώ το 20% έχει αντιμετωπίσει ανάλογα προβλήματα στο άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον.
Παιχνίδια περιορισμένου κέρδους Ζητεί η ομοσπονδία συλλόγων ηλεκτρονικών παιχνιδιών
Μιλώντας στον «ΑΤ» ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ηλεκτρονικών Παιχνιδιών, Στέφανος Τσιακίρης, υποστήριξε ότι το σχέδιο νόμου που προτίθεται να φέρει η κυβέρνηση πρέπει να διορθώσει το πρόβλημα λόγω της παρελθούσας απαγόρευσης. «Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν προβλέψει στην νομοθεσία τους τα παιχνίδια περιορισμένου κέρδους, τα λεγόμενα «amusement with price», και τα οποία θα προστατέψουν από τον απεριόριστο τζόγο που υπάρχει αυτή την στιγμή είτε μέσω του ΟΠΑΠ είτε μέσω του διαδικτύου».
Όπως επεσήμανε ο κ. Τσιακίρης διαπιστώνεται ότι έχει γεμίσει ο τόπος διαφημίσεις με μιας γνωστής tv-περσόνας. Ο ίδιος αναρωτιέται «αυτά τα έξοδα από πού έρχονται; Ο παράνομος τζόγος υπάρχει».
Μεταξύ άλλων, ο γ.γ. της ΟΣΗΠΕ υπογράμμισε στις δηλώσεις του την αντίθεση της Ομοσπονδίας στη λύση του «βιντεολόττο», όπως περιγράφθηκε σε πρόσφατα δημοσιεύματα. Ιδανικότερη λύση για την ομοσπονδία είναι τα παιχνίδια περιορισμένου κέρδους που ισχύουν και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες «ώστε να δοθεί ώθηση στις ελληνικές επιχειρήσεις κατασκευής των παιχνιδιών».
Σχετικά με την έρευνα για τα τυχερά παιχνίδια ο κ. Τσιακίρης θεωρεί ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη η παράμετρος του παράνομου τζόγου στη χώρα, ο οποίος βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα στην Ευρώπη.
Αναγκαιότητα σύμφωνα με τον γ.γ. της ΟΣΗΠΕ είναι προστασία όσων παίζουν τυχερά παιχνίδια γι’ αυτό και πρέπει να υπάρξει νόμιμος κι ελεγχόμενος τζόγος.
Τι έδειξαν διεθνείς έρευνες
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ έρευνας στην Αυστραλία κατά το έτος 2000 απέδειξαν ότι 80.000.000 εκατ. δολάρια αφαιρούνταν από την τοπική οικονομία για κάθε VLT που είχε εγκατασταθεί στη χώρα. Επιπλέον για κάθε 3 VLT που λειτουργούν παρατηρείται απώλεια 2 θέσεων εργασίας.
ΚΑΘΕ ηλεκτρονικό τυχερό παιχνίδι αφαιρεί αρκετά χρήματα από την τοπική οικονομία μέσα σε ένα χρόνο λειτουργίας του ώστε να χαθεί μια θέση εργασίας.
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ κοινωνικής επανένταξης ενός ατόμου με εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 13.500 δολάρια το χρόνο, εκτινάσσοντας το συνολικό κοινωνικό κόστος της συγκεκριμένης εξάρτησης σε αστρονομικά επίπεδα.
ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ότι για κάθε 1 δολάριο που κερδίζει το κράτος από τα VLT πρέπει να ξοδεύει 3 δολάρια σε κόστη δικαστηρίων και κοινωνικής πρόνοιας.
ΣΥΜΦΩΝΑ με έρευνα που διέταξε ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, στην πόλη χάθηκαν 1.208 θέσεις εργασίας όταν επιτράπηκε η επέκταση του τζόγου. Η αιτία ήταν η αλλαγή των αγοραστικών συνηθειών των κατοίκων της Νέας Υόρκης.
ΜΕ ΒΑΣΗ τα στοιχεία του Κέντρου Απεξάρτησης Από Τυχερά Παιχνίδια του Rhode Island (ΗΠΑ) τα VLTs είναι πιο εξαρτησιογόνα μορφή τζόγου στην ιστορία. Δυο στους τρεις εξαρτημένους όφειλαν την παθολογία που ανέπτυξαν στα VLTs. Ο μέσος χρόνος εξάρτησης στα VLTs είναι λιγότερο από ένα έτος ενώ στις άλλες μορφές τζόγου είναι 3.5 έτη.
ΚΑΤΑ τη διάρκεια της διακοπής λειτουργίας όλων των VLTs για ένα τρίμηνο στην πολιτεία της Νότιας Ντακότα παρατηρήθηκε μείωση των εξαρτημένων από τζόγο που απευθύνθηκαν στα αρμόδια κέντρα για θεραπεία κατά 93.5%.