p

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Η απειλή του κίτρινου γίγαντα


41f1Τα παγκόσμια δεδομένα αλλάζουν διαρκώς. Οι ισορροπίες μεταβάλλονται με πρωτοφανή ρυθμό και οι μεγάλες δυνάμεις προσπαθούν να αντλήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο από το διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό.
Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η κατάληψη της δεύτερης θέσης από την Κίνα ως παγκόσμιας οικονομικής δύναμης. Για πρώτη φορά εδώ και σαράντα χρόνια η Κίνα ξεπέρασε το ΑΕΠ της Ιαπωνίας, καταλαμβάνοντας και επίσημα τη δεύτερη θέση μετά τις ΗΠΑ, ενώ κατάφερε με μια ταχύτατη πορεία να ξεπεράσει χώρες όπως η
Γερμανία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία, το κινεζικό ΑΕΠ έφθασε τα 1.336,9 δισεκατομμύρια δολάρια και πέρασε μπροστά από το ιαπωνικό ΑΕΠ που διαμορφώθηκε στα 1.288,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Πρόσφατα, κατέκτησε και άλλους τίτλους, όπως της πρώτης εξαγωγικής δύναμης στον κόσμο, της πρώτης σε μέγεθος αγοράς αυτοκινήτων και της πρώτης παραγωγού χάλυβα παγκοσμίως, ενώ δεν είναι λίγες οι εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες το 2027 η Κίνα θα καταφέρει να βρεθεί στην πρώτη θέση παγκοσμίως.
Βέβαια, τα νούμερα δεν δείχνουν μόνο την καλή πλευρά, αφού υπάρχει και η αθέατη που αφορά στη φτώχεια, η οποία μαστίζει τον κινέζικο πληθυσμό. Είναι ενδεικτικό ότι περίπου 105 εκατομμύρια Κινέζοι, σε συνολικό πληθυσμό 1,3 δισεκατομμυρίων, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ελεύθερη οικονομία
Πολλοί από τους αναλυτές που παρατηρούν την εξέλιξη των οικονομιών των χωρών επισημαίνουν ότι η γρήγορη ανάπτυξη οφείλεται στην απόφαση της Κίνας να αφήσει για πρώτη φορά ελεύθερη να αναπτυχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία σε βάρος της παλιάς και αναποτελεσματικής κρατικής οικονομίας.
Ετσι, η Κίνα, ξεπερνώντας την Ιαπωνία και καταφέρνοντας να γίνει δεύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη, δημιούργησε ένα μοντέλο ανάπτυξης που αποτελεί πρότυπο και είναι πλέον εξαιρετικά ελκυστικό για τις φτωχές χώρες.
Η διεισδυτικότητα της Κίνας διαφαίνεται και από το γεγονός ότι οι εμπορικές συναλλαγές της με τη Μέση Ανατολή και την Αφρική ανέρχονται σε ύψος 100 δισ. δολαρίων κάθε χρόνο, ενώ στην Αφρική -όπου έχουν ήδη μεταφερθεί περισσότεροι από 750.000 Κινέζοι- κινεζικές εταιρείες κατασκευάζουν αυτοκινητόδρομους και άλλες βασικές υποδομές.
Αρκετοί είναι αυτοί που επισημαίνουν ότι οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να αισθάνονται καλά με την αύξηση της δύναμης της Κίνας, καθώς και ότι πλέον αποτελεί το αντίπαλο δέος της υπερδύναμης. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με στοιχεία του «FORBES», περίπου 9 δισ. δολάρια ξοδεύονται μηνιαίως σε έρευνες καθαρής ενέργειας, ενώ προβλέπεται πως μέσα στα επόμενα 5 χρόνια, η Κίνα θα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Ηδη, τα περισσότερα κτήρια εκμεταλλεύονται τον ήλιο μέσω ηλιακών θερμοσιφώνων, ενώ η Κίνα εξάγει αιολική τεχνολογία ακόμη και στις ΗΠΑ.
Αλλαγές και στη θρησκευτική ζωή της χώρας
Στη χώρα του «Κόκκινου Δράκου», το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται και ένα απρόσμενο φαινόμενο, αυτό της ακμής του Χριστιανισμού, με την υποστήριξη και τη χρηματοδότησή της από το κράτος και πιο συγκεκριμένα από το κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας(ΚΚΚ).
Ενα γεγονός ιδιαίτερα παράδοξο, το οποίο αναπόφευκτα δημιουργεί ερωτήματα, που αφορούν ως προς το τι μπορεί να επιφέρει αυτή η ανάπτυξη της συγκεκριμένης θρησκείας, του Χριστιανισμού, σε μια χώρα που θεωρεί τον εαυτό της ως κομμουνιστική; Μπορεί η Κίνα να γίνει η μεγαλύτερη χριστιανική χώρα στον κόσμο; Και τι αλλαγές θα συντελεσθούν, αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο;
Διεθνείς αναλυτές αναρωτιούνται πού μπορεί να οφείλεται αυτή η στροφή στη θρησκευτική λατρεία. Αρκετοί από αυτούς επισημαίνουν ότι η εξάπλωση του Χριστιανισμού διακρίνεται και από το ότι, ενώ παλαιότερα μόνο οι αγρότες ήταν αυτοί που βρίσκονταν πιο κοντά στη χριστιανική πίστη, τώρα τον συναντάμε και στις πόλεις αλλά και στην ανώτερη πνευματική κινεζική τάξη.
Επιπρόσθετα, θεωρούν ότι η έκρηξη του Χριστιανισμού εξηγείται από το γεγονός ότι οι Κινέζοι έχουν βρει σε αυτόν ένα σταθεροποιητικό σύστημα πεποιθήσεων μέσα σε ένα δραματικά μεταβαλλόμενο κοινωνικοοικονομικό τοπίο, το οποίο τα προηγούμενα χρόνια είχε συνθλιβεί από τις ιδέες του μαοϊσμού, καθώς και από την επίθεση, στο υποσυνείδητο των Κινέζων πολιτών, για τους κανόνες και τις αξίες που ευαγγελίζεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Ετσι, το ΚΚΚ προτιμά να έχει υπό την αιγίδα του κράτους τις θρησκευτικές οργανώσεις και να σέβεται τις αντίστοιχες ελευθερίες αυτών, διότι με την πολιτική της μη καταστολής καταφέρνει -σύμφωνα και με στοιχεία Κινέζων οικονομολόγων- να επιτύχει οικονομική ευημερία.
Ηδη, πολλοί αρχίζουν να πιστεύουν ότι το μέλλον του Χριστιανισμού μπορεί να βρίσκεται στα ανατολικά. Πράγματι, θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό στην Κίνα, όταν και αν γίνει πραγματικότητα η πρόβλεψη για τη μεγαλύτερη χριστιανική χώρα.
Το ζήτημα είναι ότι στην Κίνα η ανάπτυξη αυξάνεται ραγδαία, αλλά ταυτόχρονα διευρύνεται και η ανισότητα, κάνοντας πράξη το γνωμικό που λέει ότι ευημερούν οι αριθμοί αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τους ανθρώπους.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Κίνα κάνει πραγματικότητα αυτό που είχε δηλώσει ένας παλιός της γνώριμος, ο Μάο Τσε-Τουνγκ, που είχε πει ότι «η στρατηγική λέει να μισείς τον εχθρό σου, αλλά η τακτική λέει να τον παίρνεις στα σοβαρά».