Η κυβέρνηση του μνημονίου εξακολουθεί να προκαλεί με διορισμούς και ειδικά προνόμια ημετέρων αδιαφορώντας κυριολεκτικά για την ένταση που πυροδοτούν όλες αυτές οι συνεχόμενες προκλήσεις στην Ελληνική κοινωνία.Σε εξέλιξη βρίσκεται εδώ και μερικούς μήνες ένα πρωτοφανές όργιο οικονομικού βολέματος των στενών συνεργατών και...
...εργαζομένων στα πολιτικά γραφεία κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης μέσω αθρόων εγκρίσεων υπερωριακών αμοιβών.
Ενα όργιο σπατάλης που αφορά τον στενό πυρήνα των υπουργών, οι οποίοι φυσικά δεν βιώνουν τις ίδιες περικοπές με το υπόλοιπο δημοσιοϋπαλληλικό «πόπολο». Μια μεταχείριση που σε μεγάλο βαθμό θυμίζει την προκλητική εύνοια με τη διατήρηση των 16 μισθών των υπαλλήλων του Κοινοβουλίου.
Στον παραπάνω κανόνα, φαίνεται να πρωτοστατεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος βρέθηκε να υπογράφει υπερωρίες 1.071.000 ευρώ από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών.
Λεφτά υπάρχουν... για τους ημετέρους
Συγκεκριμένα, ενώ ακόμα δεν έχει κοπάσει ο θόρυβος από την αποκάλυψη περί των 20 νέων έμμισθων συμβούλων του Γιώργου Παπανδρέου, ένα νέο «πάρτι» που αυτή τη φορά στήθηκε σε άλλον τομέα ευθύνης του: το υπουργείο Εξωτερικών.
Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Παπανδρέου από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, με την υπ’ αριθμόν ΣΤ4/Φ.084/ΑΣ 1823 απόφαση της 2/3/2010, υπογράφει έγκριση απογευματινής υπερωριακής απασχόλησης ύψους 1.071.000 ευρώ.
Η απόφαση αυτή περιλαμβάνει σχεδόν όποιον εργάζεται στον τομέα ευθύνης του, δηλαδή από τους 47 (!) υπαλλήλους του πολιτικού του γραφείου μέχρι και τους 7 αστυνομικούς του.
Βέβαια αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως απασχολούνται επτά αστυνομικοί για τη φύλαξη του υπουργού Εξωτερικών, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι ο πρωθυπουργός ούτως ή άλλως διαθέτει την πρωθυπουργική ομάδα φύλαξης. Ποιο, αλήθεια, το έργο αυτών των αστυνομικών και γιατί φυσικά εργάστηκαν και επιπλέον ώρες; Αντίστοιχη αποζημίωση λαμβάνουν και οι 11 υπάλληλοι του πολιτικού γραφείου του υφυπουργού Δημήτρη Δρούτσα, οι δύο αστυνομικοί του, καθώς και οι υπάλληλοι στο γραφείο του γενικού γραμματέα.
Στη λογική «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις» κινήθηκε ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης.
Ο άνθρωπος που υποτίθεται πως είναι επιφορτισμένος με το να εξασφαλίζει με σιδερένια πυγμή έσοδα, στις 22 Μαρτίου του 2010 με την απόφαση 2/13998/0022 «πριμοδοτεί» μια χαρά τους 15 υφισταμένους στο πολιτικό του γραφείο καθώς και στα πολιτικά γραφεία των γενικών διευθυντών της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής, εγκρίνοντας δαπάνη πληρωμής 32.400 ευρώ σε υπερωρίες.
Ητοι, 2.160 ευρώ/άτομο.
Μια πιο τρανταχτή όμως περίπτωση εύνοιας στο προσωπικό των πολιτικών τους γραφείων είναι η απόφαση της 26ης Φεβρουαρίου του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα.Ο καριερίστας πολιτικός με την απόφαση 11042/1355 εγκρίνει υπερωρίες ύψους 83.500 ευρώ για τους 14 υπαλλήλους του πολιτικού του γραφείου, τους 10 υπαλλήλους του γραφείου του κ. Σηφουνάκη, τους 6 υπαλλήλους του γραφείου του γενικού γραμματέα του υπουργείου και τους 4 υπαλλήλους του γενικού γραμματέα Επικοινωνιών.
Δηλαδή οι παραπάνω λαμβάνουν περίπου από 2.455 ευρώ/άτομο !!!
Τέλος, δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και μια σειρά large επιλογών πληρωμών υπερωριών που ο τέως γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης Ροβέρτος Σπυρόπουλος υπέγραψε στις 19 Φεβρουαρίου, αυτή τη φορά όχι για υπαλλήλους των πολιτικών γραφείων του υπουργείου αλλά για το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας.
Πρόκειται για ένα πλαίσιο αποφάσεων που αφορούσαν διαδοχικά σε ποσά συνολικού ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ για παροχή υπερωριακής νυχτερινής ή κυριακάτικης εργασίας.
Οπως όμως μας αποκάλυψαν συνδικαλιστές του υπουργείου, η συγκεκριμένη ομάδα σπάνια ασκεί τα καθήκοντά της και η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει μετατραπεί στην πιο hot του εν λόγω υπουργείου.
Οι παροχές πάντως σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με το επικαιροποιημένο μνημόνιο με το οποίο η κυβέρνηση έχει ευθυγραμμιστεί ώστε να αποδείξει στην τρόικα τη διάθεση για τομές στον δημόσιο τομέα.
Θα πρέπει να θυμίσουμε πως στις ρυθμίσεις του μνημονίου, που γνωστοποιήθηκαν μέσα στον Αύγουστο, σε ό,τι αφορά το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, ξεκάθαρα προβλέπεται η «κατάργηση των υπερωριών, των εκτός έδρας και των πρόσθετων απολαβών (ειδικά κλαδικά επιδόματα)». Είναι σαφές πως κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης αλλά και ο πρωθυπουργός, με προσωπικές αποφάσεις λίγο πιο πριν τις ρυθμίσεις του μνημονίου έσπευσαν να ικανοποιήσουν τα πάντοτε απαιτητικά και "αδηφάγα" κομματικά τους στελέχη.