Όλοι θα έχετε ακούσει για την περίφημη νέα σειρά του mega "Το νησί". Το νησί των δακρύων ή αλλιώς το νησί των λεπρών αποδεικνύεται σήμερα θησαυρός.Τοποθεσία
Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησάκι το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Το αρχαίο του όνομα ήταν Καλυδών αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάστηκε Σπιναλόγκα. Οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την ομορφιά του.
Το νησί των Λεπρών
Το 1913, με την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, άρχισαν να πηγαίνουν λεπρούς απ’ όλη την χώρα (συνήθως τους πιο «άτακτους» και «αντιδραστικούς»), ενώ σταδιακά η Σπιναλόγκα χαρακτηρίστηκε ως Διεθνές Λεπροκομείο της Ευρώπης·
Η Σπιναλόγκα μετατράπηκε εκείνη την περίοδο σε «Διεθνές Λεπροκομείο».
Αρχικά η ζωή τους ήταν άθλια. Η Σπιναλόγκα είναι μια απέραντη τρώγλη, ένα νεκροταφείο υπό προθεσμία, χωρίς την παραμικρή οργάνωση, χωρίς φαρμακευτική αγωγή για τους νοσούντες, χωρίς ελπίδα. Πολλοί πέθαιναν «ζωντανοί» με φρικτούς πόνους, παραμορφωμένοι και διαμελισμένοι.
Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, αυτές οι ανθρώπινες ψυχές όχι μόνο δεν το έβαλαν κάτω αλλά ανέπτυξαν μια ιδιόρρυθμη κοινωνικότητα με δικούς τους κανόνες και αξίες. Παντρεύτηκαν μεταξύ τους, (παρ’ όλο που απαγορευόταν λόγω της ασθένειάς τους) και απέκτησαν παιδιά (μερικά από αυτά υγιή). Δημιούργησαν καφενεία, τα οποία εκμεταλλεύονταν οι ίδιοι. Με ένα μικρό επίδομα που τους έδωσε η Πολιτεία αγόραζαν τα αναγκαία τρόφιμα από ένα μικρό παζάρι που στηνόταν στην είσοδο του νησιού από ντόπιους παραγωγούς οι οποίοι πληρώνονταν με ειδικά απολυμασμένα χρήματα. Όσοι είχαν δυνάμεις καλλιέργησαν κηπευτικά και ασχολήθηκαν με το ψάρεμα.
Το 1948, θα ανακαλυφθεί στην Αμερική το πρώτο φάρμακο για την αντιμετώπιση της λέπρας και σταδιακά η Σπιναλόγκα θα αδειάζει μέχρι και το 1957 που αποχώρησαν και οι τελευταίοι ασθενείς, οπότε και έκλεισε.
Η αρχή του χρήματος
Σήμερα η Σπιναλόγκα έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος και κάποια κτίρια αναστηλώνονται. Θεωρείται τουριστικός προορισμός για ημερήσιες εκδρομές και κολύμπι. Τη Σπιναλόγκα επισκέπτονται πάνω από 300.000 άνθρωποι, αριθμός που τη φέρνει στους πέντε πρώτους βυζαντινούς – μεταβυζαντινούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Το βιβλίο της Βικτόρια Χίσλοπ έβαλε ταφόπλακα στην απομόνωση! Με κέντρο αναφοράς τη Σπιναλόγκα, η Βρετανίδα συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ έγραψε το μυθιστόρημα «Το Νησί», με το οποίο επιχειρεί να γκρεμίσει την κοινωνική προκατάληψη, το στίγμα του αρρώστου. Το βιβλίο, που έχει μεταφραστεί σε 14 γλώσσες, κάνει «θραύση» στις πωλήσεις που «ξεπερνούν» τις 850.000.
Και στην τηλεόραση
Με 2.000.000 πωλήσεις (185.000 πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα), το διεθνές best seller της Victoria Hislop «Το νησί» διασκευάζεται για την τηλεόραση με την καθημερινή επίβλεψη του διευθυντή προγράμματος του mega Πέτρου Μπούτου. Πρόκειται για μια τεράστια παραγωγή που αναμένεται να αποφέρει ανάλογα έσοδα στο κανάλι!
Η εκμετάλευση του νησιού
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2009 η Σπιναλόγκα δέχεται καθημερινά 1500 επισκέψεις!
Tο καλοκαίρι, πέρα από τους τουρίστες που πλημμυρίζουν το νησί, υπάρχουν ξεναγοί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε μεμονωμένους ταξιδιώτες έναντι αμοιβής. Μετά την Κνωσό είναι ο δεύτερος αρχαιολογικός προορισμός στην Κρήτη...
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2010 η τιμή της εκδρομής για Σπιναλόγκα ήταν:
Ελούντα - Σπιναλόγκα: 10€ ανά άτομο
Αγιος Νικόλαος - Σπιναλόγκα: 18-20 € ανά άτομο.
Η τιμή αυτή δεν συμπεριλαμβάνει το εισιτήριο που θα πληρώσετε στη Σπιναλόγκα για την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο που ήταν 2€ το 2010
Ένα ιστορικό νησί, οι κάτοικοι του οποίου πέρασαν τόσα, μετατρέπεται σε θησαυρό. Από τον τόπο αυτό "τρώνε" τόσα και τόσα στόματα. Κι αν αυτό για τους ντόπιους θεωρείται φυσιολογικό αφού είναι ο τόπος τους, οι εκδότες και οι τηλεοπτικοί παραγωγοί μόνο κακό μπορούν να κάνουν.
Ας ελπίσουμε οτι η ξαφνική εμπορευματοποίηση της Σπιναλόγκας θα λειτουργήσει σαν μάθημα ιστορίας για όλους εμάς που δεν γνωρίζαμε τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα.
Σε διαφορετική περίπτωση ελοχεύει ο κίνδυνος, σε μερικά χρόνια να μετατραπεί σε ένα φθηνό νησί, όπως τόσα άλλα στο Αιγαίο με μοναδικό σημείο αναφορά τις ταβέρνες και τα clubs....
«Περπατώντας στον δρόμο της Σπιναλόγκας, σταμάτησε και κράτησε την αναπνοή σου. Από κάποιο χαμόσπιτο τριγύρω σου θα ακούσεις τον απόηχο από κάποιο μοιρολόγι μιας μάνας, μιας αδελφής ή τον αναστεναγμό ενός άνδρα. Άφησε δύο δάκρυα από τα μάτια σου και θα δεις να λαμπυρίζουν εκατομμύρια δάκρυα που πότισαν αυτόν τον δρόμο…».