Εξάλλου, "πολλές εκατοντάδες" Εβραίοι που μεταφέρθηκαν από τους κουβανούς πιλότους ήταν από την Ινδία και την Υεμένη", δήλωσε ο Μαρόν, προσθέτοντας ότι αυτό το "πολύπλοκο σχέδιο" δεν είχε "ποτέ δημοσιοποιηθεί τα τελευταία εξήντα χρόνια". Ο ιστορικός υπενθυμίζει ότι μετά το 1948, πολλοί Εβραίοι που μετανάστευσαν στο Ισραήλ προέρχονταν από την Ευρώπη, αλλά ότι "η κατάσταση των Εβραίων στις αραβικές χώρες ήταν δύσκολη λόγω των ιστορικών συγκρούσεων". Λόγω της άρνησης "των αραβικών κυβερνήσεων να αφήσουν τους Εβραίους να φύγουν μέσω των χερσαίων οδών" για να μεταβούν στο Ισραήλ, και επειδή ήταν δύσκολο ένα τέτοιο εγχείρημα να γίνει από τη θάλασσα, η ισραηλινή κυβέρνηση οργάνωσε τη μεταφορά τους από αέρος, "μία από τις μεγαλύτερες μαζικές μεταναστεύσεις με αεροπορική μεταφορά που έγινε στην ιστορία", δήλωσε ο Μαρόν. Αυτή η μεταφορά είχε ανατεθεί στην εταιρεία Aerovias Cubanas Internacionales Α.Ε. λόγω των "ισχυρών δεσμών φιλίας" που υπήρχαν την εποχή εκείνη μεταξύ "μιας σημαντικής προσωπικότητας της ισραηλινής εμπορικής αποστολής στη Νέα Υόρκη" και ενός κουβανού επιχειρηματία, ο οποίος ήταν επίσης και πιλότος. Προς το τέλος του 1952, αυτή η μεταφορά των Εβραίων μεταναστών στο Ισραήλ με αεροπλάνο "μειώθηκε σημαντικά" και οι πέντε κουβανοί πιλότοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους στις αρχές του 1953, σύμφωνα με τον κ. Μαρόν.
ikypros