Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Προβόπουλε πες αλεύρι! Η τύχη της Δραγώνα σε γυρεύει.
Ο Κλεισθένης γράφει στην "Ιδεοπηγή".
Έχουμε και στην Ελλάδα την Ελληνική τρόικα, του εκφοβισμού:
Πάγκαλος, Μητσοτάκης, Προβόπουλος.
Η αντίδραση του λαού στην σημερινή κατοχή δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη με μαζικές κινητοποιήσεις και δυναμικές ενέργειες. Οι πολιτικάντηδες ακόμη ελπίζουν πως θα καταφέρουν να σωθούν.
Η προς κατάρρευση κυβέρνηση Παπανδρέου, αντιδρώντας σπασμωδικά, χρησιμοποιεί το γνωστό πλέον σε όλους προπαγανδιστικό, «υπάρχουν και χειρότερα».
Πρώτα χρησιμοποιήθηκε το χαζοεπιχείρημα ότι εμείς δεν φταίμε αλλά η κακή τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ), που μας πίεσε να λάβουμε αυτά τα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα. Το χειρότερο είναι τα ψευτοκλάματα και η συμπόνια τους.
Όλοι όμως γρήγορα κατάλαβαν ότι η κυβερνητική πορεία ήταν προαποφασισμένη, πολύ πριν την έλευση της τρόικας στην Ελλάδα, για την οικονομική και όχι μόνο υποδούλωσή μας.
Μετά ξεδιπλώνεται το σενάριο που ξεκίνησε ο Πάγκαλος πριν λίγες μέρες. Η ενοχοποίηση του λαού. Παπαγαλάκι σ’ αυτό και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ανδριανόπουλος. Επειδή δεν φάγαμε μαζί τα λεφτά και ο λαός δεν είχε καμία συμμετοχή στο πλιάτσικο, τα επιχειρήματα Πάγκαλου έπεσαν στο κενό.
Ήρθε μετά η «διακαναλική» με την οποία, ο Παπανδρέου μετέτρεψε τις αυτοδιοικητικές εκλογές, σε ψήφο εμπιστοσύνης του λαού στην κυβέρνηση και τις επιλογές της. Τα αποτελέσματα της παρουσίας Παπανδρέου στα κανάλια δεν ήταν θετικά για την κυβέρνηση ενώ υπάρχει και η πιθανότητα ο εκβιασμός του να γίνει μπούμερανγκ και η επερχόμενη ήττα να γίνει πανωλεθρία.
Εδώ αναλαμβάνει δράση το βαρύ πυροβολικό του νεοφιλελευθερισμού, ο Μητσοτάκης. Με τον προσφιλή του τρόπο πλέκει το εγκώμιο του Παπανδρέου και ζητά σκληρότερα μέτρα. Η γνώμη όμως των Ελλήνων για τον Μητσοτάκη και την αξιοπιστία του δεν δίνει θετικά αποτελέσματα, η παρέμβασή του δεν πείθει κανένα.
Η πολιτικάντικη λογική είναι:
Το κακό φαίνεται καλό ή λιγότερο κακό αν υπάρξει κίνδυνος για κάτι χειρότερο. Σ’ αυτή τη λογική ήταν η παρέμβαση Μητσοτάκη αλλά δεν ήταν αρκετή γι’ αυτό επιστρατεύτηκε ο Προβόπουλος, που δεν είναι πολιτικός, για να παίξει το ρόλο του μπαμπούλα ζητώντας όχι σκληρά αλλά στην κυριολεξία διαλυτικά για την κοινωνία μέτρα.
«Ποιος είδε τον θεό και δεν τον φοβήθηκε». Λάβροι οι πολιτικάντηδες υπουργοί της ανθυποκυβέρνησης του Γιωργάκη βγήκαν στα κανάλια κατακεραυνώνοντας τον κακό υπερτραπεζίτη για αναρμοδιότητα μιας και τις αποφάσεις τις παίρνει η κυβέρνηση, τρομάρα τους. Ένας μάλιστα είπε διαμαρτυρόμενος ότι ο Προβόπουλος δεν τον ρώτησε. Αυτοί θα μας τρελάνουν τελείως.
Η παρέμβαση Προβόπουλου ούτε τυχαία ήταν ούτε την αποφάσισε μόνος του.
Οι πολίτες δεν άκουσαν τον Γιωργάκη να βάλουν μια γλάστρα στο μπαλκόνι τους για προσωπική χρήση και έτσι δεν είναι τουλάχιστον όλοι μαστουρωμένοι.
Περιμένουμε να δούμε τα σαΐνια της επικοινωνίας που συμβουλεύουν τον Γιωργάκη τι άλλο θα σκαρφιστούν. «Παλιά αυτά τα κόλπα παιδιά» γι’ αυτό τους αφιερώνω ένα λογοπαίγνιο που χρησιμοποιούν οι νέοι μας «μασάει η κατσίκα ταραμά; Ναι φτύνει και τα κουκούτσια». Θα τα πούμε στις εκλογές.
http://ideopigi.blogspot.com/2010/10/blog-post_7254.html