p

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Το τέλος της αθωότητας


 
Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί άσκησαν πριν από μερικά χρόνια το εκλογικό τους δικαίωμα και εξέλεξαν τον Τζορτζ Μπους και τον Τόνι Μπλερ. Το 2004 οι Αμερικανοί και το 2005 οι Βρετανοί εξέλεξαν και πάλι τον Μπους και τον Μπλερ. Υπήρχε, όμως, μια πολύ μεγάλη διαφορά:





Την τελευταία φορά που οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί εξέλεξαν τον Μπους και τον Μπλερ αντίστοιχα, γνώριζαν πολύ καλά πως η εισβολή στο Αφγανιστάν και –κυρίως- η εισβολή στο Ιράκ είχαν βασιστεί σε τεράστια ψέματα.
Όπλα μαζικής καταστροφής δεν βρέθηκαν στο Ιράκ –αφού δεν υπήρξαν ποτέ- και αυτό το γνώριζαν οι πολίτες που πήγαν στις κάλπες και ψήφισαν τον Μπους και τον Μπλερ.
Η διαφορά λοιπόν είναι πως οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί που ψήφισαν τον Μπους και τον Μπλερ το 2004 και το 2005 νομιμοποίησαν τις δολοφονίες εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων και έβαψαν τα χέρια τους με αίμα.
Είναι πολύ βολικό για τους πολίτες να υποστηρίζουν πως δεν γνωρίζουν και είναι πάντα θύματα των πολιτικών. Όμως, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί γνώριζαν.
Και οι Έλληνες γνωρίζουν. Δεν υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην γνωρίζει τι συμβαίνει στη χώρα μας. Όλοι ξέρουμε ποιοι οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και τον εξευτελισμό, όλοι ξέρουμε πως οι υπεύθυνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, όλοι ξέρουμε πως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υποστήριξε πως φάγαμε τα χρήματα παρέα –χαρακτηρίζοντας έναν ολόκληρο λαό ως «κλέφτη»-, οπότε οι δικαιολογίες τελείωσαν. Ξέρουμε τα πάντα.
Και τώρα που ξέρουμε; Ήταν ωραίο να παίζουμε τους αθώους και τους παραπλανημένους, αλλά τώρα έφτασε η ώρα της ευθύνης. Όπως οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί ψηφοφόροι έγιναν δολοφόνοι ψηφίζοντας τους δολοφόνους, έτσι και όσοι Έλληνες ψηφίσουν και νομιμοποιήσουν τους κλέφτες θα είναι κλέφτες. Καταλαβαίνω πως είναι στενάχωρο, αλλά έτσι ακριβώς είναι.
Τέρμα οι δικαιολογίες. Έφτασε η ώρα να μετρηθούμε και να δούμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Αθώοι δεν υπάρχουν. Οι εκλογές είναι πια ένας καθρέφτης. Για όλους μας. Εύχομαι –αν και πολύ το φοβάμαι – να μην δούμε στον καθρέφτη το τέρας.
(Δεν ξεχνάω πως δεν αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες για το ολοκαύτωμα της Ηλείας το 2007 και επίσης δεν ξεχνώ πως μόλις δυο μήνες μετά το ολοκαύτωμα οι κάτοικοι της Ηλείας προσήλθαν μαζικά στις κάλπες, για να επιβραβεύσουν με την ψήφο τους αυτούς που έκαψαν τους συμπατριώτες τους. Μάλλον αυτό θα συμβεί και τώρα - σε εθνικό επίπεδο.)
(Επειδή κάποιοι σύντροφοι έχουν ενοχληθεί πάρα πολύ, επειδή αναφέρω τη λέξη «πατρίδα» ή «χώρα» σε κάποια κείμενα, να τους θυμίσω πως οι αντάρτες του ΕΛΑΣ τραγουδούσαν «εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα», «θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα» και «Αχ πατρίδα μας γλυκιά, αγαπημένη Ελλάδα, αχ πατρίδα μας γλυκιά, πόσο σ’ αγαπώ πιστά». Παιδιά, αν εσείς είστε πιο αριστεροί, πιο άντρες και πιο μάγκες απ’ αυτούς –και απ’ αυτές- που έχυσαν το αίμα τους και θυσίασαν τα πάντα χωρίς να περιμένουν απολύτως τίποτα για τους εαυτούς τους, μπράβο σας. Εγώ δεν είμαι.)