Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Το ολόγραμμα της πριγκίπισσας Λία να καλεί σε βοήθεια, από την ταινία Ο Πόλεμος των Άστρων, ήταν η έμπνευση για μια νέα τεχνολογία κινούμενης ολογραφίας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε τρισδιάστατες προβολές που δεν απαιτούν ειδικά γυαλιά.Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα στο Τούσον παρουσίασαν μια οθόνη από πολυμερή υλικά η οποία προβάλλει ολογράμματα που ανανεώνονται κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα.
Αν ο ρυθμός ανανέωσης αυξηθεί στα μερικά «καρέ» ανά δευτερόλεπτο, το σύστημα θα μπορούσε να προβάλλει τρισδιάστατες ταινίες, ορατές από οποιαδήποτε γωνία θέασης.
«Μπορούμε να καταγράψουμε μια τρισδιάστατη [κινούμενη] εικόνα σε μια τοποθεσία και να την προβάλλουμε σε μια άλλη τοποθεσία, σε πραγματικό χρόνο, οπουδήποτε στον κόσμο» δήλωσε στο AFP o Νάσερ Πεϊγκαμπάριαν (ένθετη αριστερά), επικεφαλής των πειραμάτων.Το επίτευγμα της ομάδας του παρουσιάζεται στο περιοδικό Nature.
«Από την πρώτη μέρα σκεφτόμουν το ολόγραμμα της πριγκίπισσας Λία και αν θα μπορούσε να γίνει από επιστημονική φαντασία πραγματικότητα» σχολίασε στο δικτυακό τόπο του περιοδικού ο εφευρετικός φυσικός, ειδικευμένος στην Οπτική.
Κάμερες και λέιζερ
Οι ολογραφικές εικόνες δημιουργούνται όταν το φως μιας δέσμης λέιζερ ανακλάται και σκεδάζεται από ένα αντικείμενο και στη συνέχεια καταγράφεται σε μια ειδική φωτοευαίσθητη επιφάνεια. Η τρισδιάστατη εικόνα ολόκληρου του αντικειμένου παραμένει ορατή ακόμα κι αν η φωτοευαίσθητη επιφάνεια σπάσει σε μικρά κομμάτια.
Το επίτευγμα της ομάδας του Δρ. Πεϊγκαμπάριαν στην Καλιφόρνια είναι ένα νέο φωτοευαίσθητο υλικό στο οποίο η ολογραφία δεν καταγράφεται μόνιμα, αλλά μπορεί να ανανεώνεται κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα.
Η συχνότητα αυτή είναι 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι σε ένα προηγούμενο σύστημα που είχε παρουσιάσει το 2008 η ίδια ομάδα.
Η ιδιαιτερότητα της νέας, επανεγγράψιμης οθόνης είναι ότι αποτελείται από έναν συνδυασμό πολυμερών υλικών, των οποίων τα ηλεκτρόνια μετακινούνται και συγκεντρώνονται σε περιοχές που αντιστοιχούν στα φωτεινά και σκοτεινά σημεία της εικόνας.
Στο πρωτότυπο του νέου συστήματος, η τρισδιάστατη εικόνα δεν καταγράφεται με λέιζερ αλλά από 16 κάμερες, οι οποίες βιντεοσκοπούν όλες το ίδιο αντικείμενο αλλά από διαφορετική γωνία θέασης. Και όσο περισσότερες είναι οι κάμερες, τόσο πιο ευκρινής είναι η τελική ολογραφική ταινία.
Η πληροφορία που καταγράφουν οι κάμερες μεταδίδεται στον υπολογιστή του συστήματος, ο οποίος με τη σειρά του ελέγχει δύο δέσμες λέιζερ που πέφτουν πάνω στην ολογραφική οθόνη. Καθώς διασταυρώνονται, οι δέσμες σχηματίζουν ένα «διάγραμμα παρεμβολής εικόνας», δηλαδή ένα σχέδιο από φωτεινές και σκοτεινές περιοχές σε τρεις διαστάσεις.
Για την εμφάνιση του τελικού ολογράμματος, η οθόνη πρέπει να φωτιστεί από μια άλλη πηγή φωτός.
Στη σημερινή του μορφή, το σύστημα μπορεί να προβάλλει μόνο μονοχρωματικές, πράσινες εικόνες, ωστόσο η ερευνητική ομάδα ήδη εργάζεται σε μια έγχρωμη αναβάθμισή του.
Παράλληλα, ο Δρ Πεϊγκαμπάριαν προσπαθεί να αυξήσει τη διαγώνιο της οθόνης πάνω από τα 17 εκατοστά.
Ο ίδιος εκτιμά ότι η τεχνολογία του θα μπορούσε να κάνει την εμφάνισή της στο σαλόνι σε περίπου πέντε με επτά χρόνια.