Η Katherine Chen από το Πανεπιστήμιο του Princeton δίνει τα 10 κύρια μειονεκτήματα μιας παρθένας. Πρόκειται για μια προσωπική ομολογία κι έχει καταχωρηθεί επίσημα στο «Ημερολόγιο μιας Παρθένας».
1. Αποκαλύπτοντας, πως δεν είχα ποτέ πριν σεξουαλική εμπειρία δυστυχώς έχανα την προοπτική μιας σεξουαλικής ολοκλήρωσης.
2. Κάθε φορά που φτάνω στο …παρά πέντε, φτάνω στα όρια της παράνοιας, σκεπτόμενη την εγκυμοσύνη και τα μέτρα πρόληψης.
3. Οι φαντασιώσεις μου γύρω από την ερωτική πορνογραφία έχουν μια σημαντική απόσταση έως την πραγματοποίηση της φαντασίωσης μου, που πολλές φορές επαναλαμβάνεται και εξελίσσεται σε μια βαρετή υπόθεση.
4. Το να είσαι παρθένα στις μέρες μας, ενέχει τον όρο της σεμνότυφης, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την ιδιοσυγκρασία μου.
5. Ο.κ. εν τέλει είμαι ευχαριστημένη που οι γονείς και οι συγγενείς μου χαίρονται που παραμένω παρθένα, αλλά εγώ μισώ τις δεσμευτικές αυτές εξαρτήσεις που με στοιχειώνουν με αξίες, μερικές από τις οποίες στη βάση τους δεν εγκρίνω.
6. Αποφεύγοντας όλες τις παγίδες του sex, έχασα τις ευκαιρίες της οικειότητας μιας διασύνδεσης, να διασκεδάσω και να περάσω καλά, βιώνοντας το απόλυτο πάθος με κάποιο άτομο.
7. Ο αυνανισμός, αν κρίνω εξ ιδίων, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αναπληρώσει την αξία ενός ενεργητικού παρτενέρ.
8. Θα μπορούσα να μιλήσω για τις εκατοντάδες ανδρών που προσπάθησαν να με «ρίξουν», στο κρεβάτι για sex κατά το παρελθόν, πως δεν βρέθηκε ούτε ένας από αυτούς να προσπαθήσει να μου ανατάξει την αυτοπεποίθηση. Έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να προσελκύσω κάποιον κι έτσι έκλεισα τον κύκλο μου. Η περίπτωση να επιστρέψω, διαβάζοντας το “The 40 Year Old Virgin” του Steve Carell’s, όπου ο χαρακτήρας της κεντρικής ηρωίδας τελικά, είναι περισσότερο πραγματικός, από την ιδέα της κατάθλιψης.
9. Η «αδιάφθορη Παρθένα» σ’ αυτή την κοινωνία, δεν έχει το ίδιο ειδικό βάρος, τουλάχιστον στο βαθμό που το δίνουν οι σκηνοθέτες στις ταινίες τρόμου.
10. Μερικές φορές θα προτιμούσα να αφήσω ελεύθερο το «κτήνος» που κρύβω μέσα μου με κάποιον, αλλά δεν έχω καμιά διέξοδο (τουλάχιστον με αυτούς που μπορώ να νιώσω καλά).