Μια χαρά ιδέα είναι να παραστεί η Ελλάδα στο Δικαστήριο της Χάγης όπου θα εκδικαστεί μια υπόθεση που ανήκει στον ευρύτερο κύκλο των γερμανικών αποζημιώσεων. Διερμηνεύει..... το αίσθημα του ελληνικού λαού γι’ αυτό το θέμα. Αρκεί να μην αποδειχθεί επικοινωνιακή φούσκα για τις ανάγκες των ημερών. Είναι ήδη πολλοί όσοι δεν καταλαβαίνουν ορισμένες όψεις αυτής της ιστορίας.Κατ αρχήν είναι απορίας άξιο γιατί η κυβέρνηση δεν παρουσίασε τα πράγματα όπως έχουν. Άφησε να αιωρείται ότι εκστρατεύει εναντίον της Γερμανίας αποφασισμένη να έλθει πίσω με το Χρυσόμαλλο δέρας των πολεμικών αποζημιώσεων -τις οποίες μας οφείλουν και ποτέ δεν μας έδωσαν οι γερμανοί. Δεν πρόκειται γι’ αυτό.
Είναι μια υπόθεση ιδιωτών εναντίον του γερμανικού κράτους. Οι συγγενείς των θυμάτων της σφαγής στο Δίστομο εμπιστεύθηκαν τις ικανότητες του αείμνηστου Γιάννη Σταμούλη και δικαιώθηκαν στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Τελεσίδικα. Το μόνο που έμενε ήταν η εκτέλεση της απόφασης. Με απλά ελληνικά η κατάσχεση ενός περιουσιακού στοιχείου της Γερμανίας- ίσης αξίας με το ποσό που επιδικάσθηκε.
Αυτή η κατάσχεση δεν έγινε ποτέ. Η κυβέρνηση Σημίτη, με τη σύμπραξη του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου, - κάτι πρέπει να θυμάται γι αυτό ο Βαγγέλης Βενιζέλος- αρνήθηκε να καταστήσει εκτελεστή την απόφαση.
Ακατάβλητος ο Σταμούλης βρήκε ένα ακίνητο του γερμανικού Δημόσιου στην Ιταλία και κίνησε τη διαδικασία κατάσχεσης του. Παρενέβησαν οι Γερμανοί και η υπόθεση έφτασε στη Χάγη. Στην εκδίκαση αυτής της υπόθεσης εξεδήλωσε πρόθεση να παραστεί τώρα η ελληνική κυβέρνηση. Και καλά θα κάνει.
Αρκεί να έχει διασφαλίσει ότι έχει δικαίωμα να το κάνει , και ότι μπορεί αυτό το δικαίωμα να το θεμελιώσει, ενώπιον του ίδιου του Δικαστηρίου που θα αποφανθεί επ’ αυτού. Διότι υπάρχουν νομικοί που αμφιβάλουν γι αυτό. Και αν μας πει η κυβέρνηση μετά ότι «εμείς θέλαμε να παραστούμε, αλλά μας απέκλεισαν» θα έχουμε λόγο να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ.
Έτσι κι αλλιώς υπάρχει κάτι που δεν πάρει καλά. Αντί η κυβέρνηση να παρουσιάσει την εξέλιξη της υπόθεσης ως έχει και να κάνει αυτό που δεν έκανε η κυβέρνηση Σημίτη -να καταστήσει δηλαδή την απόφαση για την αποζημίωση των Διστομιωτών εκτελεστή- προθυμοποιείται να παραστεί σε μια άλλη διένεξη. Παρεμφερή , αλλά άλλη. Με κίνδυνο να τη χάσεις το τέλος -γιατί κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την απόφαση του Δικαστηρίου.
Δεν θα ήταν προτιμότερο να εκτελεστεί η απόφαση στην Ελλάδα, όπου υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία του γερμανικού κράτους και να αποζημιωθούν οι δικαιούχοι στα σίγουρα; Γιατί η σημερινή κυβέρνηση δεν κάνει τώρα αυτό που δεν έκανε τότε η κυβέρνηση Σημίτη;
Τι μυστήριο κρύβει αυτή η παρέμβαση δια της τεθλασμένης; Και αφού αποφασίσθηκε επιτέλους να ζητήσουμε από τόσου Γερμανούς να πληρώσουν, για το καταστροφικό πέρασμα τους από την Ελλάδα, γιατί δεν το κάνουμε επί της ουσίας και καθ ολόκληρου; Για τις χιλιάδες ζωές που χάθηκαν εκτός πολεμικών επιχειρήσεων, για το αναγκαστικό δάνειο που έδωσαν οι κατακτητές στον εαυτό τους και τον ελληνικό χρυσό που έκλεψαν, και για την καταστροφή των υποδομών της χώρας μας; Τι νόημα έχει να είμαστε αποφασισμένοι, αλλά… ολίγον;
http://www.protagon.gr