Επί τρεις ολόκληρους μήνες παρακολουθούσε τις πέστροφες που κολυμπούν στον ποταμό Σεν Λόρενς, στον... Καναδά, ένας ερευνητής του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ. Αυτό που ανακάλυψε ήταν ότι.. τα ψάρια έπαιρναν αντικαταθλιπτικά, ή με απλούστερα λόγια, ότι τα φάρμακα περνούν από τις αποχετεύσεις και από εκεί στο νερό, για να καταλήξουν στους ιστούς των ψαριών, επηρεάζοντας την εγκεφαλική δραστηριότητά τους.
Ο ερευνητής Σεμπαστιάν Σοβέ, σημείωσε πως τα αποτελέσματα της μελέτης του δεν αφορούν μόνο στο Μόντρεαλ, όπου ένας στους τέσσερις λαμβάνει τέτοια σκευάσματα και το αποχετευτικό σύστημα του οποίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.
“Το Μόντρεαλ έχει ένα πολύ απλό αποχετευτικό σύστημα: από την πόλη απλώς απομακρύνονται τα στερεά χωρίς να απολυμαίνεται το νερό. Σε κάθε περίπτωση, η χημική σύνθεση των αντικαταθλιπτικών σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομακρυνθούν από τα λύματα, ακόμη και αν υπάρχουν πολύ εξεζητημένα συστήματα διαχείρισης”, εξηγεί ο Σοβέ.
Ο καθηγητής επισημαίνει ότι τα αντικαταθλιπτικά έχουν λίγο - πολύ γνωστές παρενέργειες στους ανθρώπους, όμως μέχρι σήμερα παρέμενε άγνωστο, πώς επηρεάζουν τα ψάρια και κατ' επέκταση τα οικοσυστήματα, των οποίων αποτελούν μέρος.
Η ομάδα του πραγματοποίησε αναλύσεις στο ήπαρ, τον εγκέφαλο και το μυικό ιστό των ψαριών και βρήκε ίχνη αρκετών γνωστών αντικαταθλιπτικών.
Οι ποσότητες ήταν πολύ μικρές, όμως οι ερευνητές προειδοποιούν ότι μακροπρόθεσμα, θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και την οικολογία των ψαριών: όπως αναφέρεται στην έρευνα, οι πέστροφες που εκτέθηκαν σε αυτό το μείγμα λυμάτων και γλυκού νερού είχαν λιγότερο "ενεργά" εγκεφαλικά κύτταρα.
Ο Σοβέ τονίζει ότι η έκθεση των ψαριών στα αντικαταθλιπτικά δεν συνιστά άμεσο κίνδυνο για τους ανθρώπους. “Η ποσότητα αντικαταθλιπτικών που περνά στο ποτάμι μας είναι περίπου αντίστοιχη με αυτήν ενός κόκκου αλατιού, μέσα σε μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων. Δεν αρκεί για να επηρεάσει τους ανθρώπους, ακόμη κι αν αυτοί είναι τόσο γενναίοι ώστε να ψαρέψουν εκεί, όμως βλέπουμε ήδη τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα του ποταμού”, επισημαίνει
Ο ερευνητής Σεμπαστιάν Σοβέ, σημείωσε πως τα αποτελέσματα της μελέτης του δεν αφορούν μόνο στο Μόντρεαλ, όπου ένας στους τέσσερις λαμβάνει τέτοια σκευάσματα και το αποχετευτικό σύστημα του οποίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.
“Το Μόντρεαλ έχει ένα πολύ απλό αποχετευτικό σύστημα: από την πόλη απλώς απομακρύνονται τα στερεά χωρίς να απολυμαίνεται το νερό. Σε κάθε περίπτωση, η χημική σύνθεση των αντικαταθλιπτικών σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομακρυνθούν από τα λύματα, ακόμη και αν υπάρχουν πολύ εξεζητημένα συστήματα διαχείρισης”, εξηγεί ο Σοβέ.
Ο καθηγητής επισημαίνει ότι τα αντικαταθλιπτικά έχουν λίγο - πολύ γνωστές παρενέργειες στους ανθρώπους, όμως μέχρι σήμερα παρέμενε άγνωστο, πώς επηρεάζουν τα ψάρια και κατ' επέκταση τα οικοσυστήματα, των οποίων αποτελούν μέρος.
Η ομάδα του πραγματοποίησε αναλύσεις στο ήπαρ, τον εγκέφαλο και το μυικό ιστό των ψαριών και βρήκε ίχνη αρκετών γνωστών αντικαταθλιπτικών.
Οι ποσότητες ήταν πολύ μικρές, όμως οι ερευνητές προειδοποιούν ότι μακροπρόθεσμα, θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και την οικολογία των ψαριών: όπως αναφέρεται στην έρευνα, οι πέστροφες που εκτέθηκαν σε αυτό το μείγμα λυμάτων και γλυκού νερού είχαν λιγότερο "ενεργά" εγκεφαλικά κύτταρα.
Ο Σοβέ τονίζει ότι η έκθεση των ψαριών στα αντικαταθλιπτικά δεν συνιστά άμεσο κίνδυνο για τους ανθρώπους. “Η ποσότητα αντικαταθλιπτικών που περνά στο ποτάμι μας είναι περίπου αντίστοιχη με αυτήν ενός κόκκου αλατιού, μέσα σε μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων. Δεν αρκεί για να επηρεάσει τους ανθρώπους, ακόμη κι αν αυτοί είναι τόσο γενναίοι ώστε να ψαρέψουν εκεί, όμως βλέπουμε ήδη τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα του ποταμού”, επισημαίνει
cosmo.gr