Ο Miller λοιπόν, ένας νέος επιστήμονας που σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ξεκίνησε για να μάθει από προήλθε η Ζωή σε αυτόν τον πλανήτη που ζούμε και αναπνέουμε.
Τότε, ο Miller, με τη βοήθεια του μέντορα του, Harold Urey, τοποθέτησε μικρές ποσότητες μεθανίου, αμμωνίας, υδρογόνου και νερού, σε ένα αεροστεγώς κλεισμένο δοχείο, το ζέστανε και το φόρτισε ηλεκτρικά, σε μια προσπάθεια να υπολογίσει την πρώιμη ατμόσφαιρα της Γης.
Το αποτέλεσμα; Κυριολεκτικά κατάφερε να δημιουργήσει έναν κεραυνό μέσα σε ένα μπουκάλι! Μέσα σε λίγες εβδομάδες, o Miller παρατήρησε μέσα στο δοχείο ότι είχαν δημιουργηθεί περίπου 13 είδη αμινοξέων που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη της ζωής.
Ωστόσο αυτό από μόνο του μπορεί να μην εξηγεί πλήρως το πώς προήλθε η ζωή στη Γη. Δίνει όμως τους τρόπους με τους οποίους η ζωή μπόρεσε να αναπτυχθεί.
Μέσα στην επόμενη δεκαετία, ο Miller επανέλαβε το αρχικό του πείραμα με διάφορες παραλλαγές: εισήγαγε θερμό ατμό μέσα στο δοχείο προκειμένου να προκαλέσει ένα ηφαίστειο, που θεωρείται από τους επιστήμονες ένα πολύ χαρακτηριστικό μόρφωμα της πρώιμης ζωής στη Γη.
Σε μια άλλη εκδοχή, πρόσθεσε δύο ακόμα στοιχεία, διοξείδιο του άνθρακα και υδροθείο.
Παρ' όλα αυτά, ο Miller για έναν ανεξήγητο έως τώρα λόγο, ποτέ δεν ανέλυσε τα αποτελέσματα της έρευνας του. Αντιθέτως σφράγισε όλη τη δουλειά του και την άφησε στην αποθήκη του σπιτιού του κλειδωμένη μέχρι το θάνατο του, το 2007.
Ένα χρόνο αργότερα,το 2008, ο Adam Johnson, μαθητής του Miller, κληρονόμησε μέσω της διαθήκης, όλο το πείραμα του. Χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές, που είναι ένα δισεκατομμύριο φορές πιο λεπτομερείς από τις τεχνικές του Miller, ο Johnson βρήκε τουλάχιστον 23 αμινοξέα.
Στο πείραμα αυτό, τα αμινοξέα βρίσκονται σε δύο τύπους, ίσης ποσότητας καθένα από το οποίο είναι ο καθρέφτης του άλλου. Αυτό παρατηρείται μόλο στις εργαστηριακές αντιδράσεις, γιατί στη φύση τα αμινοξέα παράγονται μόνο σε ένα τύπο. Έτσι, ο Johnsson ήταν σίγουρος ότι αμινοξέα δεν είχαν προέλθει από μια πηγή μόλυνσης.
Έτσι λοιπόν, φανταστείτε έναν νέο και βίαιο πλανήτη που πλήττεται από ηφαίστεια που εκρήγνυνται, από δηλητηρίωδη αέρια και κεραυνούς.
Αυτά τα συστατικά συνδυάζονται για να παράγουν μια πρωτογενή “σούπα”, η οποία διαμόρφωσε τους προδρόμους της ζωής στις δεξαμενές νερού. Επιπλέον, οι μετεωρίτες που πέφτουν από το διάστημα θα μπορούσαν να προστεθούν στα συσσωρευμένα μόρια.
Αν και όλο το πείραμα θεωρείται πια ξεπερασμένο, εν τούτοις είναι τουλάχιστον συναρπαστικό πως ο άνθρωπος κατάφερε να προβλέψει την πρώιμη μορφή της Γης, τη στιγμή που η Ζωή άρχιζε δειλά να εμφανίζεται στο Σύμπαν...
Διαβάστε εδώ τα επίσημα συμπεράσματα του πειράματος Miller!
Το πείραμα του Miller:
Chemical Evolution and The Miller Experiment by aggelosandreou