Ο κ. Σμίντινγκ επισημαίνει ότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται εύκολο να γίνει ένα μεγάλο "κούρεμα" των ομολόγων, καθώς η στρατηγική που ακολουθήθηκε έως τώρα - με σκοπό την "αγορά" χρόνου - δεν σταμάτησε την κρίση χρέους και οι κίνδυνοι μετάδοσής της από μία αναγκαστική αναδιάρθρωση έχουν μειωθεί, με τις αγορές να έχουν συνηθίσει στην ιδέα ότι τα κρατικά χρέη μπορεί να μην αποπληρωθούν πλήρως.
Ωστόσο, σημειώνει ο οικονομολόγος, η αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας θα έχει ευρύτερες συνέπειες, καθώς θα μειωθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών για όλα τα κρατικά ομόλογα σε ευρώ για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ παράλληλα μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη αναδιάρθρωσης των κεφαλαίων για τις τράπεζες στην περιφέρεια αλλά και το κέντρο της Ευρωζώνης.
Επομένως, προσθέτει, δεν είναι σαφές, αν στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης οι Γερμανοί φορολογούμενοι επιβαρυνθούν λιγότερο. Για τους λόγους αυτούς, σημειώνει ο κ. Σμίντινγκ, η λογική της αναδιάρθρωσης πρέπει να θεωρείται η τελευταία λύση.
Το άρθρο σημειώνει ότι η Ελλάδα κάνει ηράκλεια προσπάθεια για τη δημοσιονομική προσαρμογή και, παρά την πολύ δύσκολη κατάσταση, έχει την ευκαιρία να την επιτύχει, καθώς μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος της ύφεσης, η ελληνική οικονομία μπορεί να επιστρέψει σε σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης, μειώνοντας το λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ από το 2012. Καταλήγοντας, ο οικονομολόγος αναφέρει ότι το αν χρειασθεί η Ελλάδα να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση, θα πρέπει να απαντηθεί το 2012 ή το 2013, όταν οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας γίνουν πολύ καθαρές.