Όσο οι Τούρκοι έζωναν στενότερα την Κωνσταντινούπολη, τόσο οι Βυζαντινοί πρόσεχαν και οχύρωναν την Πελοπόννησο, για να την έχουν ως καταφύγιο.
Όταν πήγε να καλογερέψει στην Πελοπόννησο ο αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός, περιγράφει τον Μυστρά “Σκυθίας ερημότερον”.
Οι επιδρομές των Σαρακηνών, οι πόλεμοι των Ελλήνων με τους Φράγκους της Αχαΐας και η αιώνια φαγωμάρα των τοπικών αρχόντων, είχαν καταστρέψει ολότελα τον τόπο. Κανείς δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του, ούτε μέρα, ούτε νύχτα, χωρίς να βαστά όπλα.
Οι Παλαιολόγοι έβαλαν τάξη, ειρήνεψαν τα μέρη και με τον Μυστρά, που έφτασε να έχει 40.000 κατοίκους, ζωντάνεψαν τον ελληνισμό εκείνους τους χρόνους.
Παρ’ όλ’ αυτά, ολόκληρη η Πελοπόννησος κι ο Μυστράς μαζί, λίγο έλειψε να επαναστατήσουν, όταν την θέση του γενικού τοποτηρητή πήρε ο Δημήτριος Παντεχνής, άνθρωπος που παρίστανε τον θαυματοποιό.
Πραγματικά ο Παντεχνής φαίνεται πως γνώριζε την τέχνη του ταχυδακτυλουργού, γιατί πολλοί σύγχρονοι του αναφέρουν πως έκανε καταπληκτικά πράγματα. Κι ένα απ΄όλα είναι, ότι εξαφάνιζε νομίσματα και χρυσαφικά μόλις τ’ άγγιζε και κατηγορούσε κατόπιν τους άλλους για κλέφτες.
Επειδή έκανε πολλά τέτοια, ο λαός αποφάσισε να τον τιμωρήσει με την ποινή της παραμόρφωσης. Δηλαδή μ’ ένα πυρακτωμένο καρφί έκαναν στο πρόσωπο του τιμωρημένου διάφορα σημάδια. Το καρφί όμως που έφεραν για να παραμορφώσουν τον Παντεχνή, παρ’ όλο το έβαλαν σε δυνατή φωτιά και το άφησαν εκεί πολύ ώρα, παρέμεινε τελείως κρύο.
Το παράξενο αυτό φαινόμενο τόσο πολύ τρόμαξε το πλήθος, ώστε τον παράτησε κι έφυγε λέγοντας “το καρφί δεν του καίγεται”, για να μείνει από τότε παροιμιώδης φράση : “καρφί δεν του καίγεται”, που στην επέκτασή της τη λέμε και για τα άτομα που αδιαφορούν για τον πλησίον τους.
source:humor
Όταν πήγε να καλογερέψει στην Πελοπόννησο ο αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός, περιγράφει τον Μυστρά “Σκυθίας ερημότερον”.
Οι επιδρομές των Σαρακηνών, οι πόλεμοι των Ελλήνων με τους Φράγκους της Αχαΐας και η αιώνια φαγωμάρα των τοπικών αρχόντων, είχαν καταστρέψει ολότελα τον τόπο. Κανείς δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του, ούτε μέρα, ούτε νύχτα, χωρίς να βαστά όπλα.
Οι Παλαιολόγοι έβαλαν τάξη, ειρήνεψαν τα μέρη και με τον Μυστρά, που έφτασε να έχει 40.000 κατοίκους, ζωντάνεψαν τον ελληνισμό εκείνους τους χρόνους.
Παρ’ όλ’ αυτά, ολόκληρη η Πελοπόννησος κι ο Μυστράς μαζί, λίγο έλειψε να επαναστατήσουν, όταν την θέση του γενικού τοποτηρητή πήρε ο Δημήτριος Παντεχνής, άνθρωπος που παρίστανε τον θαυματοποιό.
Πραγματικά ο Παντεχνής φαίνεται πως γνώριζε την τέχνη του ταχυδακτυλουργού, γιατί πολλοί σύγχρονοι του αναφέρουν πως έκανε καταπληκτικά πράγματα. Κι ένα απ΄όλα είναι, ότι εξαφάνιζε νομίσματα και χρυσαφικά μόλις τ’ άγγιζε και κατηγορούσε κατόπιν τους άλλους για κλέφτες.
Επειδή έκανε πολλά τέτοια, ο λαός αποφάσισε να τον τιμωρήσει με την ποινή της παραμόρφωσης. Δηλαδή μ’ ένα πυρακτωμένο καρφί έκαναν στο πρόσωπο του τιμωρημένου διάφορα σημάδια. Το καρφί όμως που έφεραν για να παραμορφώσουν τον Παντεχνή, παρ’ όλο το έβαλαν σε δυνατή φωτιά και το άφησαν εκεί πολύ ώρα, παρέμεινε τελείως κρύο.
Το παράξενο αυτό φαινόμενο τόσο πολύ τρόμαξε το πλήθος, ώστε τον παράτησε κι έφυγε λέγοντας “το καρφί δεν του καίγεται”, για να μείνει από τότε παροιμιώδης φράση : “καρφί δεν του καίγεται”, που στην επέκτασή της τη λέμε και για τα άτομα που αδιαφορούν για τον πλησίον τους.
source:humor