1 Σκόνη Αναγνώρισης
«Η αποκαλούμενη ‘έξυπνη σκόνη' είναι μικροσκοπικές συσκευές, σχεδόν αόρατες, οι οποίες περιέχουν αισθητήρες, υπολογιστές και επικοινωνιακές δυνατότητες – ήδη διενεργούνται σχετικά πειράματα. Η πρακτική χρήση τέτοιων συσκευών θα υπάρξει σε 10 με 15 χρόνια».
2 Νανο-συγκεντρωτές
«Βασικά, πρόκειται για τρισδιάστατους εκτυπωτές που μπορούν να δημιουργήσουν ένα φυσικό αντικείμενο από ένα αρχείο πληροφοριών και φτηνές πρώτες ύλες. Έτσι, θα μπορούμε να στείλουμε με email μια μπλούζα ή μια τοστιέρα ή ακόμα και το τοστ. Υπάρχει ήδη βιομηχανία τρισδιάστατων εκτυπωτών και η ανάλυση των συσκευών βελτιώνεται σταδιακά. Οι νανοσυγκεντρωτές θα συναρμολογούν συσκευές από μόρια και μοριακά τμήματα σε περίπου 20 χρόνια από σήμερα».
3 Respirocytes – Τεχνητά ερυθρά αιμοσφαίρια
«Πρόκειται για νανορομπότ (συσκευή σε μέγεθος κυττάρου αίματος) το οποίο θα αντικαταστήσει τα βιολογικά μας ερυθρά αιμοσφαίρια αλλά θα έχει 1.000 φορές περισσότερες ικανότητες. Αν αντικαταστήσει κανείς μια ποσότητα του βιολογικού του αίματος με αυτές τις ρομποτικές συσκευές, θα μπορεί αν τρέχει Ολυμπιακή κούρσα σε 15 δεύτερα χωρίς ανάσα, ή να μείνει στο βυθό για τέσσερις ώρες. Αυτά, σε περίπου 20 χρόνια».
4 Foglets – ρομπότ σε μορφή ομίχλης
«Τα Foglets είναι μια μορφή νανορομπότ που μπορούν να επανασυντεθούν σε μια ευρεία ποικιλία αντικειμένων στον πραγματικό κόσμο, βασικά για να κάνουν την εικονική πραγματικότητα κανονική πραγματικότητα. Θα μπορούν επίσης να έχουν χρήσιμες θεραπευτικές λειτουργίες στο σώμα μας, διατηρώντας μας υγιείς εκ των έσω, και είναι περίπου 20 χρόνια μακριά. Πιο προηγμένα ακόμα Foglets θα φτάσουν σε 30 με 40 χρόνια».
5 Μπλε γλίτσα
«Η ανησυχία ότι η νανοτεχνολογία σε πλήρη κλίμακα και τα νανορομπότ θα μπορούσαν να κατασκευάσουν πανομοιότυπά τους στο φυσικό περιβάλλον (ως κάνουν τα βακτήρια και άλλοι παθογενείς οργανισμοί) και να καταστρέψουν την ανθρωπότητα ή ακόμα και όλη την βιομάζα του πλανήτη, ονομάζεται φόβος της γκρίζας γλίτσας. Όταν αυτό θα πραγματοποιηθεί θα χρειαστούμε ανοσοποιητικό σύστημα από νανοτεχνολογία. Τα νανορομπότ θα μπορούν να μας προστατεύσουν από τα βλαβερά νανορομπότ που πολλαπλασιάζονται ονομάζονται μπλε γλίτσα (μπλε όπως η Αστυνομία). Αυτό το σενάριο βρίσκεται 20 με 30 χρόνια μακριά».
Oι θεωρίες του έχουν πολώσει την κοινή γνώμη, με τους μισούς να τον αντιμετωπίζουν με αυστηρό σκεπτικισμό και τους υπόλοιπους ως ήρωα. Ο Ray Kurzweil, επιστήμονας που έχει εφεύρει πλήθος συσκευών που βοηθούν άτομα με ειδικές ανάγκες, πιστεύει πως η ανθρωπότητα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας εποχής –τη «μοναδικότητα»- όπου η τεχνολογία θα μας επιτρέπει να στέλνουμε μέσω e-mail φρυγανιές, να τρέχουμε σαν τον Usain Bolt για 15 λεπτά, ακόμα και να ζούμε για πάντα.
Το 1976 ο Kurzweil δημιούργησε την πρώτη μηχανή ικανή να διαβάζει βιβλία για τους τυφλούς. Λιγότερο από μία δεκαετία αργότερα, δημιούργησε το K250: το πρώτο μουσικό συνθεσάιζερ που μπορούσε να αντιγράψει τέλεια τον ήχο ενός πιάνου με ουρά. Επίσης, το εκπαιδευτικό του λογισμικό 3000 βοηθά μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, όπως είναι η δυσλεξία.
Όμως όλα αυτά τα επιτεύγματα, όσο εντυπωσιακά κι αν είναι, δεν συνθέτουν ολόκληρο το προφίλ του. Το 2005 εκδόθηκε το βιβλίο του «Η μοναδικότητα είναι κοντά: ταν ο άνθρωπος υπερβαίνει την τεχνολογία» (The Singularity is Near: When Humans Transcend Biology), στο οποίο παραθέτει τις θεωρίες του.
Όμως δεν είναι οι ίδιες οι θεωρίες που έχουν προκαλέσει τόσο μεγάλη αντίδραση, είναι το γεγονός ότι ισχυρίζεται πως όλα θα γίνουν τόσο σύντομα. Σύμφωνα με τον Kurzweil, μικροσκοπικά ρομπότ θα μπορέσουν να αντιστρέψουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης, η τεχνητή νοημοσύνη θα ξεπεράσει και θα συμπληρώσει την ανθρώπινη νοημοσύνη και οι άνθρωποι θα ζουν επ’ αόριστον χωρίς να γερνούν, και όλα αυτά πριν τα μέσα του 21ου αιώνα.
Ο Kurzweil πιστεύει ότι η αθανασία είναι μία πραγματική πιθανότητα για τον ίδιο, ενώ εξίσου έντονα υποστηρίζει πως με τη χρήση DNA και μελλοντικών τεχνολογιών θα μπορέσει να φέρει και πάλι στην ζωή τον πατέρα του, Fredric Kurzweil, ο οποίος πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1970.
Ακόμα, πιστεύει ότι θα μπορούμε να κάνουμε upload τον εγκέφαλο ενός ατόμου σε έναν υπολογιστή, συγκρατώντας «ολόκληρη την προσωπικότητα του, τις μνήμες, ικανότητες και την ιστορία», έως το τέλος της δεκαετίας του 2030.
Τότε, οι άνθρωποι και η μη βιολογικές μηχανές θα μπορούν να ενωθούν με τέτοια επιτυχία που οι διαφορές δεν θα έχουν πια σημασία. Ενώ, στη συνέχεια, η ανθρώπινη νοημοσύνη, αλλάζοντας προς το καλύτερο, θα αρχίσει να επεκτείνεται στο σύμπαν, περίπου το 2045. Με αυτή την τελευταία πρόβλεψη, ο Kurzweil δεν αναφέρεται στο ταξίδι στο διάστημα, αλλά σε ένα είδος «εκχύλισης» στον χώρο. «Η νοημοσύνη θα αρχίσει να διαποτίζει την ύλη και την ενέργεια και να απλώνεται από το σημείο προέλευσής της στη Γη», γράφει.
Ο όρος «μοναδικότητα», δανεισμένος από τη φυσική, εφαρμόζεται στην τεχνολογία με την έννοια ότι δεν έχουμε πραγματικά ιδέα τι πρόκειται να συμβεί όταν οι μηχανές θα είναι πιο «ευφυείς» από τους ανθρώπους. «Η μοναδικότητα, είναι μια μελλοντική χρονική περίοδος κατά την οποία ο ρυθμός της τεχνολογικής αλλαγής θα είναι τόσο γρήγορος, οι επιπτώσεις της τόσο βαθιές, που η ανθρώπινη ζωή θα αλλάξει αμετάκλητα», επισημαίνει ο Kurzweil στο βιβλίο του
source:36dimotiko