Στις 27 Απριλίου του 1941 ο γερμανικός στρατός εισέρχεται στην Αθήνα για να την καταλάβει. Η τυπική παράδοση της πόλη γίνεται δίπλα στο κτήμα Θων (Λ. Κηφισίας & Αλεξάνδρας).
Από εκεί η στρατιωτική φάλαγγα κατευθύνεται μέσω της Βασιλίσσης Σοφίας στην Ακρόπολη για την επίσημη έπαρση της γερμανικής σημαίας και την επικύρωση έτσι της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
Από ανθρώπους που έζησαν εκείνη την εποχή μεταφέρθηκε ότι στο λόφο της Ακρόπολης υπήρχε φρουρός που είχε την ευθύνη καθημερινά της έπαρσης και υποστολής της σημαίας. Την ημέρα εισόδου των γερμανών φρουρός στο βράχο ήταν ο Κωνσταντίνος Κουκίδης. Όπως λέγεται του ζητήθηκε να παραδώσει την ελληνική σημαία προκειμένου να γίνει από το γερμανικό άγημα η έπαρση της σβάστικας. Παρ’ όλα αυτά ο Κουκίδης μη θέλοντας να κάνει την έπαρση της σβάστικας τυλίχθηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από τον βράχο της Ακρόπολης στο σημείο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Βράχου στην Πλάκα.
Μάρτυρες του γεγονότος ήταν μικρά παιδιά δέκα χρονών τότε. Με το πέρασμα των χρόνων δεν διασώθηκε κάνεις και οι πραγματικές πληροφορίες για το περιστατικό σήμερα είναι λιγοστές. Το γεγονός αυτό αμέσως μεταφέρθηκε από στόμα σε στόμα και πιθανόν να λειτούργησε θετικά στην ψυχολογία των κατεκτημένων ελλήνων. Ίσως αυτό ήταν που έκανε τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο να καταγράψει στα απομνημονεύματά του το γεγονός. Αποτελώντας σήμερα τη μόνη αξιόπιστη πηγή για την συγκεκριμένη ιστορία.
Πολλοί πιστεύουν ότι η ιστορία του Κουκίδη ανάγεται στην καθ’ υπερβολή μυθοπλασιά που ευνοούσαν οι συνθήκες. Τα επίσημα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού δεν έχουν καταγράψει πουθενά τον Κουκίδη ως στρατευμένο εκείνης της εποχής και λόγω του νεαρού της ηλικίας πιστεύεται ότι ήταν μέλος της μεταξικής νεολαίας. Παρ’ όλα αυτά όμως στους στρατώνες της Προεδρικής Φρουράς στον Εθνικό Κήπο υπάρχει αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή «Πλατεία εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη».
Θέλοντας να αναδείξει το άγνωστο στους περισσότερους περιστατικό ο Δήμος Αθηναίων μαζί με την Κίνηση «Ενωμένη Εθνική Αντίσταση» τοποθέτησε το 2000 αναμνηστική στήλη στην οδό Θρασύλλου στην Πλάκα. Η στήλη που είναι στο σημείο που έπεσε ο Κουκίδης, βρίσκεται σήμερα σε άθλια κατάσταση εξαιτίας των διαρκών βανδαλισμών. Σε αυτήν αναγράφεται ότι: «…Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης φρουρός της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη αρνούμενος να την παραδώσει έπεσε από τον ιερό βράχο τυλιγμένος σε αυτή πρωτοπόρος του αντιστασιακού αγώνα..».
Μπορεί η τοποθέτηση της συγκεκριμένης μαρμάρινης πλάκας να δημιούργησε πολιτικές συζητήσεις για την σκοπιμότητά της, αλλά κυρίως για τα τεκμήρια της ύπαρξης του ίδιου του Κουκίδη. Ωστόσο όπως τόνισε ο τότε Δήμαρχος Αθηναίων κατά τα αποκαλυπτήριά της ο θρύλος του Κουκίδη «έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας». Κατά αυτήν την έννοια τιμήθηκε για πρώτη φορά ένα συμβολικό πρόσωπο.
kataggeilte.blogspot.com
Από εκεί η στρατιωτική φάλαγγα κατευθύνεται μέσω της Βασιλίσσης Σοφίας στην Ακρόπολη για την επίσημη έπαρση της γερμανικής σημαίας και την επικύρωση έτσι της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
Από ανθρώπους που έζησαν εκείνη την εποχή μεταφέρθηκε ότι στο λόφο της Ακρόπολης υπήρχε φρουρός που είχε την ευθύνη καθημερινά της έπαρσης και υποστολής της σημαίας. Την ημέρα εισόδου των γερμανών φρουρός στο βράχο ήταν ο Κωνσταντίνος Κουκίδης. Όπως λέγεται του ζητήθηκε να παραδώσει την ελληνική σημαία προκειμένου να γίνει από το γερμανικό άγημα η έπαρση της σβάστικας. Παρ’ όλα αυτά ο Κουκίδης μη θέλοντας να κάνει την έπαρση της σβάστικας τυλίχθηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από τον βράχο της Ακρόπολης στο σημείο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Βράχου στην Πλάκα.
Μάρτυρες του γεγονότος ήταν μικρά παιδιά δέκα χρονών τότε. Με το πέρασμα των χρόνων δεν διασώθηκε κάνεις και οι πραγματικές πληροφορίες για το περιστατικό σήμερα είναι λιγοστές. Το γεγονός αυτό αμέσως μεταφέρθηκε από στόμα σε στόμα και πιθανόν να λειτούργησε θετικά στην ψυχολογία των κατεκτημένων ελλήνων. Ίσως αυτό ήταν που έκανε τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο να καταγράψει στα απομνημονεύματά του το γεγονός. Αποτελώντας σήμερα τη μόνη αξιόπιστη πηγή για την συγκεκριμένη ιστορία.
Πολλοί πιστεύουν ότι η ιστορία του Κουκίδη ανάγεται στην καθ’ υπερβολή μυθοπλασιά που ευνοούσαν οι συνθήκες. Τα επίσημα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού δεν έχουν καταγράψει πουθενά τον Κουκίδη ως στρατευμένο εκείνης της εποχής και λόγω του νεαρού της ηλικίας πιστεύεται ότι ήταν μέλος της μεταξικής νεολαίας. Παρ’ όλα αυτά όμως στους στρατώνες της Προεδρικής Φρουράς στον Εθνικό Κήπο υπάρχει αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή «Πλατεία εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη».
Θέλοντας να αναδείξει το άγνωστο στους περισσότερους περιστατικό ο Δήμος Αθηναίων μαζί με την Κίνηση «Ενωμένη Εθνική Αντίσταση» τοποθέτησε το 2000 αναμνηστική στήλη στην οδό Θρασύλλου στην Πλάκα. Η στήλη που είναι στο σημείο που έπεσε ο Κουκίδης, βρίσκεται σήμερα σε άθλια κατάσταση εξαιτίας των διαρκών βανδαλισμών. Σε αυτήν αναγράφεται ότι: «…Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης φρουρός της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη αρνούμενος να την παραδώσει έπεσε από τον ιερό βράχο τυλιγμένος σε αυτή πρωτοπόρος του αντιστασιακού αγώνα..».
Μπορεί η τοποθέτηση της συγκεκριμένης μαρμάρινης πλάκας να δημιούργησε πολιτικές συζητήσεις για την σκοπιμότητά της, αλλά κυρίως για τα τεκμήρια της ύπαρξης του ίδιου του Κουκίδη. Ωστόσο όπως τόνισε ο τότε Δήμαρχος Αθηναίων κατά τα αποκαλυπτήριά της ο θρύλος του Κουκίδη «έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας». Κατά αυτήν την έννοια τιμήθηκε για πρώτη φορά ένα συμβολικό πρόσωπο.
kataggeilte.blogspot.com