Όλοι μας έχουμε δει ταινίες, έχουμε διαβάσει ιστορίες και έχουμε ακούσει πολλά για τα βαμπίρ - τους βρικόλακες,τους απέθαντους με τους κυνόδοντες που τρέφονται με αίμα και έχουν εξαιρετικές δυνάμεις, αλλά φοβούνται το φως και την εκκλησία...
Πως όμως γεννήθηκε η ιδέα;
Ποιό ήταν το έναυσμα για τον πιο δημιφιλή ήρωα της φαντασίας;
Όλα ξεκίνησαν μετα το 1790, όποτε και εμπνευσμένα από κάποιες τοπικές δεισιδαιμονίες των βόρειων Βαλκανίων γράφεται το πρώτο επικό ποίημα για τα βαμπίρ - τους βρικόλακες, Thalaba the Destroyer από τον Robert Southey.
Αλλά γίνεται η ιδέα περισσότερο γνωστή μέσω ενός στενού φίλου του Λόρδου Βύρωνα, του John W. Polidori μεσώ του έργου του The Vampire ( 1819 ).
Ύστερα από αυτό υπήρξαν και άλλοι που έγραψαν και συνέθεσαν το μύθο που όλοι ξέρουμε σήμερα με αποκορύφωμα το Dracula του Bram Stoker ( 1897 ).
Άλλα από τι εμπνεύστηκαν όλοι αυτόι για να δημιουργήσουν έναν πραγματικά γοητευτικό όσο και επικίνδυνο χαρακτήρα;
Οι βασικές επιρροές έρχονται από δύο κυρίως άτομα τα οποία έζησαν το μεσαίωνα.
Ο πρώτος και πιο γνωστός είναι ο πρίγκηπας της Μολδοβλαχίας που γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, Vlad Tepes (=παλουκωτής), Ο Δράκουλας (=ο γιος του Δρακουλ).
Ήδη αναγνωρίζουμε τα κοινα στοιχεία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έπινε αίμα, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο επικίνδυνο από τον λογοτεχνικό του συνονόματο, μιας και δεν ήταν σε καμμιά περίπτωση Παναγίτσα!
Λέγεται πως βασάνιζε και σκότωνε ληστες και εχθρούς της Μολδοβλαχίας - εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί ήταν οι επίδοξοι κατακτητές - όμως όλα αυτά ήταν προπαγάνδα εκ των εχθρών του!
Η αλήθεια είναι ότι επιστράτευσε δρακόντεια μέτρα για να φέρει την τάξη στη διαλυμένη του χώρα! Το παλούκωμα (το οποίο χρησιμοποίησε μερικές φορες-και όχι...40.000 όπως λέγεται!) το διδάχτηκε στην Τουρκία.
Στο τέλος τον πρόδωσε ο πατέρας του (ναι,ο Δρακούλ!!) στους Οθωμανούς. Αφού όμως κατάφερε να ελευθερωθεί ξαναφυλακίστηκε πολλές φορές, κυνηγήθηκε ακόμα περισσότερες και τελικά δολοφονήθηκε!
Γενικά οι κάτοικοι της Μολδοβλαχίς αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του έναν τοπικό ήρωα ενάντια στον κατακτητή!
Δεύτερο πρόσωπο ήταν η κόμισσα Elizabeth Bathory de Esced που γεννήθηκε το 1575 στη Σλοβακία.
Απόγονος αριστοκρατικής οικογένειας,κατείχε αξιοζήλευτη για την εποχή θέση και μόρφωση,ειδικά για γυναίκα! Μικροπαντρεμένη από τα 15 της και 29 χρόνια και έξι παιδιά αργότερα, χήρεψε κληρονομώντας από τον άντρα της μία τεράστια περιουσία! Τότε ήταν που άρχισαν κάποιοι παράξενοι φόνοι μίκρων κοριτσιών στην περιοχή της... 
Μετά από ανακρίσεις αποκαλύφθηκε ότι η κόμισσα με τις υπηρέτριες της βασάνιζαν και σκότωναν τις έφηβες! Ο μύθος λέει πως τις βασάνιζε και τις εξευτέλιζε(αληθινά γεγονότα), εώς και τις κρεμούσε και έκανε μπάνιο στο αίμα τους για να αποκτήσει αιώνια νεότητα(φήμη που γεννήθηκε το 1720), φοβερό! Οι νεαρές έβρισκαν φρικτό θάνατο από αιμορραγία. Στο ημερολόγια της κόμισσας αναφέρονται 650 θύματα! Ανάμεσα σε αυτά και παιδιά ευγενών της εποχής της. Γι' αυτό και ερευνήθηκε η υπόθεση.
Αφού αποδείχτηκε η ενοχή της το 1611, οι δικαστές την καταδίκασαν σε ισόβιο εγκλεισμό στον πύργο του κάστρου της με χτισμένες πόρτες και παράθυρα με μια τρύπα μόνο για το φαγητό της. Εκεί πέθανε μες στη μοναξιά 3 χρόνια αργότερα. Όπως είδαμε, κανένας από τους δύο χαρακτήρες δεν είχε τίποτε το "βαμπιρικό" πέρα από τις δολοφονίες!
Όμως με τη φαντασία του εκάστοτε συγγραφέα γεννήθηκε το πιο αμφιλεγόμενο και διάσημο "τέρας" της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου!
http://santosight.blogspot.com