Ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ σημειώθηκε στην ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, με τη χρήση ενός μόνο λέιζερ, καθώς μια διεθνής ομάδα ερευνητών...
με συμμετοχή Έλληνα επιστήμονα, πέτυχε ρυθμό μεταφοράς της τάξης των 26 terabits ανά δευτερόλεπτο.
Μια τέτοια ασύλληπτη ταχύτητα, για παράδειγμα, επιτρέπει την μετάδοση όλων των πληροφοριών που περιέχονται στην τεράστια Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μέσα σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα.
Η νέα τεχνική αξιοποιεί ένα μαθηματικό «εργαλείο», τον λεγόμενο «γρήγορο μετασχηματισμό Φουριέ», που επιτρέπει να διακριθούν περισσότερα από 300 ξεχωριστά χρώματα σε μια ακτίνα λέιζερ, σε κάθε ένα από τα οποία μπορούν να κωδικοποιηθούν και να μεταφερθούν, εκ παραλλήλου, ξεχωριστές πληροφορίες. Στα πρώτα στάδια της οπτικής τεχνολογίας, ήταν δυνατό να ενσωματωθούν πληροφορίες (δεδομένα) μόνο σε ένα χρώμα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλες πρόοδοι, που συνεχώς αυξάνουν τον όγκο και την ταχύτητα μετάδοσης των δεδομένων.
Οι ερευνητές (Γερμανοί, Βρετανοί, Ελβετοί, Ισραηλινοί κ.α.), με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφγκανγκ Φρόϊντε του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης στη Γερμανία, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό φωτονικής “Nature Photonics”, σύμφωνα με το BBC. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής δρ Περικλής Πετρόπουλος, του Κέντρου Ερευνών Οπτοηλεκτρονικής του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία. Αποφοίτησε το 1995 από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου Πατρών και πήρε το 2000 το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, όπου σήμερα πλέον εργάζεται ως ερευνητής με ειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες μέσω οπτικών ινών.
Αν χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα πολλά λέιζερ για την αποστολή δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, η ταχύτητα μπορεί να αυξηθεί θεαματικά και ήδη έχει επιτευχθεί πειραματικά η ταχύτητα των 100 terabits το δευτερόλεπτο. Όμως χρειάστηκαν γι’ αυτό 500 λέιζερ, πράγμα που καθιστά την όλη διαδικασία απαγορευτικά δαπανηρή για εμπορική αξιοποίηση.
Η νέα μέθοδος καταφέρνει να επιτύχει ταχύτητες-ρεκόρ με την χρήση μόνο ενός λέιζερ, πράγμα που την καθιστά πρακτικά αξιοποιήσιμη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι δυνατό η νέα τεχνολογία να ενσωματωθεί σε ένα «τσιπάκι» πυριτίου, που θα βγει στην αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον.
http://www.enimerwsi.com/2
με συμμετοχή Έλληνα επιστήμονα, πέτυχε ρυθμό μεταφοράς της τάξης των 26 terabits ανά δευτερόλεπτο.
Μια τέτοια ασύλληπτη ταχύτητα, για παράδειγμα, επιτρέπει την μετάδοση όλων των πληροφοριών που περιέχονται στην τεράστια Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μέσα σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα.
Η νέα τεχνική αξιοποιεί ένα μαθηματικό «εργαλείο», τον λεγόμενο «γρήγορο μετασχηματισμό Φουριέ», που επιτρέπει να διακριθούν περισσότερα από 300 ξεχωριστά χρώματα σε μια ακτίνα λέιζερ, σε κάθε ένα από τα οποία μπορούν να κωδικοποιηθούν και να μεταφερθούν, εκ παραλλήλου, ξεχωριστές πληροφορίες. Στα πρώτα στάδια της οπτικής τεχνολογίας, ήταν δυνατό να ενσωματωθούν πληροφορίες (δεδομένα) μόνο σε ένα χρώμα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλες πρόοδοι, που συνεχώς αυξάνουν τον όγκο και την ταχύτητα μετάδοσης των δεδομένων.
Οι ερευνητές (Γερμανοί, Βρετανοί, Ελβετοί, Ισραηλινοί κ.α.), με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφγκανγκ Φρόϊντε του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης στη Γερμανία, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό φωτονικής “Nature Photonics”, σύμφωνα με το BBC. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής δρ Περικλής Πετρόπουλος, του Κέντρου Ερευνών Οπτοηλεκτρονικής του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία. Αποφοίτησε το 1995 από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου Πατρών και πήρε το 2000 το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, όπου σήμερα πλέον εργάζεται ως ερευνητής με ειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες μέσω οπτικών ινών.
Αν χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα πολλά λέιζερ για την αποστολή δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, η ταχύτητα μπορεί να αυξηθεί θεαματικά και ήδη έχει επιτευχθεί πειραματικά η ταχύτητα των 100 terabits το δευτερόλεπτο. Όμως χρειάστηκαν γι’ αυτό 500 λέιζερ, πράγμα που καθιστά την όλη διαδικασία απαγορευτικά δαπανηρή για εμπορική αξιοποίηση.
Η νέα μέθοδος καταφέρνει να επιτύχει ταχύτητες-ρεκόρ με την χρήση μόνο ενός λέιζερ, πράγμα που την καθιστά πρακτικά αξιοποιήσιμη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι δυνατό η νέα τεχνολογία να ενσωματωθεί σε ένα «τσιπάκι» πυριτίου, που θα βγει στην αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον.
http://www.enimerwsi.com/2