p

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Μυρμήγκια σε μέγεθος πτηνών ζούσαν κάποτε

Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν σε ιζήματα μιας αρχαίας λίμνης στο Ουαϊόμινγκ ένα καλοδιατηρημένο απολίθωμα ενός άγνωστου μέχρι σήμερα γιγάντιου είδους μυρμηγκιών που ζούσε πριν από περίπου 50 εκατομμύρια έτη.






Το είδος που ονομάστηκε Titanomyrma lubei είχε μέγεθος ανάλογο με εκείνο μικρών πτηνών όπως το κολιμπρί.Απολιθώματα γιγάντιων μυρμηγκιών έχουν βρεθεί στην Αφρική αλλά και στην Ευρώπη όπως αυτά που εντοπίστηκαν στην Γερμανία και ανήκουν σε είδος που είχε μέγεθος ανάλογο με εκείνο του τρυποφράκτη (ή τρωγλοδύτη), ενός μικρού πτηνού που τρυπώνει συχνά σε τρύπες προκειμένου να προφυλαχθεί από την κακοκαιρία και την παγωνιά.

Η ζέστη «έθρεψε» τα μυρμήγκιαΤο νέο εύρημα αποδεικνύει ότι υπήρχε μια εποχή που τα μυρμήγκια ζούσαν το δικό τους Τζουράσικ Παρκ με την ύπαρξη πολλών ειδών που ήταν πολύ μεγάλα σε σχέση με τα σημερινά μεγέθη και ζούσαν σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.

Ένα βαλσαμωμένο κολιμπρί δίπλα στο απολίθωμα δείχνει πόσο μεγάλο ήταν το νέο είδος μυρμηγκιού (Πηγή: Bruce Archibald)

Ένα βαλσαμωμένο κολιμπρί δίπλα στο απολίθωμα δείχνει πόσο μεγάλο ήταν το νέο είδος μυρμηγκιού (Πηγή: Bruce Archibald)
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα γιγάντια είδη μυρμηγκιών έκαναν την εμφάνιση τους την Ηώκαινο περίοδο κατά την οποία ο πλανήτης βίωσε ένα φαινόμενο θερμοκηπίου. Έχει υπολογιστεί ότι η μέση θερμοκρασία στις τροπικές περιοχές εκείνη την εποχή θα πρέπει να ήταν στο ύψος των 40 βαθμούς Κελσίου ενώ οι πόλοι είχαν θερμοκρασία 15-20 βαθμούς Κελσίου. Οι επιστήμονες θεωρούν δεδομένο ότι οι κλιματικές συνθήκες εκείνης της εποχής συνέβαλαν καθοριστικά στην γιγάντωση των μυρμηγκιών και ψάχνουν να βρουν τώρα το πως επηρέασαν οι υψηλές θερμοκρασίες το μέγεθος τους.

Ταξιδιώτες Από τα απολιθώματα φαίνεται ότι αυτά τα μυρμήγκια διέθεταν μεγάλα φτερά αλλά οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τίποτε ούτε για τον τρόπο ζωής τους. Η μόνη βεβαιότητα που έχουν είναι πως τα μυρμήγκια γίγαντες δεν παρέμεναν στις εστίες τους αλλά πραγματοποιούσαν συχνά μεγάλα ταξίδια πηγαίνοντας από την Ευρώπη στην Βόρειο Αμερική (και το αντίθετο) μέσω κάποιων διαδρόμων ξηράς που υπήρχαν εκείνη την εποχή στον Αρκτικό κύκλο και ένωναν τις δύο ηπείρους.

Η ανακάλυψη του εξάποδου γίγαντα δημοσιεύεται στο Proceedings of the Royal Society B.


http://www.planitikos.com/2011/05/blog-post_08.html