Η Σινδόνη του Τουρίνου, ένα λινό ύφασμα που επί αιώνες προσελκύει το ενδιαφέρον των πιστών, καθώς, σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία, αποτελεί το σάβανο με το οποίο τυλίχθηκε το σώμα του Θεανθρώπου κατά την ταφή του, τοποθετήθηκε και πάλι υπό το μικροσκόπιο της επιστήμης. Πάνω σ’ αυτό έχει αποτυπωθεί το περίγραμμα του προσώπου και του σώματος του Θεανθρώπου, ενώ διακρίνονται ευκρινώς τα τραύματα από τις πληγές στα χέρια, στα πόδια και το πλευρό, καθώς και οι πληγές από το ακάνθινο στεφάνι στο μέτωπο Του. Η Ιερά Σινδόνη που
αποτελεί το σύμβολο των Χριστιανών Ορθοδόξων και Καθολικών, εκτίθεται πολύ συχνά σε ιερό προσκύνημα στον καθεδρικό ναό του Τουρίνου, όπου και φυλάσσεται.
Την πρόσφατη έρευνα διενήργησε ένας συνταξιούχος χημικός του Εθνικού Εργαστηρίου του Λος Αλαμος στο Νέο Μεξικό, ο Ρέιμοντ Ρότζερτς. Ο ίδιος, εξετάζοντας τόσο το δείγμα του 1988, όσο και ένα δεύτερο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παλαιότητα της Σινδόνης είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί το σάβανο του Θεανθρώπου. Ισχυρίσθηκε, μάλιστα, ότι η προηγούμενη χρονολόγηση της με τη μέθοδο του άνθρακα 14 (C 14) δεν ήταν εσφαλμένη, απλώς είχε επικεντρωθεί σε «λάθος» δείγμα. Ο χημικός δικαιολογεί την άποψη του λέγοντας ότι η Σινδόνη, η ύπαρξη της οποίας αναφέρεται για πρώτη φορά σε εκκλησιαστικά αρχεία το 1357, υπέστη αρκετές φθορές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα κάποιες μοναχές να ενισχύσουν το ύφασμα με ένα μπάλωμα, το γνωστό ως «ολλανδικό ύφασμα». Από αυτό το κομμάτι, το «ολλανδικό ύφασμα», είχαν λάβει ένα δείγμα σε μέγεθος γραμματοσήμου οι επιστήμονες το 1988 με αποτέλεσμα να αποφανθούν ότι είναι αδύνατον η Σινδόνη να έχει υφανθεί πριν από το 1290. Το δεύτερο, όμως, δείγμα που προέρχεται από διαφορετικό σημείο του ιερού κειμηλίου, αποδεικνύει ότι αυτό είναι πολύ αρχαιότερο. Εξάλλου, μετά την ανάλυση της χημικής σύνθεσης των δύο δειγμάτων, ο Ρότζερς διαπίστωσε στο πρώτο δείγμα την παρουσία βανιλίνης, μιας χημικής ουσίας που συναντάται σε υλικά φυτικής προέλευσης, όπως το λινάρι, και η οποία δεν απουσίαζε ούτε από το δεύτερο δείγμα. Το γεγονός αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τον Αμερικανό επιστήμονα, ότι είναι παλαιότερο κατά αρκετές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες χρόνια. Η νέα αυτή ανάλυση δείγματος της Σινδόνης
επιβεβαιώνει τελικά ότι δεν πρόκειται για «μεσαιωνική απάτη» και υποστηρίζει τη χρονολόγηση της πραγματικής της ηλικίας μεταξύ 1.300-3.000 ετών, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι ενδεχομένως όντως να πρόκειται για το σάβανο του Χριστού που χρησιμοποιήθηκε κατά την αποκαθήλωσή Του, ώστε να δικαιώνεται έτσι ένα από τα πολυτιμότερα ιερά κειμήλια του Καθολικισμού.
Πιστοί Καθολικοί κατά τη διάρκεια προσκυνήματος της Σ;νδόνης του Τουρίνου.(Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, Ιστορικές Ειδήσεις, τεύχος 53, σελ. 7)
Η γνησιότητα, όμως, της Ιεράς Σινδόνης αμφισβητήθηκε για μια ακόμη φορά πολύ πρόσφατα από έναν Γάλλο επιστήμονα, τον Ζακ Ντι Κοστάντζο, που συγκαταλέγεται ανάμεσα σε αυτούς που κάνουν λόγο για απάτη. Ο ίδιος δεν έχει εξετάσει τη Σινδόνη προσωπικά, ισχυρίζεται όμως ότι γνωρίζει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε η απάτη. Την άποψη του, μάλιστα, την υποστήριξε εμπράκτως. Πήρε ένα κομμάτι υγρό λινό ύφασμα και το τοποθέτησε επάνω σε ένα γλυπτό με τη μορφή του Ιησού μέχρι να στεγνώσει. Μόλις η μορφή αποτυπώθηκε, πήρε ένα κομμάτι βαμβάκι βουτηγμένο σε μείγμα οξειδίου τρισθενούς σιδήρου και ζελατίνης και πρόσθεσε σημάδια από «αίμα» στα σημεία των τραυμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, δημιούργησε ένα σχεδόν πιστό αντίγραφο της Σινδόνης, με σημάδια ανθεκτικά στο πλύσιμο (250 βαθμούς Κελσίου) και σε ένα ευρύ φάσμα ισχυρών χημικών ουσιών. Απάντηση τελικά στην ερώτηση: «Σε ποια από τις δύο απόψεις κρύβεται η αλήθεια», αναμένεται να δώσει η επιστήμη μέσα από τις συνεχείς και εξονυχιστικές μελέτες και έρευνες της. Όσο για τους πιστούς; Ο καθένας ακολουθεί όσα του υπαγορεύουν ο βαθμός της πίστης του, η καρδιά και η λογική του. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, Ιστορικές Ειδήσεις, τεύχος 53, σσ. 6-7)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνου δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα σεντόνι διαστάσεων 4μ. × 1μ., πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένο το σώμα ενός εσταυρωμένου ανδρικού ανθρώπινου σώματος (μπρος και πίσω όψη) με τα χαρακτηριστικά της σταύρωσης του Ιησού Χριστού, τα οποία δεν συναντιόνται σε άλλες σταυρώσεις της Ρωμαϊκής εποχής. Συμφωνούν δε, με τα αναφερόμενα στην Αγία Γραφή και αυτά είναι:
1. πληγές στο κεφάλι από το ακάνθινο στεφάνι
2. πληγή στο δεξιό μέρος του στήθους από την λόγχη του Ρωμαίου στρατιώτη
3. πληγές από τα καρφιά στα χέρια και στα πόδια
4. τα κόκαλα των κνημών δεν φέρουν σημάδια σπασίματος
a-pistefto.gr