Η Ιστορία αυτή, προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για τον τρόπο που μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί ανάμεσα σε ζώα,καθώς και πώς μπορεί να επηρεαστεί η συμπεριφορά του.
Η Οξάνα Μαλάϊα, ηταν ενα μικρό κορίτσι απο την Ουκρανία που γεννήθηκε τις 4 Νοεμβρίου του 1983. Ωστόσο, αυτό το μικρό κορίτσι,είχε την ατυχία να έχει για γονείς, δύο πολύ ακατάλληλους ανθρώπους. Οι Γονείς της, είχαν μεγάλο πρόβλημα και ήταν και οι δύο, άτομα εξαρτώμενα από Ναρκωτικές ουσίες και Αλκοόλ.
Στην ευαίσθητη ηλικία των 3 μόλις χρονών, το μικρό κορίτσι, εγκαταλείφθηκε τελείως από τους γονείς της. Το περίεργο ομως της υπόθεσης, δεν ηταν αυτό. Άλλωστε χιλιάδες παιδιά, εγκαταλείπονται από τους γονείς τους, και μεγαλώνουν σε διάφορα ιδρύματα.
Τι συνέβη στην Οξάνα
Για την ακρίβεια, το κορίτσι δεν εγκαταλείφθηκε, αλλά "πετάχτηκε" έξω από το σπίτι των γονιών της. Το περίεργο της υπόθεσης αυτής, ήταν πως επί 5 ολόκληρα χρόνια, - από την στιγμή που την πέταξαν έξω από το σπίτι - ζούσε παρέα με μερικούς άγριους σκύλους που γυρνούσαν στους δρόμους. Οι σκύλοι μάλιστα επέδειξαν ανώτερη συμπεριφορά απο τους γονείς του μικρού κοριτσιού και υποσυνείδητα ανέλαβαν την φροντίδα της.
Η Ανακάλυψη
Το 1991,η αστυνομία στην περιοχή όπου ζούσε η μικρή Οξάνα,λαμβάνει μια καταγγελία και σπεύδει στην περιοχή, για να δει τι συμβαίνει. Έκπληκτοι οι αστυνομικοί, αντικρίζουν ένα μικρό κορίτσι, μέσα στην βρώμα και στην δυσωδία, να ζει παρέα με ένα τσούρμο άγριους σκύλους, πίσω απο μια παλιά κατοικία.
Όταν οι αρχές προσπάθησαν να πλησιάσουν το κορίτσι, οι σκύλοι τους επιτέθηκαν. Τελικά, κατάφεραν και πήραν το κορίτσι, όπου αμέσως το οδήγησαν στο Νοσοκομείο. Εκεί, διαπίστωσαν βέβαια κάτι το συγκλονιστικό.
Το κορίτσι σκύλος
Στο Νοσοκομείο, (αλλά και οι διασώστες πιό πρίν), έκπληκτοι οι γιατροί, διαπίστωσαν πως το μικρό κορίτσι, είχε υιοθετήσει πλήρως την συμπεριφορά ενός σκύλου: Γαύγιζε, μύριζε το πόδι της πριν φαέι και περπατούσε με τα τέσσερα.
Ο Εγκέφαλός της, έμαθε να λειτουργεί σαν σκύλος και σε τέτοιο σημείο, που το κορίτσι στην ουσία ένιωθε σκύλος. Από διάφορα πειράματα ψυχολόγων,που πραγματοποιήθηκαν αργότερα, διαπιστώθηκε μάλιστα πως το μικρό κορίτσι είχε αρκετά ανεπτυγμένη την αισθηση της ακοής, όσφρησης και όρασης όπως ακριβώς και οι σκύλοι. Επίσης, της ήταν πολύ δύσκολο (όπως ηταν φυσικό), να επιδείξει ανθρώπινη κοινωνική και συναισθηματική συμπεριφορά. Δεν μπορούσε να μιλήσει, αλλά μπορούσε να πει μονάχα το "Ναι" και το "Όχι". Ο συναισθηματικός ευνουχισμός του μικρού κοριτσιού, ήταν οριστικός, καθώς επί χρόνια η μόνη συναισθηματική στήριξη που είχε ήταν από μια ομάδα άγριων σκύλων.
Μετέπειτα χρόνια
Τα επόμενα χρόνια, η Οξάνα μεταφέρθηκε και ζούσε σε άσυλο διανοητικά καθυστερημένων Ανθρώπων. Ο Εγκέφαλος της, δεν λειτουργεί φυσιολογικά και οι γιατροί αμφιβάλουν εάν ποτέ μπορέσει να ενταχθεί σε μια φυσιολογική κοινωνία.
Το κορίτσι, δεν έχει επανέλθει ποτέ. Σε αυτό το σημείο, έχει αναφερθεί πως με τον τρόπο της, έχει εκφράσει την άποψη πως ήταν χαρούμενη ζώντας με τους σκύλους. Ολόκληρη η ιατρική κοινότητα, έπαθε σοκ από την περίπτωσή της και άπειρες μελέτες έλαβαν χώρα, όσων αφορά την συμπεριφορά που υιοθετεί ένας άνθρωπος, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς και ποιοι είναι οι παράγοντες που την επηρεάζουν σημαντικά. Τι είναι άραγε αυτό που μας κάνει ανθρώπους ;
Όσο και αν σας φανεί αστείο το βίντεο, η ιστορία της Οξάνα είναι πέραν για πέραν αληθινή.
Δείτε την Οξάνα:
http://www.planitikos.com/2011/05/video.html