Με το μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής για τη μη κατάργηση των όπλων διασποράς τάχθηκε η ελληνική κυβέρνηση την περίοδο 2007-2008, επιδεικνύοντας απόλυτη ταύτιση κατά τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις της Σύμβασης του Όσλο.
Να σημειωθεί πως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπως και η χώρα µας, περιλαµβάνονται στο γκρουπ των δεκαεπτά κρατών παγκοσµίως που παράγουν όπλα διασποράς, ενώ 108 χώρες διεθνώς, εκ των οποίων οι 33 ευρωπαϊκές, συµµετέχουν στη σύµβαση για την κατάργησή τους είτε ως συµβαλλόµενα µέρη είτε ως υπογράφοντες.
Έλληνας διπλωματικός υπάλληλος, όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη και υπουργός Άμυνας ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, διεμήνυε στους Αμερικανούς ότι η χώρα μας συμφωνούσε με την αμερικανική θέση για τα όπλα διασποράς.
Εξέφραζε δε την "έκπληξη και απογοήτευσή του" που συγκεκριµένες χώρες, ενώ είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους να εξεταστεί το θέµα σε διαφορετικό πλαίσιο από αυτό της Σύµβασης για Ορισµένα Συµβατικά Όπλα -θέση που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ και η Ελλάδα- τελικά υπέγραψαν τα συµπεράσµατα μιας πρώτης διάσκεψης που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2007 στο Οσλο.
Σε άλλο τηλεγράφημα, που φέρνει στο φως το WikiLeaks και δημοσιεύουν τα "Νέα", τρεις μήνες αργότερα ο διπλωματικός υπάλληλος ανέφερε ότι οι θέσεις του ελληνικού υπουργείου Άµυνας είναι "όσο πιο κοντά γίνεται στις (θέσεις των) ΗΠΑ".
Το Δεκέμβριο του 2007, λίγες ημέρες μετά τη σύσκεψη της Βιέννης στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Όσλο, ανακοινώθηκε πως η Ελλάδα δεν θα συµµετέχει σε άλλες συναντήσεις και ότι είναι "πλήρως δεσµευµένη" στις διαπραγµατεύσεις για τα πυροµαχικά διασποράς υπό τη Σύµβαση για Ορισµένα Συµβατικά Όπλα.
Στήριξη και από Τουρκία
Σε απόρρητο τηλεγράφηµα του Μαρτίου του 2008 µε θέµα την παράδοση διαβήµατος για τις ανησυχίες των ΗΠΑ αναφορικά με την κατάργηση των όπλων διασποράς γίνεται ξεκάθαρο ότι η χώρα µας επέδειξε την πρέπουσα αλληλεγγύη στις αµερικανικές θέσεις, ενώ και από την πλευρά της Τουρκίας κατέστη σαφές ότι υπάρχει στήριξη των ΗΠΑ στο συγκεκριμένο θέμα.
Στο τηλεγράφηµα από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα προς την Ουάγιγκτον περιγράφεται ότι Έλληνας αξιωµατούχος εξέφρασε την εκτίµησή του σχετικά µε "την αναγνώριση της Ουάσιγκτον για την τοποθέτηση της Ελλάδας να απέχει από τη Διαδικασία του Όσλο βασιζόµενη σε ανησυχίες που απορρέουν από τα όπλα διασποράς".
Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη των εργασιών στο Όσλο, όπου θα έµπαιναν και οι υπογραφές των χωρών µελών της σύµβασης για τα όπλα διασποράς, Ελλάδα και Τουρκία επιβεβαίωσαν στις ΗΠΑ ότι δεν πρόκειται να την υπογράψουν.
Στο τηλεγράφηµα της πρεσβείας στην Αθήνα, διπλωµατικός υπάλληλος φέρεται να δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν είχε την πρόθεση να κάνει οποιαδήποτε δήλωση κατά την εναρκτήρια εκδήλωση της σύµβασης και ότι δεν συντόνιζε κάποιες ενέργειες µε άλλες χώρες που δεν θα υπογράψουν.
Μαζική παραγωγή πυρομαχικών διασποράς από Ελλάδα - Τουρκία
Στις ηλεκτρονικές σελίδες της εταιρείας Ελληνικά Αµυντικά Συστήµατα για "όπλα διασποράς" δεν θα βρεθεί κανένα αποτέλεσµα, αλλά δύο από τα προϊόντα της εταιρείας χαρακτηρίζονται ως "πυρομαχικά διασποράς" από μη κυβερνητικές οργανώσεις και διαφημίζονται στον κατάλογο της ΕΑΣ.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τα πυροµαχικά GRM20 107 χιλιοστών και GRM49 155 χιλιοστών, εκ των οποίων το πρώτο περιέχει 20 βοµβίδες και το δεύτερο 49.
Αντίστοιχα, η Τουρκία, σύµφωνα µε έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων σχετικά µε την πολιτική και την πρακτική των κρατών για τα όπλα διασποράς, παράγει επίσης δύο είδη τέτοιων πυροµαχικών (βλήµα 155 χιλιοστών και ρουκέτα 122 χιλιοστών).
Σε ερώτηµα που υπέβαλε τον Νοέµβριο του 2010 ο πρόεδρος της Δηµοκρατικής Αριστεράς κ. Κουβέλης µε θέµα τη Σύµβαση των Όπλων Διασποράς, ο υπουργός Άµυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος, απάντησε ότι "δεν είµαστε ακόµη σε θέση να προσχωρήσουµε στην εν λόγω σύµβαση για πολύ σοβαρούς λόγους που αφορούν αποκλειστικά την εθνική άµυνα της χώρας και την περιφερειακή ισορροπία".
Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι ναι µεν η σύµβαση έχει υπογραφεί από έναν υψηλό αριθµό χωρών, "καλύπτει όµως µόνον ένα µικρό ποσοστό (10%-15%) της παγκόσµιας παραγωγής, κατοχής και διακίνησης όπλων διασποράς".
Έριξαν 1.228 βόμβες διασποράς σε δύο χρόνια
Οι βόμβες διασποράς, όπως επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία, έχουν προκαλέσει τον θάνατο των περισσότερων αµάχων στο Ιράκ το 2003 και το Κοσσυφοπέδιο το 1999 από οποιοδήποτε άλλο οπλικό σύστηµα.
Σε ανάλυση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων επισημαίνεται ότι ανάµεσα στο 2001 και το 2002 ρίχτηκαν 1.228 βόµβες διασποράς στο Αφγανιστάν που διασκόρπισαν στη χώρα 248.056 βοµβίδια.
Βάσει µελέτης που δηµοσιεύθηκε το 2006, το 98%των θυµάτων βοµβιδίων που δεν εξερράγησαν όταν έγινε η ρίψη της βόµβας διασποράς είναι άµαχοι, και εξ αυτών το ένα τρίτο είναι παιδιά.
news247.gr