p

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ο μύθος των παιδιών του 1983

Ασχοληθήκαμε έως τώρα με τη μεταφυσική και την επιστημονικοφανή πλευρά του ζητήματος και διατυπώσαμε τις σκέψεις μας. Τώρα είναι καιρός να περάσουμε στην κοινωνική, ψυχολογική και συνομωσιολογική πλευρά που έχει το θέμα.

Προσπαθήστε να φέρετε τον εαυτό σας στη θέση ενός παιδιού που γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1983, που ως παιδί έχει τις δικές του ανησυχίες, τα όνειρα, τις ελπίδες και μαθαίνει ότι είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, ενσάρκωση αρχαίου ήρωα, το οποίο είναι προορισμένο να “σώσει” την Ελλάδα αλλά κάποια σκοτεινά κέντρα προσπαθούν να το εντοπίσουν για να το αφανίσουν. Αλήθεια, πως θα νιώθατε; Πολύ περισσότερο, πως θα νιώθατε αν ήσαστε γονιός και μαθαίνατε όλα αυτά για το παιδί σας; Δεν είμαι ψυχολόγος για να εκτιμήσω τις αντιδράσεις και τις σκέψεις σας αλλά νομίζω πως με τη χρήση της απλής λογικής μπορεί κανείς να κάνει μερικές υποθέσεις που δεν απέχουν πολύ από την επιστημονική απάντηση. Για σκεφτείτε, για παράδειγμα, ένα από τα κορίτσια που γεννήθηκαν τότε, το οποίο νιώθει ότι ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, νιώθει μόνο και ξένο σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει ως εχθρικό, πιθανώς λόγω της ηλικίας του και το οποίο διακατέχεται από ιδεαλισμό και αυτοθυσία. Σκεφτείτε τι είδους αντίδραση μπορεί να έχει, όταν μάθει ότι ένα από αυτά τα κορίτσια θα είναι η Ιφιγένεια, της οποίας η αποστολή είναι να θυσιαστεί ξανά το 2004 ή το 2016.
Τι θέλω να πω; Τίποτε άλλο από εκείνο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Ότι δηλαδή οφείλουμε να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί όταν αναφερόμαστε σε παιδιά και στην υγεία τους. Είναι απαράδεκτο να τους φουσκώνουμε τα μυαλά με τέτοιες ιδέες, πόσο μάλλον όταν δεν μπορούμε να τις στηρίξουμε πουθενά. Κι ελπίζω να είναι απλώς απαράδεκτο και όχι επικίνδυνο αλλά μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει ότι δεν είναι;
Η συνομωσία του πράγματος
Το όλο σενάριο, για να είναι επιτυχημένο, έχει διανθιστεί με άφθονα στοιχεία συνομωσίας. Για την ακρίβεια, θα έλεγα ότι οι δυο βασικές όψεις του είναι η “μεταφυσική” και η συνομωσιολογική. Για την πρώτη μιλήσαμε και ξεκαθαρίσαμε. Η δεύτερη μιλάει για σκοτεινά κέντρα, σιωνιστικής προέλευσης, τα οποία αφενός προσπαθούν να εντοπίσουν και να εξολοθρεύσουν τους ενσαρκωμένους ήρωες και αφετέρου περνούν σε ένα τεράστιο ηλεκτρονικό φακέλωμα, το οποίο θα χρησιμοποιήσουν με άγνωστους σκοπούς, για τους οποίους μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι μόνο αθώοι δεν θα είναι.
Ξέρετε, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να τα δεχτώ όλα αυτά. Η επικαιρότητα κάθε στιγμή μας αποδεικνύει ή τουλάχιστον μας υποψιάζει ότι υπάρχουν πολλών ειδών “σκοτεινές” συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και εν αγνοία μας. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζω στο να τα δεχτώ όλα αυτά είναι η έλλειψη αποδείξεων. Δεν αρκεί ο υπαινικτικός λόγος για τίποτε άλλο πέραν του να με υποψιάσει. Θα περίμενα, λοιπόν από εκείνους που τα δέχονται όλα αυτά, να μας παρουσιάσουν επιτέλους κάτι απτό, κάτι το οποίο μπορεί να επαληθευτεί. Γιατί, ειλικρινά σας μιλάω, τόσα χρόνια που ασχολούμαι με όλα αυτά τα ζητήματα έχω βαρεθεί να κατηγορούμε τους μασόνους, τους ραελιανούς, τους σαϊεντολόγους, τους σιωνιστές και τόσους άλλους και ποτέ να μην μπορούμε να παρουσιάσουμε ένα στοιχείο που θα οδηγούσε ενδεχομένως στην αποκάλυψή τους στα μάτια όλων.
Ερωτήματα που ψάχνουν για απάντηση
Θεωρώ ότι γνωρίζω τις παραμέτρους της μυθολογίας αυτής σε ικανό βαθμό, έχοντας ψάξει όσο περισσότερο μπορούσα και, κυρίως, έχοντας αναρωτηθεί με όσο το δυνατό λιγότερο προϊδεασμό μπορούσα να διαθέσω. Ωστόσο, κατά την πορεία αυτή μου γεννήθηκαν μερικές απορίες, τις οποίες και θα καταθέσω προσδοκώντας να μου δοθεί απάντηση από οποιονδήποτε επιθυμεί να μιλήσει, πολύ περισσότερο δε από τους ίδιους τους αναγνώστες μου.

Από που προκύπτει ότι τα παιδιά αυτά θα είναι 49 σε κάθε φύλο;
Από που προκύπτει ότι τα παιδιά αυτά θα είναι ελληνόπουλα; Το φαινόμενο της επανενσάρκωσης ηρώων και θεών αφορά μόνο στον ελληνικό χώρο;
Ποιές είναι οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να οδηγηθεί κανείς σε τέτοια συμπεράσματα;
Με ποιόν τρόπο και βάση ποιών επιστημονικών γνώσεων οδηγείται ο εισηγητής της μυθολογίας στο συμπέρασμα περί της ίριδας και των σπονδύλων; Και, αλήθεια, τι υποτίθεται πως πρέπει να δούμε στις φωτογραφίες εκείνες;
Πως μπορεί να είναι σίγουρος περί μετάλλαξης συγκεκριμένων γονιδίων, τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα απαιτούσε ιδιαίτερα εξειδικευμένες γνώσεις;
Ζητήθηκε η συνδρομή ειδικών επιστημόνων για να εξετάσουν τις επιστημονικές παραμέτρους της μυθολογίας αυτής;

Ας αρκεστούμε προς το παρόν σε αυτά μόνο τα γενικά ερωτήματα, γιατί τα επιμέρους είναι κυριολεκτικά δεκάδες.
Επίλογος – τελικά τι συμβαίνει;
Δείξαμε παραπάνω ότι ο μύθος των παιδιών του 1983 στηρίζεται επάνω σε “Εσωτερικά”, “επιστημονικά” και συνομωσιολογικά στοιχεία. Με βάση τις γνώσεις μου κατέδειξα ότι τα Εσωτερικά στοιχεία έχουν παρερμηνευθεί, τα επιστημονικά είναι εντελώς αστήρικτα και ανεπαρκή από κάθε άποψη, ενώ τα συνομωσιολογικά δεν μπορούν να επαληθευτούν. Είναι βασικό αξίωμα ότι όταν τα δομικά στοιχεία ενός μύθου καταρρέουν, καταρρέει και ο ίδιος ο μύθος. Κατά την άποψή μου, λοιπόν, ο μύθος των παιδιών του ΄83 δεν έχει τίποτα που θα μπορούσε να με κάνει να τον δεχτώ ή να τον πιστέψω, πολύ απλά διότι δεν στηρίζεται πουθενά εκτός από μια συρραφή γνώσεων ατελών, που σκοπό έχουν μόνο να αποδείξουν εκείνο που ο συγγραφέας τους επιθυμεί. Και γνωρίζετε καλά πως, όταν θέλουμε πάσει θυσία να αποδείξουμε κάτι, θα το καταφέρουμε.
Τα παραπάνω, φυσικά αποτελούν την προσωπική μου άποψη και οποιοσδήποτε το επιθυμεί, μπορούμε να ξεκινήσουμε μια κουβέντα μέσω σχολίων στα τέσσερα κείμενα.
Θα ήθελα να τονίσω ότι θεωρίες όπως αυτή δεν προσφέρουν τίποτε άλλο στη μεταφυσική εκτός από μια αυξανόμενη δυσπιστία εκ μέρους του κοινού και αυτό είναι απολύτως λογικό, διότι ο αναγνώστης που είναι ενημερωμένος γύρω από επιστημονικά ζητήματα, όταν διαπιστώσει μια επιστημονική ανακρίβεια σε αυτές τις θεωρίες, τότε μοιραία δυσπιστεί απέναντι στην ίδια τη θεωρία και, αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ καλά κάνει. Διότι, σε ό,τι έχει να κάνει με τον Εσωτερισμό, ο γνώστης μπορεί με λίγη έρευνα και μελέτη να διαπιστώσει ότι οι αρχές του δεν απέχουν από τις επιστημονικές θέσεις, τουλάχιστον όταν οι αρχές αυτές διατυπώνονται και ακολουθούνται σωστά και χωρίς άλματα λογικής. Εάν, για παράδειγμα, συγκρίνετε τις θέσεις της επιστήμης και του εσωτερισμού όπως σας τις ανέφερα στα προηγούμενα κείμενα, θα διαπιστώσετε ότι συμπίπτουν. Και αν σκεφτεί κανείς ότι οι Εσωτερικές αρχές περί των ζητημάτων Εξέλιξης, ας πούμε, διατυπώθηκαν σε εποχές που δεν ήταν δυνατή η επιστημονική τους επαλήθευση ενώ τώρα είναι εφικτή, μπορεί να οδηγηθεί σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, χωρίς να χρειάζεται υπερβολές περί παιδιών του ΄83 ούτε και υστερικά κι ελληνοκεντρικά σωτηριολογικά σενάρια.
a-pistefto.gr