p

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Μονάδα 731: Το Άουσβιτς των Ιαπώνων

Ο περισσοτερος κοσμος εχει ακουσει οτι στα ναζιστικα στρατοπεδα συγκεντρωσης εξοντωθηκαν ανηλεως εκατομμυρια αθωοι ανθρωποι.
Λιγοι, ομως, γνωριζουν οτι παρομοια, ισως και πιο απανθρωπα, στρατοπεδα αναπτυχθηκαν στο Β΄ Παγκοσμιο Πολεμο και απο τους Ιαπωνες, οι οποιοι αφου εξοντωσαν μαζικα ολοκληρους πληθυσμους στην Κινα, σχεδιαζαν να πληξουν με χημικα και βιολογικα οπλα τις Ηνωμενες Πολιτειες και τη Ρωσια.

Ιδρυση της μονάδας

Η μονάδα 731 ήταν το αρχηγείο ενός μεγάλου αριθμού μυστικών εγκαταστάσεων έρευνας βιολογικών και χημικών όπλων που διατηρούσε ο αυτοκρατορικός στρατός της Ιαπωνίας, λίγα χρόνια πριν και κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτήν την μονάδα, η οποία βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο της πανίσχυρης στρατιωτικής αστυνομίας Κεμπετάι, χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες άνθρωποι ως πειραματόζωα και έγιναν μερικά από τα απεχθέστερα πειράματα στην παγκόσμια πολεμική ιστορία. Επίσημα, η μονάδα ονομαζόταν από τον ιαπωνικό στρατό ‘’Κέντρο Πρόληψης - Έρευνας Επιδημικών Νόσων και Καθαρισμού Νερού’’ και αναπτύχθηκε με σκοπό τη δημιουργία όπλων μαζικής καταστροφής, που θα χρησιμοποιούνταν εναντίον κάθε εχθρού της Ιαπωνίας.

Ενα μεγΑλο μυστικΟ
Αν και οι Ιάπωνες διέδιδαν ότι η μονάδα 731 είχε ειρηνικό χαρακτήρα, στην πραγματικότητα αποτελούσε κέντρο πειραμάτων και δοκιμής ουσιών σε ανθρώπους. Στα πειράματα αυτά χρησιμοποιούνταν κυρίως πολίτες ή στρατιώτες από την Κίνα, την Κορέα, τη Μογγολία και τη Ρωσία. Από τις αποτρόπαιες πειραματικές τεχνικές τους, δεν κατάφεραν να ξεφύγουν πολλοί Ευρωπαίοι ή Αμερικανοί στρατιώτες που έπεφταν στα χέρια των Ιαπώνων ως αιχμάλωτοι πολέμου. Επιπλέον, τα θύματα που προήλθαν από τη μαζική εφαρμογή των ‘’ανακαλύψεων’’ σε διάφορους πληθυσμούς, θεωρείται ότι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Η μονάδα 731 ήταν το κέντρο πολλών επιμέρους εργαστηρίων και στρατοπέδων συγκέντρωσης, που απλώνονταν κυρίως στα κινεζικά εδάφη και πειραματίζονταν σε όπλα χημικού και βιολογικού πολέμου. Άλλες γνωστές συνεργαζόμενες υπομονάδες που αναπτύχθηκαν στα κατεχόμενα από την αυτοκρατορική Ιαπωνία εδάφη ήταν: η 516 (Χικιχάρ), η 100 (Τσανγκ-Χουν), η 1644 (Νάντζινγκ), η 200 (Μαντζουρία), η 9420 (Σιγκαπούρη) και πολλές άλλες.
Η αρχΗ του κακοΥ
To 1932 ένας από τους διασημότερους βακτηριολόγους της Ιαπωνίας, ο συνταγματάρχης Σίρο Ίσιι, καλείται από τον ίδιο τον αυτοκράτορα να αναλάβει τη διοίκηση του Κέντρου Πρόληψης και Έρευνας Επιδημικών Νόσων και ιδρύει το στρατόπεδο συγκέντρωσης Ζονγκ Μα στη Μαντζουρία, μια επαρχία της Κίνας. Ο Δρ Ίσιι οργάνωσε μια μυστική ερευνητική ομάδα, που ονομαζόταν ΄΄μονάδα Τόγκο’’, η οποία ασχολούνταν με χημικά και βιολογικά πειράματα. Αν και το 1935 η μονάδα ανατινάχθηκε από αντάρτες, πολύ σύντομα οργανώθηκαν νέες, μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, που πήραν το όνομα ‘’μονάδα 731’’. Οι απάνθρωπες αυτές μονάδες δημιουργούνταν σε κινεζικά εδάφη, τα οποία κατείχαν οι Ιάπωνες μετά τον πόλεμο Ιαπωνο-Ρωσικό πόλεμο του 1904-1905, ώστε να μην κινδυνεύσει να μολυνθεί ο Ιαπωνικός πληθυσμός, σε περίπτωση διαφυγής επικίνδυνων μικροβίων ή χημικών ουσιών. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από το 1937 ως το 1945 οι Ιάπωνες χρησιμοποίησαν 1.131 φορές χημικά όπλα εναντίον 14 επαρχιών της Κίνας, ενώ υπολογίζεται ότι ο αριθμός των Κινέζων που δολοφονήθηκε ανηλεώς από την εφαρμογή των ‘’ανακαλύψεων’’ της πειραματικής μονάδας 731, ξεπερνά τα 3,5 εκατομμύρια!
ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Η μονάδα 731 αποτελούνταν από 150 κτίρια που απλώνονταν σε μια έκταση 6 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο σχεδιασμός τους περιελάμβανε πολλές υπόγειες ή καμουφλαρισμένες εγκαταστάσεις, ώστε να μην μπορούν να καταστραφούν από πιθανούς βομβαρδισμούς. Η γραμμή παραγωγής τους ήταν τόσο οργανωμένη, ώστε είχε τη δυνατότητα να παράγει εκατοντάδες κιλά θανατηφόρων βακτηρίων και δηλητηριωδών χημικών ουσιών κάθε μήνα.
Τα πειραματΟζωα της μονΑδας
Ένα από τα σημαντικότερα ερευνητικά προγράμματα της μονάδας, είχε τον κωδικό ‘’maruta’’ (πίθηκοι) και χρησιμοποιούσε ζωντανούς ανθρώπους ως πειραματόζωα, για την εκπλήρωση των παρανοϊκών τους στόχων. Οι άνθρωποι αυτοί προέρχονταν από τις γύρω περιοχές και ήταν φυλακισμένοι εγκληματίες, κλέφτες ή άλλοι παράνομοι, αντάρτες, πολιτικοί κρατούμενοι, αλλά και άτομα που συλλαμβάνονταν από τη στρατιωτική αστυνομία και χαρακτηρίζονταν ως ΄΄ύποπτοι΄΄. Οι ΄΄ύποπτοι’’ αυτοί σε πολλές περιπτώσεις ήταν ακόμη και μωρά (αναφέρεται σε σχετικά βιβλία ότι εκτελέστηκε πείραμα ακόμη και σε βρέφος 3 μηνών), ηλικιωμένοι και έγκυες γυναίκες, αφού οι υπεύθυνοι των πειραμάτων ήθελαν να μελετήσουν τη δράση των ουσιών τους σε όλες τις ομάδες πληθυσμού. Τα πειράματα που εκτελούνταν ήταν πολλά και μπορούσαν να ξεπεράσουν ακόμη και την πιο διεστραμμένη φαντασία.

πειραματικΕς εγχειρΗσεις
Στα διάφορα εργαστήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης της μονάδας 731 εκτελούνταν ανατριχιαστικά πειράματα όπως:
Πειραματικές εγχειρήσεις σε ανθρώπους, χωρίς την εφαρμογή νάρκωσης. Οι εγχειρήσεις, οι αφαιρέσεις εσωτερικών οργάνων και οι νεκροτομές σε ζωντανούς ανθρώπους, γίνονταν μετά τη μόλυνσή τους διάφορες ασθένειες, όπως χολέρα, πανώλη κ.α., ώστε να μελετηθεί ο τρόπος που προσβάλλεται ο οργανισμός. Οι επεμβάσεις γίνονταν ενόσω ήταν ζωντανοί οι κρατούμενοι, επειδή οι σχεδιαστές των πειραμάτων πίστευαν ότι μετά το θάνατό τους η σύσταση των οργάνων θα αλλοιώνονταν, λόγω της σήψης, και έτσι δεν θα μπορούσαν να διακρίνουν τις βλάβες που προκαλεί η ασθένεια.
Αφαίρεση άκρων
Τα χέρια και τα πόδια των δύστυχων κρατουμένων αποκόπτονταν χωρίς τη χρήση αναισθητικού, με σκοπό να μελετηθεί η απώλεια αίματος και η διαδικασία της πήξης. Επίσης, πολύ συχνά γινόταν προσπάθειες συγκόλλησης των κομμένων μελών στην άλλη πλευρά του σώματος, ενώ άλλες φορές τα μέλη καταψύχονταν και επανατοποθετούνταν στην αρχική τους θέση, μετά από αρκετές ημέρες.
Αφαίρεση στομάχου
Το στομάχι των πειραματοζώων αφαιρούνταν και γινόταν προσπάθεια σύνδεσης του οισοφάγου απευθείας με τα έντερα, για να διερευνηθεί αν μπορεί κάποιος να ζήσει χωρίς στομάχι.
Αφαίρεση οργάνων
Για τις ανάγκες συγκεκριμένων πειραμάτων, αφαιρούνταν νεφροί, ήπαρ, καρδιά, εγκέφαλος και γενικότερα ό,τι ικανοποιούσε την εγκληματική περιέργεια ή φαντασία των Ιαπώνων βασανιστών. Πιστεύεται ότι παραπάνω από 3.000 επιστήμονες (γιατροί, κτηνίατροι, νοσοκόμοι κ.α.) συμμετείχαν στις αποτρόπαιες αυτές επεμβάσεις.
ΔΟΚΙΜΕΣ ΟΠΛΩΝ
Άνθρωποι χρησιμοποιούνταν ως στόχοι για τη μελέτη των θανατηφόρων τραυμάτων που προκαλούνται από διάφορα είδη πυροβόλων όπλων και χειροβομβίδων. Επίσης, πάνω στους κρατούμενους δοκιμάζονταν οι βλάβες που προκαλούσαν τα φλογοβόλα όπλα, οι εκρηκτικές βόμβες, καθώς και οι βόμβες θανατηφόρων βακτηρίων και χημικών ουσιών.
ΔΟΚΙΜΕΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΩΝ ΑΕΡΙΩΝ
Τα πειράματα με βιολογικούς και χημικούς παράγοντες εκτελούνταν σε διάφορα επίπεδα, όπως:
Μολυσματικοί παράγοντες: Στα ανθρώπινα πειραματόζωα γινόταν ενέσεις με διάφορα βακτήρια, με το πρόσχημα των εμβολιασμών, για να διαπιστωθεί ο τρόπος που προκαλούσαν το θάνατο. Οι ασθένειες ή οι καταστάσεις που προκαλούσαν τεχνητά ήταν χολέρα, βουβωνική πανώλη, άνθρακας, τύφος, φυματίωση, αιμορραγικός πυρετός, τέτανος, δυσεντερία, γάγγραινα, σαλμονέλλωση, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και πολλές άλλες.
Ψείρες: Οι κρατούμενοι κατακλύζονταν από χιλιάδες ψείρες, ώστε πάνω στο κορμί τους να πολλαπλασιαστούν και να αποτελέσουν πειραματικό υλικό για τη μόλυνσή τους με διάφορα βακτήρια και τη χρήση τους σε βιολογικές βόμβες.
Αφροδίσια νοσήματα: για τη μελέτη των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων μόλυναν άντρες και γυναίκες με σύφιλη και γονόρροια, ώστε να μελετηθούν, μετά από ζωντανές νεκροτομές, οι βλάβες στον οργανισμό τους.
Βομβαρδισμοί πληθυσμών με βιολογικές και χημικές ουσίες: Οι δραστηριότητες της μονάδας 731 και των συνεργαζόμενων τμημάτων, δεν περιορίζονταν μόνο στην έρευνα, αλλά προχωρούσαν και στην εφαρμογή των ουσιών που παρασκευάζονταν σε ανθρώπινους πληθυσμούς. Με τη βοήθεια αεροπλάνων που πετούσαν σε μικρό ύψος, βόμβες με ψείρες, που είχαν μολυνθεί από χολέρα, άνθρακα και πανώλη, ρίχθηκαν σε επαρχίες της Κίνας και οδήγησαν στο θάνατο παραπάνω από 400.000 ανύποπτους και αθώους ανθρώπους. Επίσης, ολόκληρες περιοχές ψεκάζονταν με τα βακτήρια της βουβωνικής πανώλης, μολύνοντας τόσο το νερό, όσο και τα τρόφιμα και προκαλώντας μεγάλο αριθμό θανάτων στον ντόπιο πληθυσμό. Η απώτερη επιδίωξη των Ιαπώνων ήταν να επιτεθούν το Σεπτέμβριο του 1945 με πιλότους-καμικάζι και βόμβες βακτηρίων σε Αμερικανικά εδάφη, ξεκινώντας από την πολιτεία της Καλιφόρνια. Η ρίψη, όμως, των ατομικών βομβών και η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, απέτρεψε τα σχέδια των αδίστακτων εγκεφάλων της μονάδας 731.
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ
Άλλα απάνθρωπα πειράματα που γίνονταν πάνω σε ανθρώπους στη μονάδα 731 περιελάμβαναν:
  • την ένεση αέρα στις φλέβες, ώστε να βρεθεί ο χρόνος θανάτωσης από εμβολισμό
  • την απόλυτη στέρηση νερού ή και τροφής, ώστε να βρεθεί πόσο αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός
  • την ένεση ούρων από άλογα στους νεφρούς, για να μελετηθεί ο τρόπος απέκκρισής τους
  • τη βίαιη είσοδο, μέχρι το θάνατό τους, σε θαλάμους υψηλής πίεσης ή σε φούρνους
  • την έκθεσή τους σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, για τη μελέτη της επίδρασης του ψύχους σε υγιείς ανθρώπους ή σε άτομα μολυσμένα από επικίνδυνες ασθένειες
  • την τοποθέτησή τους σε μηχανήματα που περιστρέφονταν με υψηλές ταχύτητες (φυγοκέντρους) ως το θάνατό τους
  • την ένεση αίματος ζώων στις φλέβες τους τους και τη μελέτη των αποτελεσμάτων
  • τη δοκιμή της θανατηφόρας δράσης χημικών αερίων σε αεροστεγείς θαλάμους
  • τη έκθεση, μέχρι το θάνατό τους, σε ακτίνες Χ
  • την ένεση ή την κατάποση θαλασσινού νερού, ώστε να μελετηθεί η επίδρασή τους στον οργανισμό
ΜΙΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Ένας αξιωματικός που υπηρέτησε στη μονάδα 731 ανέφερε πολλά χρόνια μετά: ΄΄Κάποτε είχαμε ένα κρατούμενο στον οποίο έγιναν ενέσεις βακτηρίων βουβωνικής πανώλης και δεν αρρώστησε. Στη συνέχεια εισήχθη σε θάλαμο με θανατηφόρα χημικά αέρια και πάλι άντεξε. Ως τελικό πείραμα αντοχής του έκαναν πολλές ενέσεις με αέρα στις φλέβες, αλλά και πάλι κρατήθηκε με τα δόντια στη ζωή. Τότε, οι αδίστακτοι γιατροί-πειραματιστές διέταξαν εκνευρισμένοι τους στρατιώτες να τον απαγχονίσουν σε ένα δέντρο της αυλής. Αυτή τη φορά δεν κατάφερε να νικήσει το θάνατο…΄΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ
Τα κτηνώδη πειράματα σε ανθρώπους συνεχίστηκαν μέχρι την επέλαση των Σοβιετικών δυνάμεων στην περιοχή της Μαντζουρίας το 1945. Η συντριπτική πλειοψηφία από τους 3.000 Ιάπωνες που εργάζονταν στη μονάδα 731 ποτέ δεν συνελήφθησαν, αλλά σκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Ιαπωνίας, ενώ οι περισσότερες εγκαταστάσεις ανατινάχθηκαν από τους Ιάπωνες, ώστε να μη γίνει γνωστό το αποτρόπαιο ‘’έργο’’ τους. Από τους ελάχιστους που τιμωρήθηκαν από Ρωσικά δικαστήρια στη δίκη του Καμπαρόβσκ, ήταν 12 ανώτεροι αξιωματικοί, στους οποίους επιβλήθηκαν ποινές από 2 έως 25 χρόνια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία, ενώ στη δίκη εγκληματιών πολέμου του Τόκυο το 1946 που κατηγορήθηκαν 23 αξιωματικοί, οι 5 καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ η ποινή δεν εκτελέστηκε ποτέ και όλοι αποφυλακίστηκαν ως το 1958.
Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους, τοποθετήθηκε ως ανώτατος διοικητής ολόκληρης της περιοχής ο Ντάγκλας Μακ Άρθουρ, ο οποίος έδωσε αμνηστία στους εγκληματίες επιστήμονες της μονάδας 731, με αντάλλαγμα την παράδοση των σημειώσεών τους με τα αποτελέσματα των πειραμάτων τους στις Αμερικανικές δυνάμεις…
Οι καρΙΕρες των εγκληματιΩν
Πολλοί από τους ‘’επιστήμονες’’ που εγκλημάτησαν στη μονάδα 731, έκαναν εντυπωσιακή πορεία και καριέρα μετά τον πόλεμο, αφού διέπρεψαν ως επιχειρηματίες, καθηγητές Πανεπιστημίων, ακόμη και πρυτάνεις. Ο υπεύθυνος της μονάδας 731, ο Δρι Ίσιι, αν και θεωρήθηκε νεκρός και βρέθηκε ο (ψεύτικος) τάφος του, δούλεψε για πολλά χρόνια σε στρατιωτικές μονάδες έρευνας βιολογικών όπλων στο Μαίρυλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών και πέθανε το 1959 από καρκίνο του λάρυγγα, ως Αμερικανός πολίτης, ενώ άλλοι συνάδελφοί του κατέλαβαν σημαντικές θέσεις εξουσίας όπως: κυβερνήτης του Τόκυο, πρόεδρος του Ιαπωνικού Ιατρικού Συλλόγου, επικεφαλής της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, διευθυντής σε μια από τις μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες της Ιαπωνίας κλπ.
Επίσης, ο Δρ Γιαγκεσάβα, υπεύθυνος για τους ψεκασμούς με θανατηφόρα μικρόβια, έγινε γραμματέας της Ιαπωνικής Ένωση Πενικιλλίνης, ο Δρ Ακάντα που έκανε ενέσεις τετάνου και χολέρας ίδρυσε μεγάλη αιματολογική κλινική, ο Δρ Οκαμότο που αφαιρούσε όργανα ανθρώπων χωρίς αναισθησία εξελέγη το 1986 πρύτανης του πανεπιστημίου του Κίνζυ, ενώ ο Δρ Ισικάβα, ο ειδικός στην κατάψυξη ανθρώπων, τιμήθηκε με το ανώτατο παράσημο του Ανατέλλοντος Ηλίου, για την προσφορά του στην επιστήμη…
Η σΥγκριση των εγκλημΑτων
Η σύγκριση των πειραμάτων που πραγματοποίησαν σε ανθρώπους οι Γερμανικές και Ιαπωνικές δυνάμεις στα αντίστοιχα στρατόπεδα συγκέντρωσης (όπως αναφέρθηκαν παλαιότερο άρθρο μου: ‘’Τα πειράματα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης’’, Χανιώτικα Νέα 7-2-2007), είναι πολύ δύσκολη, αφού κανενός το μυαλό δεν είναι δυνατό να συνειδητοποιήσει την έκταση της φρίκης και της καταπάτησης κάθε έννοιας ανθρώπινων δικαιωμάτων που συνέβη σε αυτά τα κολαστήρια. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης έλαβαν χώρα τα εξής πειράματα σε ανθρώπινα σώματα και ψυχές, με κατάληξη συνήθως το θάνατο: κατάψυξη και απόψυξη σωμάτων με διάφορες τεχνικές, εισαγωγή σε ειδικούς θαλάμους χαμηλής ατμοσφαιρικής πίεσης, μόλυνση από διάφορες ασθένειες, αφαίρεση οργάνων χωρίς αναισθησία, γενετικά πειράματα για τη δημιουργία της Αρίας φυλής, μαζικές στειρώσεις, κατάποση μεγάλων ποσοτήτων θαλασσινού νερού, χορήγηση δηλητηριωδών χημικών ουσιών, πρόκληση και επούλωση τραυματισμών, μεταμοσχεύσεις οργάνων, πειράματα τεχνητής γονιμοποίησης και μαζικές εξοντώσεις σε φούρνους αερίων.
Πάντως, ενώ από το Άουσβιτς και τα υπόλοιπα ναζιστικά στρατόπεδα υπήρχαν αρκετοί επιζώντες, όσοι μπήκαν στη μονάδα 731 δεν ξαναβγήκαν ποτέ, αφού μετά την ήττα της Ιαπωνίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι εγκαταστάσεις ανατινάχθηκαν και όλοι οι κρατούμενοι εκτελέστηκαν. Οι μαρτυρίες που υπάρχουν για τα απάνθρωπα πειράματα, προέρχονται αποκλειστικά από τους γιατρούς που υπηρέτησαν στη μονάδα, ορισμένοι από τους οποίους μίλησαν μετά από 50 ή και 60 χρόνια απόλυτης σιωπής.
Μια μαΥρη σελΙδα της ιστορίας
Η μονάδα 731 θεωρείται ότι εκτέλεσε το μεγαλύτερο και πιο οργανωμένο πρόγραμμα βιολογικού και χημικού πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πολύ λίγα από τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις της διατηρούνται στις μέρες μας και αποτελούν, ως Μουσείο Εγκλημάτων Πολέμου, αδιάψευστους μάρτυρες της ανθρώπινης θηριωδίας. Η κυβέρνηση της Κίνας, μάλιστα, έχει ζητήσει από την UNESCO να κηρυχθούν τα εναπομείναντα κτίρια της μονάδας 731 ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ώστε να μην ξεχαστεί ποτέ η φρίκη των ανελέητων βασανιστηρίων που φιλοξένησε.
Τα εγκλήματα αυτά δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστά στη χώρα μας, ίσως επειδή διαδραματίστηκαν σε πολύ μεγάλη απόσταση από την Ελλάδα ή ακόμη διότι δεν φαίνεται να υπήρχαν Έλληνες που υποβλήθηκαν σε πειράματα. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι οι αποτρόπαιες αυτές πράξεις θα πρέπει να μένουν κρυφές και τα καταχωνιάζονται στα σκονισμένα ντουλάπια της ιστορίας, ακόμη και αν είναι για πολλούς οδυνηρή η ανάγνωσή τους, αφού η αποκάλυψή τους είναι ο μόνος τρόπος να συνειδητοποιήσουν οι σύγχρονες κοινωνίες, μέχρι ποιο σημείο που μπορεί να φτάσει η έκφραση των αγριότερων ενστίκτων του ανθρώπινου είδους. Επίσης, είναι αναγκαίο να κατανοήσουν όλοι, και ιδίως όσοι έχουν μικρότερη ηλικία, ότι οι αιματηρές μάχες αποτελούν μόνο τη μία πλευρά του πολέμου, ενώ η άλλη πλευρά, πολλές φορές βιαιότερη, εκτυλίσσεται σε μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, στις οποίες περιφρονούνται όχι μόνο τις Διεθνείς Συνθήκες, αλλά και η ίδια η ανθρώπινη υπόσταση.
Ενδεικτικό γεγονός τόσο του ευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όσο και απαξίωσης του πολύτιμου αγαθού της ζωής, είναι η συνέντευξη στην εφημερίδα Japan Times, μόλις το 2007, ενός Ιάπωνα γιατρού που συμμετείχε στα πειράματα, ο οποίος δήλωνε κυνικά: ΄΄την πρώτη μέρα που αφαίρεσα όργανα από ζωντανό άνθρωπο φοβόμουνα πάρα πολύ, σχεδόν έτρεμα, τη δεύτερη μου φάνηκε πιο εύκολο και μετά την τρίτη μέρα επιθυμούσα με λαχτάρα να το κάνω...΄΄
Γιάννης Στεφανογιάννης
socialmagazine