Ο Μάκης Ψωμιάδης επικοινωνεί με τον Νίκο Πατέρα και αναφέρουν τα εξής:
Νίκος: Απ’ τον χοντρό τι νέα έχεις: (εννοεί τον Αχιλλέα Μπέο)
Μάκης: Ούτε μιλάω, ούτε καλημέρα δεν έχω, τι νέα να’χω;
Ν: Τι λένε οι δικοί σου;
Μ: Τι να πούνε...
Ν: Ήταν, λέει, και έπαιζε Σαββατοκύριακο στο καζίνο στο Λουτράκι.
Μ: Πήρε 500.000 από τον Αστέρα Τρίπολης.
Ν: Πήρε, ε;
Μ: Ναι, για το ματς που τους έδωσε.
Ν: Λες;
Μ: Ε, τι να πω τώρα, εντάξει...
Ν: Πολλά μου ακούγονται.
Μ: Αν όχι 500, 300 εύκολα. 3 έως 5, γι’ αυτό σου λέω 5,3 ήταν πιο μπροστά, μετά αυτοί θα ανέβηκαν, θα τους τρώνε τώρα τα φίδια αυτωνών.
Ν: Τέλος πάντων, πάρε με, όταν ξανακατέβεις...»
Στη συνέχεια ο Μάκης Ψωμιάδης επικοινωνεί με τον Νίκο Πατέρα:
Νίκος: Έλα
Μάκης: Έλα αδελφούλη μου τι γίνεται;
Ν: Καλά εσύ;
Μ: Πέθανε η κ...ο χοντρός σήμερα, πέθανε εντελώς (εννοεί τον Αχιλλέα Μπέο)
Ν: Γιατί;
Μ: εεεεε περίμενε ότι θα πάρει πόντο εκεί πέρα μέσα
Ν: Ναι ε;
Μ: Ναι ναι πέθανε εντελώς
Ν: Πόσο πήγε το σκορ;
Μ: 2-1 μέσα
Ν: Δηλαδή το έπαιξε ε;
Μ: Το έπαιξε ναι, κέρδιζε 1-0. Ο Κάκος τον γ... του έβγαλε και κόκκινη κάρτα στο τέλος του τερματοφύλακα
Την επόμενη μέρα ο Μάκης Ψωμιάδης τηλεφωνεί ξανά στον Νίκο Πατέρα:
Μάκης: Έλα Νίκο, καλημέρα, καλή εβδομάδα
Νίκος: Έλα πρόεδρε μου, καλημέρα
Μ: Το είδες εχθές, τις είδες τις φάσεις του Ολυμπιακού; Είδες τι πάσα του έκανε; (αναφέρεται στον αγώνα Ατρόμητος – Ολυμπιακός που διεξήχθη την 10-4-2011 με αποτέλεσμα 3-1)
Ν: Πάσες έχει δώσει ο άλλος, πάσες έχει κάνει αυτός ο Ποτουρίδης
Μ: Πάσες, πάσες. Δύο πάσες έκανε, δύο γκολ
Ν: Απίστευτο, έτσι;
Μ: Γίνεται αυτό το πράγμα; Ο Μέλμπεργκ κοίταγε, κοίταγε ο Μέλμπεργκ!
Ν: ...(γέλια)...Τι γίνεται ρε;
Μ: Τι ξεφτίλα είναι αυτή ρε μ...;
Ν: Μεγάλη ξεφτίλα, όντως!
Μ: Ολυμπιακός σου λέει! Εγώ άκουσα από κάποιο περιβάλλον του (ή τους) σας είχαν για καθάρισμα, ε;
Ν: Ναι, ναι, ναι
Μ: Ο Ολυμπιακός
Ν: Εντάξει. Τι να πεις τώρα, άστο, άστο από γλιτώσαμε
Μ: Γλίτωσες από μένα γλίτωσες που δεν έδωσα το ματς στον Αστέρα να πούμε, που ήρθαν με 500 χιλιάρικα με την τσάντα να πούμε, με κατάλαβες;
Ν: Ναι, ναι. Τι να σου πω;
Μ: Για να ξέρεις να πούμε
Ν: Το ξέρω πρόεδρε μου
Μ: Μ...είναι πάντως, τους σιχαίνομαι, τους έχω σιχαθεί φίλε μου
Ν: Δεν έχεις άδικο και νομίζουν ότι μπορούν να δεσμεύσουν όλο το ποδόσφαιρο
Μ: Ποιον να δεσμεύσουνε μωρέ; Οι μόνοι αξιοπρεπείς και με το κεφάλι ψηλά είμαστε
Ν: Έτσι, έτσι
Μ: Να πάνε να γ...! Να σου πω κάτι αγορίνα μου, βάλε αυτό το ταλιράκι αυτό σήμερα που μου είπες
Ν: Ναι, ναι, σήμερα θα τελειώσει. Θα σε πάρω να σε ειδοποιήσω
Μ: Άντε αγάπη μου, άντε γεια
Μετά από λίγα λεπτά ο Βαγγέλης Μαρινάκης τηλεφωνεί στον Αχιλλέα Μπέο από το τηλέφωνο του Θανάση Κανελλόπουλου:
Αχιλλέας: Έλα συγχαρητήρια
Βαγγέλης: Έτσι, τέτοιο γ...θέλανε τα μ..., στο 92
Α: Άκου να σου πω όμως
Β: Ήταν μια φορά τυχερός ο Ολυμπιακός
Α: Συγχαρητήρια ρε παιδάκι μου λέμε, τελείωσε τώρα το πανηγύρι. Άκου τι θέλω να σου πω τώρα. Επειδή πήρα κι ένα μήνυμα έτσι: Πρέπει να τους προστατεύσεις καμιά βδομάδα 10 μέρες
Β: Έτσι, έτσι
Α: Μ’ ακούς;
Β: Εντάξει
Α: Οπωσδήποτε είναι αυτό
Β: Τι εννοείς, ποιος απ’ όλους;
Α: Τον Καλόπουλο και τον Τρύφωνα (εννοεί τον Δημήτρη Καλόπουλο διαιτητή και τον Σπύρο Τρύφωνα, β’ βοηθό διαιτητή-παρατηρητή του αγώνα)
Β: Εντάξει
Α: Μ’ακούς; Σου μιλάει ο φίλος σου, υπάρχει πρόβλημα, με πήραν τηλέφωνο
Β: Εντάξει. Τελείωσε, τελείωσε
Τηλεφωνική επικοινωνία Κωνσταντίνου Μενδρινού με τον Ανδρέα Δημόπουλο για τον αγώνα «Άρης – Manchester City».
«Κωνσταντίνος: Κοίτα, επειδή θα είμαι στο γήπεδο εγώ.
Ανδρέας: Μμμ.
Κ: Θα συνεννοηθώ κατά πάσα πιθανότητα με τον Καστίγιο.
Α: Ναι.
Κ: Να πάει να πιάσει τον Τέβες που είναι αρχηγός [ενν. τον Carlos TEVEZ της Manchester City].
Α: Ναι.
Κ: Και θα’χουμε πει και του Κόκε μάλλον εδώ για τη σέντρα.
Α: Ναι.
Κ: Θα θέλω εκείνη την ώρα να μπεις στον κωδικό μας θα σου δώσω.
Α: Ναι.
Κ: Να δεις τον κωδικό να μου πατήσεις ό,τι σου πω βρε παιδί μου.
Α: Ναι.
Κ: Κατάλαβες;
Α: Ναι, διπλό ή άσσο;
Κ: Όχι, όχι, τη σέντρα ρε, να πάρουμε τη σέντρα.
Α: Και τό’χει αυτό;
Κ: Το ’χει, τώρα το βλέπω μέσα, το έχει.
Α: Ναι.
Κ: Και επειδή το έχω παρατηρήσει. Το έχει. Καμιά ώρα πριν το...
Α: Ναι, αλλά μήπως όταν αρχίζει το βγάζει έξω;
Κ: Όχι, δεν το βγάζει. Και το’χω δει εγώ και ένα τέταρτο πριν.
Α: Στην Betfair, στο ασιατικό;
Κ: Στο ασιατικό, ναι.
Α: Ποιος θα κάνει τη σέντρα;
Κ: Ναι.
Α: Α, το’χει, δεν το έχω δει αυτό, σοβαρά;
Κ: Το’χει, τώρα εδώ, kick off.
Α: Άντε ρε, πόσο;
Κ: Το’χει 1,90.
Α: Πώς θα ξέρουμε;
Κ: αυτό, λέω, ότι θα πάρω εγώ τον Έντι τηλέφωνο, τον πήρα τηλέφωνο ήδη, το’χουνε πει δηλαδή, να πάει να πιάσει τον Τέβες και να του πει το και το ότι άσε μας να πάρουμε τη σέντρα. Ή εμείς ή αυτοί ρε παιδί μου.
Α: Αφού θα το γυρίσουν όμως.
Κ: Ε;
Α: Αυτό πότε θα το μάθετε, πόση ώρα πριν;
Κ: Πες θα το γυρίσουνε, ότι θα το γυρίσουνε, θα το γυρίσουνε, αλλά θα... θα του πουν, ας πούμε, ξέρεις, εγώ θέλω το γήπεδο εσύ βάλε τη σέντρα ας πούμε.
Α: Ναι.
Κ: ανάλογα με το τι θα έχουμε πει, κατάλαβες;
Α: Α.. εντάξει, άμα είναι για σίγουρα πάρε με.
Κ: Γι’ αυτό θέλω, αλλά επειδή εγώ θα είμαι στο γήπεδο καμιά ώρα πριν (ακατάληπτο) ξεκινάμε, κατά τις 5.30, έξι παρά θα τον βάλω να πάει να τον πιάσει.
Α: Ναι.
Κ: τώρα αν τα κανονίσουμε καλά και τά’χει μέσα ακόμη, γιατί εγώ τά’χω δει, τά’χει μέσα αυτά, μισή ώρα πριν τα βγάζει αυτά.
Α: Α, μισή ώρα πριν. Ωραία θα το βάλουμε.. Εντάξει, βάλτο και στο δικό μου, έχω εγώ και στο δικό μου ρε παιδί μου. Να μην ανοίγω το δικό σου. Έχω 15.000 μέσα, θα το βάλω εκεί.
Κ: Έχει το κάθε πάτημα 500 ευρώ ας πούμε.
Α: Α, το κάθε πάτημα, ε;
Κ: Το κάθε πάτημα το’χει 500 ευρώ, εντάξει, τώρα όσο πάρει, δεν είναι...
Α: Εντάξει.
Κ: Δηλαδή θα βάλουν και τα παιδιά, έχουν κωδικούς, θα πατήσουν και τα παιδιά.
Α: Πάρε με εσύ, θα δούμε, θα με πάρεις εσύ;
Κ: Θα σε πάρω εγώ. Απλά να ξέρω ότι θα το κανονίσει και θα τον πάρει τηλέφωνο και θα ξέρει και ο άλλος δηλαδή, κατάλαβες;
Α: Εντάξει, θα περιμένω εγώ τηλεφώνημα».
Ακολούθως ο Ανδρέας Δημόπουλος τηλεφωνεί στον Γεώργιο Γεωργόπουλο και αναφέρουν τα εξής:
«Ανδρέας: Πάω σπίτι γιατί υπάρχει περίπτωση σοβαρή να γίνει κάτι, να σου πω, θα μπορέσουμε στα ασιατικά να παίξουμε κάτι;
Γιώργος: Ναι.
Α: Ναι;
Γ: Τί κατηγορία είναι;
Α: Όχι ρε, τι κατηγορία είναι, τον Άρη ρε.
Γ: Ναι.
Α: Θα μπορέσουμε;
Γ: Ναι είπαμε.
Α: Λοιπόν, άκου να δεις, ακούς; Θα πάει ο Καστίγιο [ενν. τον Καστίγιο Νέρι Αλμπέρτο, αριστερό μέσο-κρυφό επιθετικό της ομάδας του Άρη], είναι κολλητός με τον Τέβες.
Γ: Ναι.
Α: Θα πάει να τον πιάσει και υπάρχει πιθανότητα πριν αρχίσει το παιχνίδι να μάθουμε ποιος θα πάρει τη σέντρα. 1.90 λέει. Θα διαλέξει ο ένας τέρμα και ο άλλος σέντρα. Εάν γίνει θα σε πάρω τηλέφωνο να το παίξουμε, εντάξει;
Γ: Ναι.
Α: Θα το παίξει (ακατάληπτο) μήπως θέλει να το παίξει και αυτός και όλοι.
Γ: Δεν θα μπορέσουν, είναι μικρά τα νούμερα εκεί ρε.
Α: Γιατί ρε;
Γ: Είναι μικρά τα νούμερα εκεί ρε, δεν γίνεται, δεν παίρνουν πολλά αυτά για (ακατάληπτο).
Α: Ε, πόσο παίρνουν;
Γ: Δεν παίρνουν ρε, υποπτεύονται μην φάνε καμιά δουλειά ρε.
Ο Αχιλλέας Μπέος συνομιλεί με τον αδελφό του Αντώνη
«Αντώνης: Τί ώρα παίζετε εσείς;
Αχιλλέας: 17.15
Αντώνης: Θα το χτυπήσεις το παιχνίδι;
Αχιλλέας: Ναι, ρε, τρελός, είσαι; Και θα κερδίσουμε κιόλας».
Οι Δημήτριος Κόντης και Χαρίλαος Οικονομίδης σχολιάζουν την ειδησεογραφική επικαιρότητα και τα όσα αναφέρει η εφημερίδα φίλαθλος. Αναφέρουν ότι ο Αχιλλέας Μπέος είναι αγχωμένος με τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των «στημένων» αγώνων και εκφράζουν την πεποίθηση ότι «μπορεί να φύγει στην Αμερική», ενόψει και του γεγονότος ότι ο Αχιλλέας Μπέος είναι κάτοχος αμερικανικού διαβατηρίου, διότι «είναι ανακατεμένος», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
«Δημήτρης: Τί ήθελα να σου πω... αυτό που γράφει ο Φίλαθλος έχει σχέση με τον δικό μου εκεί;
Χαρίλαος: Ποιό;
Δ: Που λέει για της UEFA, ότι καραμπινάτη προχωράει η Δικαιοσύνη, δεν αργεί και τα λοιπά για τα στημένα;
Χ: Α, δεν τα ξέρω, τίποτα. Αυτός είναι και υπεραγχωμένος, είναι σε άθλια κατάσταση [ενν. τον Αχιλλέα Μπέο].
Δ: Ρε παιδί μου, σίγουρα ο «μούσης» αποδείχτηκε ότι τους έγραφε και επιλεκτικά τα έχει δώσει. Ο «μούσης» πέρυσι που ήταν κ... και β... [ενν. τον Νίκο Πατέρα].
Χ: Ναι ρε συ, τον μαγνητοφωνούσε ρε συ Τάκη.
Δ: Ναι, ναι, μέχρι και τον κολλητό του στον Ολυμπαικό μαγνητοφωνούσε. Ναι, ναι, τους έγραφε όλους αυτούς πέρυσι, αυτό είναι σίγουρο.
Χ: Μάλιστα.
Δ: Γι’ αυτό σου λέω, αυτός τώρα είναι, γι’ αυτό και μήπως είναι και τα κάνει μπραφ και εξαφανιστεί.
Χ: Γ... τα, θα δούμε.
Δ: Έχεις μάθει τίποτα, την κάνει για Αμερική;
Χ: Όχι ρε! Δεν ξέρω τίποτα από αυτά, είναι σε άθλια κατάσταση.
Δ: Το καταλαβαίνεις, ψυχολογικά, ε;
Χ: Ναι, ναι, δεν μπορείς να του μιλήσεις.
Δ: Ναι, ναι, έτσι έχω καταλάβει κι εγώ όπως το λες. Τον έγραψε ο άλλος και τα έχει δώσει όλα φαίνεται.
Χ: Ναι, ναι.
Δ: Αυτά που θέλει, αυτά που τον βολεύει για να τον εκθέσει.
Χ: Ναι, ναι.
Δ: Έγινε, θα τα πούμε.
Χ: Έγινε Τακούλη, γεια»
Λίγο αργότερα επικοινωνούν ξανά:
«Δ: Είσαι με κόσμο ή μπορείς να μιλήσεις;
Χ: Μπορώ, τί έγινε;
Δ: Μ’αυτό που έγραφε στην πρώτη σελίδα, τη μεγάλη, στον Φίλαθλο έχει σχέση ο δικός μας;
Χ: Σήμερα;
Δ: Ναι.
Χ: Δεν ξέρω τί έγραφε.
Δ: Λέει: «Δεμένη καραμπινάτη περίπτωση για τα στημένα ένας πρόεδρος της super League και 2 της Β’». Δεμένη υπόθεση από παντού, λέει.
Χ: Ναι, είναι χάλια, στενοχωρημένος.
Δ: Για του «μούση» την ιστορία, ή γι’ αυτό εδώ, το σημερινό;
Χ: Με όλη την ιστορία, πρέπει να είναι κι άλλα στη μέση.
Δ: Αυτό λέω ρε παιδί μου, του «μούση» δεν είναι, ο «μούσης» θα το κάνει γυριστό το...
Χ: Είναι κι άλλα στη μέση.
Δ: Άρα θα είναι και αυτό εδώ που βγήκε.
Χ: Ναι, ναι, πρέπει να είναι κι άλλα, γι’ αυτό είναι έτσι χάλια.
Δ: Α μπράβο, γιατί αυτό είναι πολύ βαρύ... δεμένο. Γι’ αυτό σου λέω, για να το έβγαλαν σήμερα αυτό, είναι χοντρό, κατάλαβες;
Χ: Είναι ανακατεμένος.
Δ: Είναι».
Διάλογος Μάκη Ψωμιάδη με τον μπασκετμπολίστα του Ολυμπιακού Γιάννη Μπουρούση
«Γιάννης: Κύριε Μάκη, καλημέρα, τί κάνετε;
Μάκης: Καλημέρα. Συγχαρητήρια αγόρι μου να πούμε.
Γ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Μ: Αυτό το έχουν και οι δικοί μου, το ίδιο πράγμα, δεν μπορούν να κοιμηθούνε.
Γ: Ναί, κύριε Μάκη, καλά, δεν έχω κοιμηθεί.
Μ: Το ίδιο παθαίνουν κι οι άλλοι, οι δικοί μου, δεν μπορούν να κοιμηθούνε.
Γ: τόσο πολύ κύριε Μάκη;
Μ: Κι όσο περισσότερο παίξουνε, τόσο γίνεται. Κατ’ αρχάς, έλα να σου πω, εχθές
Κοιτάγανε, το βλέπαμε με τον Μαντζουράκη και τον γενικό αρχηγό στο ξενοδοχείο το Sofitel. Ξέρεις τί είπαν όλοι; «Ο μόνος που παίζει με ψυχή και είναι έτοιμος να τους φάει όλους είναι ο Μπουρούσης», χωρίς να ξέρουν τίποτε. ...
(γέλια)
Γ: Α, δεν ξέρουν, έχουν (ακατάληπτο) .... (γέλια)...
Μ: Όλοι οι άλλοι παίζανε σε δεύτερο ρυθμό από σένα να πούμε. Και από τον Παναθηναϊκό και από τον Ολυμπιακό. Δηλαδή εσύ έπαιζες μία, μη σου πω δύο πιο δυνατά. Αφού κάποια στιγμή που βάρεσες αυτό το κάρφωμα στο τελευταίο δίλεπτο, σηκωθήκανε οι Αγγελόπουλοι και χοροπηδάγανε, τους έδειχνε η τηλεόραση.
Γ: Ήρθαν κι οι βλάκες από κάτω, ήρθαν να μου μιλήσουν, αλλά εγώ έκανα τον μ...., έφυγα. Κύριε Μάκη, μόνο ότι τελείωσε το φάρμακο, να ξέρετε!
Μ: Εντάξει αγορίνα μου, θα σου φέρω εγώ. Πότε θέλεις εσύ άλλο;
Γ: Ε, τώρα θέλω, για τους τελικούς.
Μ: Πότε θέλεις αγόρι μου;
Γ: Μέσα Μαΐου.
Μ: Ε, καλά ρε παιδάκι μου, έχεις τρελαθεί; Θα σου έχω ετοιμάσει να πούμε, εντάξει. Θα σου έχω φτιάξει αγόρι μου. Γ: Εντάξει κύριε Μάκη. Φεύγετε για Καβάλα ή θα σας δούμε;
Μ: Όχι το απόγευμα θα έρθω να δω το ματς σε σας, δεν πάω στο γήπεδο, να τους δώσω και την τιμή να πάω στο γήπεδο στους μπινέδες αυτούς! Μάλλον μεθαύριο θα φύγω για Καβάλα για 1-2 μέρες για να πάω να τους πληρώσω να πούμε.
Γ: Έγινε, θα τα πούμε.
Μ: Έγινε αγόρι μου, συγχαρητήρια λεβέντη μου».
Στοίχημα και μέσα από τη φυλακή
.....Αλκέτ Ριζάι, ο οποίος είναι έγκλειστος στις φυλακές Γρεβενών. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε επικοινωνεί με έναν από τους κατηγορούμενους που το όνομα του είναι Γιώργος αναφέρει μεταξύ άλλων:
«.... Αλκέτ: Προχτές έπαιρνα με την Αλβανία ρε φίλε, να το έπαιζες μονό γιατί έχω έναν ξάδελφο εγώ εκεί και του είχανε...
Γιώργος: Ο Μπάρμπα; Ο Μπάρμπα είναι ο Μπάρμπα.
Α: Όχι ρε παιδί μου, όχι αυτός.
Γ: Ο Μπάρμπας ποιός είναι ο Μπάρμπας;
Α: Ναι, καλό παιδί είναι. Αυτός που σου είπα τότε που μίλησες.
Γ: Ναι, ναι, για πες.
Α: Με την Αλβανία να το είχες παίξει γιατί δεν είχα εγώ. 20.000 να το είχες παίξει.
Γ: Ναι τέλος πάντων. Τί να σου εξηγήσω τώρα.
Α: Το ξέρω φίλε μου...».
Ο Μάκης Ψωμιάδης φέρεται να συνομιλεί με γιατρό από τον οποίο ζητά ιατρική γνωμάτευση για να αποφύγει ένα δικαστήριο που είχε.
«Μάκης: Έλα γιατρέ.
Γιατρός: Ναι.
Μ: Γιώρτγο θέλω μια χάρη. Είμαι στη Θεσσαλονίκη εδώ και δεν θέλω να πάω μάρτυρας, είμαι αύριο σε ένα γ... δικαστήριο στην Αθήνα και δεν θέλω να πάω.
Γ: Ναι, τί θέλετε;
Μ: Μου είπε τώρα ο δικηγόρος, ένα χαρτί θέλει, ότι έχω κάποιο πρόβλημα και δεν μπορώ να μετακινηθώ.
Γ: Πού να το στείλουμε;
Μ: Θά’ρθουν να το πάρουν εκεί, αλλά να σου πω κάτι, μπορούμε να το πάρουμε πιο επίσημο, να’ναι μια μ.... από κανέναν φίλο σου μέσα εκεί στο νοσοκομείο να μας δώσουνε;
Γ: Αυτό το χαρτί που δίνουμε, γράφει επάνω, μπαίνει μια σφραγίδα από τον ιατρικό σύλλογο και είναι επίσημο, δεν είναι απλό και αυτό πάει σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις. Για πότε είναι αυτό;
Μ: Αύριο είναι. Για το Ι’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας.
Γ: Μην στενοχωριέσαι, δεν θα έχουμε πρόβλημα, εγώ θα έχω και προγενέστερη ημερομηνία, απλά να έρθει κάποιος να το πάρει γιατί θέλει και μια σφραγίδα από τον Ιατρικό Σύλλογο.
Μ: Ναί, ωραία, να στείλω τη Μελίνα να το πάρει και να πάει και στον Ιατρικό Σύλλογο.
Γ: Νά’ρθει.
Μ: Έρχεται τώρα στο γραφείο, αλλά να γράψεις κάτι δυνατό.
Γ: Μην στενοχωριέσαι, θα γράψω».
real.gr