τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος νέων που διεξάγεται στο Μεξικό, να κρεμάσει στο στήθος του το χρυσό μετάλλιο και να γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα επιτύχει κάτι τέτοιο, έστω και αγωνιζόμενος με τα χρώματα άλλης χώρας.
Ο Οδυσσέας ύστερα από έναν συγκλονιστικό αγώνα εναντίον της Βρέμης, παιχνίδι που έκρινε την πρόκριση στον τελικό για την ανάδειξη του πρωταθλητή Γερμανίας ήταν καταπληκτικός. «Φτάσαμε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά δεν τα καταφέραμε. Τώρα με περιμένει η μεγαλύτερη πρόκληση στη μέχρι τώρα καριέρα μου και όλη η προσοχή μου είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο».
Η οικογένεια έχει στις τάξεις της και δεύτερο ποδοσφαιριστή, που όμως αγωνίστηκε και ελπίζει να συνεχίσει να αγωνίζεται με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος. Ο 20χρονος Παναγιώτης μετρά επτά συμμετοχές με την Εθνική νέων και ένα γκολ. Αν όλα εξελιχθούν ευνοϊκά για τα δύο αδέλφια, δεν αποκλείεται να έχουμε επανάληψη της ιστορίας των Μπόατενγκ, που βρέθηκαν αντίπαλοι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αφρικής, φορώντας ο ένας τη φανέλα της Γερμανίας και ο άλλος της Γκάνας…
- Οδυσσέα, αισθάνεσαι περίεργα όταν φοράς τη φανέλα της Εθνικής Γερμανίας;
Αυτό το αισθάνθηκα μόνον όταν αντιμετωπίσαμε την Κύπρο σε φιλικό παιχνίδι. Ηταν κάτι που δεν μπορώ να το ξεχάσω και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω να βρεθώ αντίπαλος της Ελλάδας. Η αθλητική εταιρεία με την οποία έχω συμβόλαιο, στα γάντια μου τυπώνει και τις δύο σημαίες. Το ίδιο θα γίνει και με τα παπούτσια μου. Αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω αυτήν τη στιγμή. Αργότερα δεν ξέρω, ίσως μπορέσω να κάνω περισσότερα, αλλά δεν είναι στο χέρι μου.
- Αυτή όμως ήταν η επιλογή σου, σε αντίθεση με τον αδελφό σου.
Όταν η ελληνική ομοσπονδία κάλεσε τον Παναγιώτη, δεν είχαμε ακόμη το γερμανικό διαβατήριο, επομένως δεν υπήρχε το δίλημμα. Στη δική μου περίπτωση η κατάσταση εξελίχθηκε διαφορετικά. Η Στουτγάρδη από την αρχή έδειξε ότι θέλει να γίνω Γερμανός. Έχω γεννηθεί εδώ και η βασική γλώσσα επικοινωνίας που χρησιμοποιώ καλύτερα είναι η γερμανική. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχασα τον πατριωτισμό μου, ούτε την ταυτότητα της οικογένειάς μου. Ποδοσφαιρικά όμως ήταν η καλύτερη επιλογή. Υπάρχει και ο νόμος της FIFA, που μέχρι κάποια ηλικία επιτρέπει αλλαγή. Μέχρι τότε έχουμε καιρό, μικρός είμαι ακόμη, αλλά επαναλαμβάνω, δεν είμαι εγώ που αποφασίζω.
- Βρέθηκες και στην Αγγλία…
Πριν από δύο χρόνια έγινε αυτό, αλλά με την έγκριση της Στουτγάρδης. Προπονήθηκα για κάποιο διάστημα στη Γιουνάιτεντ. Ηταν φανταστικά, όμως παρά το γεγονός ότι η οικονομική πρόταση για την απόκτησή μου ήταν μεγάλη, η Στουτγάρδη είπε όχι. Όπως όχι είπε και στην Άρσεναλ, που εξακολουθεί να με παρακολουθεί σε τακτά διαστήματα. Αν λοιπόν δεν έπαιρνα την υπηκοότητα και δεν έπαιζα για τη Γερμανία, δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια φροντίδα που έχω τώρα.
- Ο Ματίας Ζάμερ αποκάλυψε ότι για το τεχνικό επιτελείο των «πάντσερ» υπολογίζεσαι ως ο μελλοντικός γκολκίπερ της Εθνικής. Οι ειδικοί λένε ότι είσαι ο καλύτερος τερματοφύλακας στην ηλικία σου στην Ευρώπη. Εσύ τι λες;
Είναι τιμητικό να μιλάνε οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και μάλιστα τέτοιου βεληνεκούς για την αξία μου. Είναι νωρίς όμως για να πούμε κάτι με σιγουριά. Όλα θα γίνουν βήμα βήμα. Σημασία έχει ότι, ενώ είμαι μόνο δεκαεπτά χρόνων, έχω ζήσει φανταστικές ποδοσφαιρικές στιγμές.
- Παρακολουθείς το ελληνικό πρωτάθλημα;
Αρκετά. Μάλιστα, η καρδιά μου χτυπά λίγο πιο δυνατά για μία ομάδα, αλλά δεν θα την αποκαλύψω. Πιθανότατα να βρεθεί ο αδελφός μου σε ομάδα της πρώτης κατηγορίας και τότε θα παρακολουθώ περισσότερο.
- Ποιος τερματοφύλακας σε έχει επηρεάσει και θέλεις να του μοιάσεις;
Μου αρέσουν οι Κασίγιας και Νόιερ. Μακάρι κάποια ημέρα να τους μοιάσω. Γενικά όμως στη Γερμανία υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί τερματοφύλακες. Υπάρχει παράδοση και αυτό είναι αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς που ξεκινά από μικρές ηλικίες. Εγώ εκπαιδεύομαι στη θέση από την ηλικία των έξι χρόνων. Με κανονικό προπονητή και σε πραγματικές συνθήκες. Εννοείται ότι παίζαμε σε μικρά τέρματα και σε περιορισμένο χώρο, αλλά ήταν τα ίδια ακριβώς που κάνουμε και σήμερα. Μόνον η ένταση και ο χρόνος που διαρκούσαν οι προπονήσεις άλλαξαν. Μας έχει βοηθήσει πολύ ποδοσφαιρικά και ο αδελφός της μητέρας μας, ο Νίκος Χατζής, που έπαιξε πολλά χρόνια στους Κίκερς της Στουτγάρδης και σήμερα είναι αυτός που κανονίζει όλα τα συμβόλαιά μας.
Πηγή: Espresso