Αύξηση στις απόπειρες αυτοκτονίας, στην κατανάλωση ψυχοφαρμάκων και σε επισκέψεις σε ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές έχει καταγράψει η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί «όταν αυξάνονται τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα, δημιουργούνται ψυχολογικά».
Για την αντιμετώπιση των ψυχολογικώνπροβλημάτων, που εντείνονται εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, οιειδικοί προτείνουν ενεργητική στάση απέναντι στη ζωή και όχι φαρμακευτική αγωγή, όταν αυτή δεν είναι άκρως απαραίτητη.
«Οι δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις, έχουν πάντα συνέπειες και στην υγεία τωνατόμων», επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της ΕλληνικήςΨυχιατρικής Εταιρείας, ψυχίατρος, Δημήτρης Πλουμπίδης.
Ερμηνεύοντας το φαινόμενο της αύξησης των επισκέψεων στους ψυχιάτρους ο κ.
Πλουμπίδης εξηγεί πως «τα συμπτώματα που παρουσιάζουν όσοι απευθύνονται σεψυχιάτρους, έχουν να κάνουν με το "μπάχαλο" της περασμένης δεκαετίας. Οι κάρτεςκαι τα δάνεια έχουν φέρει πολλούς ανθρώπους σε απόγνωση και κατάθλιψη.
"Χρωστάω παντού, δεν έχω λεφτά, ο πατέρας μου ήταν άμυαλος και σήμερα πληρώνειόλη η οικογένεια", είναι οι πιο συχνές φράσεις που ακούμε».
Ως βασικό παράγοντα της αύξησης αιτημάτων προς τους ψυχιάτρους είναι και η«πολύ μεγάλη κοινωνική διάσπαση που παρατηρήθηκε την περασμένη δεκαετία και ηοποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με πολύ κόσμο απομονωμένο στις πόλεις καιμε έναν κοινωνικό ιστό πολύ μπερδεμένο», τονίζει.
Όπως αναφέρει, τον τελευταίο καιρό, η αύξηση των αιτημάτων προς τουςψυχιάτρους, δεν αφορούν, στην πλειοψηφία τους, σοβαρές ψυχικές νόσους. «Οιπερισσότερες περιπτώσεις έχουν να κάνουν με διαταραχές ύπνου, πανικού και ήπιεςκαταθλίψεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που παρουσιάζουν ψυχοσωματικά συμπτώματα,όπως φουσκώματα στα έντερα ή ταχυκαρδίες», υπογραμμίζει ο κ. Πλουμπίδης, καιεπισημαίνει ότι «πολλοί άνθρωποι είναι όντως ταραγμένοι, αλλά αυτό, στουςπερισσότερους, δε έχει να κάνει με βαριές ψυχικές νόσους».
Ειδικά το δημόσιο έχει κατακλυστεί όπως συμπληρώνει, με αιτήματα πουάπτονται της ελαφριάς ψυχιατρικής, κυρίως μικρές καταθλίψεις και με περιστατικά ατόμων που παραπονιούνται: "Έχω πανικό, νοιώθω φόβο. Τί να κάνω με τον άνδραμου, τί να κάνω για το παιδί μου. Δώστε μου "κάτι" για να μειωθεί το άγχος μου.
Δεν έχω κέφι, όλα μου φαίνονται μαύρα, κ.λπ.».
Προσθέτει δε, ότι «υπάρχουν άνθρωποι που είναι ήδη ασθενείς και εξαρτώνται απόάλλους και που όταν διαταράσσεται το υποστηρικτικό τους σύστημα, κινδυνεύουν νααρρωστήσουν, με πολύ δυσάρεστες συνέπειες».
Όσον αφορά τις αυτοκτονίες, ο αντιπρόεδρος της ΕΨΕ επισημαίνει ότι «αν καιείμαστε πάρα πολύ μακριά από τα ρεκόρ των αυτοκτονιών που παρατηρούνται στιςβόρειοευρωπαϊκές χώρες, όντως έχει παρουσιαστεί μία μικρή αύξηση στιςαυτοκτονίες, σε σχέση με άλλα χρόνια, και μία σημαντική αύξηση στις απόπειρες».
Παράλληλα, αυξημένη είναι και η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων, γεγονός που οφείλεταισύμφωνα με τον κ. Πλουμπίδη, μεταξύ άλλων, και στην εκπαίδευση των ψυχιάτρων.
«Πολλοί από εμάς είναι εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίζουν το άγχος και τηνκατάθλιψη με φαρμακευτική αγωγή. Τα φάρμακα εμφανίζουν άμεσα αποτελέσματα καιείναι πιο οικονομική λύση για τον πάσχοντα, πολλοί εκ των οποίων τα αποζητούν. Η ψυχαναλυτική αντιμετώπιση, η οποία είναι πιο ουσιαστική, είναι πιο χρονοβόρα,κοστίζει, αλλά απαιτεί και καλύτερα εκπαιδευμένους γιατρούς», αναφέρει. Επιπλέον, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις τάσεις φυγής από την Ελλάδα, πουπαρουσιάζουν πολλοί Έλληνες, ιδιαίτερα στις τάξεις των νέων, προκειμένου να μηναντιμετωπίσουν τα προβλήματα στον τόπο τους, σχολιάζοντας ότι «είμαστεκαταδικασμένοι, όλοι μας, να ξαναστήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της, για ναβρίσκουν τα παιδιά μας δουλειά και στο εξωτερικό».
«Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, και ηκοινωνία δεν ξέρει τί να κάνει και πώς ακριβώς να αντιδράσει», λέει καισυμπληρώνει ότι «παρατηρώ μία σύγχυση και μία αναμονή, που δεν είμαι σε θέση ναξέρω κατά πόσο θα διαρκέσει και πώς θα εξελιχθεί».
Προτείνοντας λύσεις για τα ψυχολογικά προβλήματα των Ελλήνων και αναφερόμενοςσε έρευνες που δείχνουν ότι το 25% του πληθυσμού παρουσιάζει καταθλιπτική συμπτωματολογία, ο αντιπρόεδρος της Ψυχιατρικής Εταιρείας τονίζει ότι «εμείς, ως ψυχιατρική κοινότητα, μπορούμε να βοηθήσουμε, αλλά όταν τα προβλήματαπαίρνουν πολύ μεγάλες κοινωνικές διαστάσεις, εκεί πια οι ατομικές λύσεις δενμπορούν να "πάνε και πολύ μακριά". Πρέπει να υπάρξουν συλλογικές λύσεις καιαλλαγές στην κοινωνία».
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, «οι άνθρωποιπρέπει να έχουν μαχητική στάση απέναντι στα προβλήματά τους, και όχι τάσειςφυγής. Πρέπει να αποφασίσουν να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, τοκοινωνικό και το οικογενειακό περιβάλλον τους. Αν το κάνει κανείς αυτό, βρίσκειτρόπους να αντιμετωπίσει και τα προβλήματά του».
«Οι άνθρωποι που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, έχουν λιγότερα προβλήματαψυχικής υγείας. Μία ενεργητική στάση απέναντι στη ζωή, κυρίως σε συλλογικόεπίπεδο, είναι το ιδανικό», λέει.
Ο πρόεδρος του ψυχολογικού ινστιτούτου, καθηγητής ψυχολογίας, Κλήμης Ναυρίδης,σε πρόσφατη διάλεξή του με τίτλο «Ψυχολογία της κρίσης», που έγινε στο ΜέγαροΜουσικής Αθηνών, τόνισε μεταξύ άλλων: «Οι κρίσεις προσφέρουν σημαντικέςευκαιρίες ωρίμανσης και ανάπτυξης προσαρμοστικών δεξιοτήτων. Οι κρίσεις, εκτόςαπό κρίσιμες μπορούν να είναι και χρήσιμες».
Πηγή
http://ygeia.tanea.gr
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί «όταν αυξάνονται τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα, δημιουργούνται ψυχολογικά».
Για την αντιμετώπιση των ψυχολογικώνπροβλημάτων, που εντείνονται εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, οιειδικοί προτείνουν ενεργητική στάση απέναντι στη ζωή και όχι φαρμακευτική αγωγή, όταν αυτή δεν είναι άκρως απαραίτητη.
«Οι δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις, έχουν πάντα συνέπειες και στην υγεία τωνατόμων», επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της ΕλληνικήςΨυχιατρικής Εταιρείας, ψυχίατρος, Δημήτρης Πλουμπίδης.
Ερμηνεύοντας το φαινόμενο της αύξησης των επισκέψεων στους ψυχιάτρους ο κ.
Πλουμπίδης εξηγεί πως «τα συμπτώματα που παρουσιάζουν όσοι απευθύνονται σεψυχιάτρους, έχουν να κάνουν με το "μπάχαλο" της περασμένης δεκαετίας. Οι κάρτεςκαι τα δάνεια έχουν φέρει πολλούς ανθρώπους σε απόγνωση και κατάθλιψη.
"Χρωστάω παντού, δεν έχω λεφτά, ο πατέρας μου ήταν άμυαλος και σήμερα πληρώνειόλη η οικογένεια", είναι οι πιο συχνές φράσεις που ακούμε».
Ως βασικό παράγοντα της αύξησης αιτημάτων προς τους ψυχιάτρους είναι και η«πολύ μεγάλη κοινωνική διάσπαση που παρατηρήθηκε την περασμένη δεκαετία και ηοποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με πολύ κόσμο απομονωμένο στις πόλεις καιμε έναν κοινωνικό ιστό πολύ μπερδεμένο», τονίζει.
Όπως αναφέρει, τον τελευταίο καιρό, η αύξηση των αιτημάτων προς τουςψυχιάτρους, δεν αφορούν, στην πλειοψηφία τους, σοβαρές ψυχικές νόσους. «Οιπερισσότερες περιπτώσεις έχουν να κάνουν με διαταραχές ύπνου, πανικού και ήπιεςκαταθλίψεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που παρουσιάζουν ψυχοσωματικά συμπτώματα,όπως φουσκώματα στα έντερα ή ταχυκαρδίες», υπογραμμίζει ο κ. Πλουμπίδης, καιεπισημαίνει ότι «πολλοί άνθρωποι είναι όντως ταραγμένοι, αλλά αυτό, στουςπερισσότερους, δε έχει να κάνει με βαριές ψυχικές νόσους».
Ειδικά το δημόσιο έχει κατακλυστεί όπως συμπληρώνει, με αιτήματα πουάπτονται της ελαφριάς ψυχιατρικής, κυρίως μικρές καταθλίψεις και με περιστατικά ατόμων που παραπονιούνται: "Έχω πανικό, νοιώθω φόβο. Τί να κάνω με τον άνδραμου, τί να κάνω για το παιδί μου. Δώστε μου "κάτι" για να μειωθεί το άγχος μου.
Δεν έχω κέφι, όλα μου φαίνονται μαύρα, κ.λπ.».
Προσθέτει δε, ότι «υπάρχουν άνθρωποι που είναι ήδη ασθενείς και εξαρτώνται απόάλλους και που όταν διαταράσσεται το υποστηρικτικό τους σύστημα, κινδυνεύουν νααρρωστήσουν, με πολύ δυσάρεστες συνέπειες».
Όσον αφορά τις αυτοκτονίες, ο αντιπρόεδρος της ΕΨΕ επισημαίνει ότι «αν καιείμαστε πάρα πολύ μακριά από τα ρεκόρ των αυτοκτονιών που παρατηρούνται στιςβόρειοευρωπαϊκές χώρες, όντως έχει παρουσιαστεί μία μικρή αύξηση στιςαυτοκτονίες, σε σχέση με άλλα χρόνια, και μία σημαντική αύξηση στις απόπειρες».
Παράλληλα, αυξημένη είναι και η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων, γεγονός που οφείλεταισύμφωνα με τον κ. Πλουμπίδη, μεταξύ άλλων, και στην εκπαίδευση των ψυχιάτρων.
«Πολλοί από εμάς είναι εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίζουν το άγχος και τηνκατάθλιψη με φαρμακευτική αγωγή. Τα φάρμακα εμφανίζουν άμεσα αποτελέσματα καιείναι πιο οικονομική λύση για τον πάσχοντα, πολλοί εκ των οποίων τα αποζητούν. Η ψυχαναλυτική αντιμετώπιση, η οποία είναι πιο ουσιαστική, είναι πιο χρονοβόρα,κοστίζει, αλλά απαιτεί και καλύτερα εκπαιδευμένους γιατρούς», αναφέρει. Επιπλέον, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις τάσεις φυγής από την Ελλάδα, πουπαρουσιάζουν πολλοί Έλληνες, ιδιαίτερα στις τάξεις των νέων, προκειμένου να μηναντιμετωπίσουν τα προβλήματα στον τόπο τους, σχολιάζοντας ότι «είμαστεκαταδικασμένοι, όλοι μας, να ξαναστήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της, για ναβρίσκουν τα παιδιά μας δουλειά και στο εξωτερικό».
«Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, και ηκοινωνία δεν ξέρει τί να κάνει και πώς ακριβώς να αντιδράσει», λέει καισυμπληρώνει ότι «παρατηρώ μία σύγχυση και μία αναμονή, που δεν είμαι σε θέση ναξέρω κατά πόσο θα διαρκέσει και πώς θα εξελιχθεί».
Προτείνοντας λύσεις για τα ψυχολογικά προβλήματα των Ελλήνων και αναφερόμενοςσε έρευνες που δείχνουν ότι το 25% του πληθυσμού παρουσιάζει καταθλιπτική συμπτωματολογία, ο αντιπρόεδρος της Ψυχιατρικής Εταιρείας τονίζει ότι «εμείς, ως ψυχιατρική κοινότητα, μπορούμε να βοηθήσουμε, αλλά όταν τα προβλήματαπαίρνουν πολύ μεγάλες κοινωνικές διαστάσεις, εκεί πια οι ατομικές λύσεις δενμπορούν να "πάνε και πολύ μακριά". Πρέπει να υπάρξουν συλλογικές λύσεις καιαλλαγές στην κοινωνία».
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, «οι άνθρωποιπρέπει να έχουν μαχητική στάση απέναντι στα προβλήματά τους, και όχι τάσειςφυγής. Πρέπει να αποφασίσουν να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, τοκοινωνικό και το οικογενειακό περιβάλλον τους. Αν το κάνει κανείς αυτό, βρίσκειτρόπους να αντιμετωπίσει και τα προβλήματά του».
«Οι άνθρωποι που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, έχουν λιγότερα προβλήματαψυχικής υγείας. Μία ενεργητική στάση απέναντι στη ζωή, κυρίως σε συλλογικόεπίπεδο, είναι το ιδανικό», λέει.
Ο πρόεδρος του ψυχολογικού ινστιτούτου, καθηγητής ψυχολογίας, Κλήμης Ναυρίδης,σε πρόσφατη διάλεξή του με τίτλο «Ψυχολογία της κρίσης», που έγινε στο ΜέγαροΜουσικής Αθηνών, τόνισε μεταξύ άλλων: «Οι κρίσεις προσφέρουν σημαντικέςευκαιρίες ωρίμανσης και ανάπτυξης προσαρμοστικών δεξιοτήτων. Οι κρίσεις, εκτόςαπό κρίσιμες μπορούν να είναι και χρήσιμες».
Πηγή
http://ygeia.tanea.gr