Σύμφωνα με το BHMA o 72χρονος Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Σπαρτιάτης στην καταγωγή, πριν από δύο χρόνια ήταν σχεδόν τυφλός. Σήμερα αποτελεί μέλος ενός κλειστού κλαμπ, αριθμεί μόλις 30 μέλη παγκοσμίως, ασθενών με μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια στους οποίους έχει τοποθετηθεί “βιονικό μάτι” με το όνομα μάλιστα, του μυθικού ήρωα Άργου που με τα 100 του μάτια έβλεπε τα πάντα.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος είναι ο μόνος Έλληνας με το εμφύτευμα Argus I στον κόσμο.
Όλα ξεκίνησαν πριν από 30 χρόνια όταν διαγνώστηκε με τη σπάνια ασθένεια που πλήτει περίπου έναν στους 4.000 ανθρώπους. Κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει γιατί δεν υπήρχε θεραπευτική προσέγγιση για την περίπτωσή του. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να πηγαίνει δύο φορές το χρόνο σε σπουδαίο ερευνητικό κέντρο, το Johns Hopkins, ώστε να παρακολουθείται η εξέλιξη της όρασής του.
Μετά από 27 χρόνια, ο κ. Κωνσταντόπουλος που εργαζόταν πριν τη πάθηση ως ηλεκτρονικός, μπορούσε να διαβάσει μία δύο λέξεις σε ένα κείμενο μετά από πολύ κόπο και πολλή ώρα. Τότε ήταν που του προτάθηκε να συμμετέχει στο ερευνητικό πρόγραμμα του Johns Hopkins. Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισε να πάρει μέρος. Το καλοκαίρι του 2009, του τοποθετήθηκε το εμφύτευμα.
“Μπορώ πλέον να διακρίνω το φως του ήλιου ή το τεχνητό φως όταν ανάβει. Ωστόσο αν κοιτάζω μία φωτεινή πηγή για πολλή ώρα αυτή χάνεται απο μπροστά μου και χρειάζεται να πάρω το βλέμμα μου από το σημείο και να το επαναφέρω προκειμένου να συναντήσω ξανά το φως. Παράλληλα, μπορώ να διακρίνω σκιές σε απόσταση ως και 4-5 μέτρων – δεν μπορώ να δω βέβαια αν πρόκειται για άνδρα ή γυναίκα”, λέει σήμερα.
Η βελτίωση αυτή, όπως αναφέρει το ΒΗΜΑ, δεν σημαίνει και όραση όπως την αντιλαμβάνεται ο μέσος υγιής άνθρωπος. Ωστόσο για τον κ. Κωνσταντόπουλο που ζούσε σχεδόν στο σκοτάδι χωρίς να ξεχωρίζει αντικείμενα, είναι μεγαλη βελτίωση. Σε συνδυασμό με τη δική του θέληση μάλιστα πρόκειται για θαύμα, καθώς η δημοσιογράφος τον βρήκε πάνω στη στέγη του σπιτιού του να τη διορθώνει.
Το συγκεκριμένο εμφύτευμα λειτουργεί σαν τα κοχιακά εμφυτεύματα του ματιου. Μέσω μίας κάμερας που συλλέγει πληροφορίες από το περιβάλλον, τροφοδοτείται ο εγκέφαλος με πληροφορίες που βοηθούν τον ασθενή να έχει επαφή.