Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδας με επικεφαλής τη Μονίκ Ουντέλ θέλησαν να εξετάσουν πώς οι σκύλοι ανταποκρίνονται στην προσοχή που τους δείχνει ένας άνθρωπος _ κάτι το οποίο αποτελεί τη βάση του τρόπου με τον οποίο μαθαίνουν ή αντιδρούν στην ανθρώπινη συμπεριφορά.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνάς τους, η οποία δημοσιεύτηκε στη δικτυακή επιστημονική επιθεώρηση «Learning & Behavior», τα ζώα λειτουργούν με «οδηγό» έναν συνδυασμό ο οποίος περιλαμβάνει τις προηγούμενες εμπειρίες τους, το γενικότερο πλαίσιο της κάθε κατάστασης αλλά και διάφορες ενδείξεις μέσω των οποίων αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις και τη συμπεριφορά μας. Αυτή η τελευταία αντίληψη είναι, όπως ανακάλυψαν, «γραμμένη» στα γονίδιά τους.
Για να διερευνήσουν κατά πόσον η ικανότητα των σκύλων να ερμηνεύουν τις διαθέσεις και τη συμπεριφορά μας είναι έμφυτη ή αν την αποκτούν κατά τη διάρκεια της συμβίωσής τους μαζί μας οι ερευνητές συνέκριναν τις αντιδράσεις των σκύλων με αυτές των άγριων «εξαδέλφων» τους, των λύκων. Προκειμένου μάλιστα να εξετάσουν καλύτερα την επιρροή του περιβάλλοντος συμπεριέλαβαν δυο διαφορετικές ομάδες σκύλων _ ζώα που ζούσαν ως κατοικίδια και αδέσποτα ζώα που ζούσαν σε καταφύγια.
Οι επιστήμονες διεξήγαγαν δυο πειράματα στα οποία συνέκριναν τις επιδόσεις των ζώων στο να ζητούν φαγητό από ανθρώπους οι οποίοι έδειχναν ότι τα πρόσεχαν ή από ανθρώπους οι οποίοι ούτε καν τα κοίταζαν. Διαπίστωσαν για πρώτη φορά ότι, όπως οι εξημερωμένοι σκύλοι, οι άγριοι λύκοι έχουν επίσης την ικανότητα να ζητούν τοφρή πλησιάζοντας τους ανθρώπους που τους έδειχναν προσοχή.
Αυτό, όπως σημειώνουν, αποδεικνύει ότι και τα δυο είδη μπορούν να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους ανάλογα με αυτή των ανθρώπων. Επιπλέον τόσο οι λύκοι όσο και οι σκύλοι, έδειξαν ότι βελτιώνουν τις επιδόσεις τους με την εξάσκηση.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι σκύλοι ανταποκρίνονταν στον βαθμό προσοχής των ανθρώπων.
Η εμφανέστερη ήταν το γεγονός ότι οι σκύλοι που προέρχονταν από σπίτια ήταν πιο ευαίσθητοι στα ερεθίσματα που προανήγγελλαν την ανθρώπινη προσοχή σε σχέση με τους σκύλους από τα καταφύγια. Επίσης τα ζώα που δεν είχαν μόνιμη «τριβή» με ανθρώπους επέδειξαν χειρότερες επιδόσεις στο «ζητιάνεμα» της τροφής.
Όπως σημειώνεται στη μελέτη, τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η ικανότητα των σκύλων να παρακολουθούν και να ανταποκρίνονται στις ενέργειες των ανθρώπων πηγάζει από μια επιθυμία των ζώων να αποδεχθούν την ανθρώπινη συντροφιά.
Πηγή: Το ΒΗΜΑ