Ο προπονητής της Εθνικής ομάδας της Κύπρου και πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού, Νίκος Νιόπλιας, μίλησε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ, στην εκπομπή 4-4-2 και τον Πέτρο Μαυρογιαννίδη....
«Το βράδυ φεύγω για Κύπρο για τις τελικές συζητήσεις με την ομοσπονδία. Όλα θα πάνε καλά. Θα ξεκινήσουμε στις 10 Αυγούστου με ένα φιλικό με την Μολδαβία».
Πως προέκυψε η πρόταση από την Εθνική ομάδα της Κύπρου, αλλά και η απόδοχή της; Δεν υπήρχε κάτι άλλο από Ελλάδα;
«Υπήρχαν δύο μηνύματα. Και δύο ομάδες στις οποίες θα ήθελα να εργαστώ. Από τη στιγμή που δεν προχώρησαν, ήταν μια καλή πρόταση και την αποδέχθηκα. Έχω δουλέψει αρκετά χρόνια σε Εθνικές ομάδες, γνωρίζω πως είναι το περιβάλλον και το ποδόσφαιρο στις Εθνικές που είναι πολύ διαφορετικό και την αποδέχθηκα. Και το άλλο είναι ότι υπήρχε ένας Έλληνας προπονητής πριν από μένα εκεί, ο κύριος Ανασταδιάδης που κάθισε πάρα πολλά χρόνια και για να κάθεται κάποιος τόσα πολλά χρόνια, πάει να πει ότι κάτι καλό γίνεται».
Ποιες είναι οι δύο ομάδες που είπατε ότι θα θέλατε να δουλέψετε;
«Δεν χρειάζεται να αναφερθώ. Γιατί δεν υπάρχει λόγος πλέον».
Το ρωτάω αυτό σε σχέση με αυτό που διαβάζαμε. Ότι ο Νιόπλιας περιμένει να κλείσει στον Ατρόμητο αν ο Δώνης πάει στον Παναθηναϊκό…
«Αυτό έχει τελειώσει. Δεν μπορούμε να γυρίζουμε πίσω. Δηλαδή να πούμε τώρα, αν θα πάει. Το τι γραφόταν δεν το ξέρω. Απλά μπορώ να πω ότι σίγουρα είναι καλή ομάδα ο Αρτόμητος».
Σας ρωτάω για την αποδοχή της πρότασης από την Κύπρου, επειδή για πολλούς κυρίως Έλληνες προπονητές, ο Παναθηναϊκός είναι ένα ταβάνι στην Ελλάδα…
«Είναι το ταβάνι. Όχι απλά ένα ταβάνι»…
Άρα οποιαδήποτε άλλη επιλογή πλην του «ταβανιού» θα ήταν γύρισμα προς τα πίσω;
«Όχι. Δηλαδή από τον Παναθηναϊκό που θα πρέπει να πας μετά, να πας στην Μπαρτσελόνα; Πάλι στο ελληνικό πρωτάθλημα θα πρέπει να πας. Αρκεί να έχει μια στοιχειώδη οργάνωση. Γι’ αυτό σας είπα ότι με ενδιέφεραν δύο ελληνικές ομάδες. Δεν εννοούμε να έχει αυτό το τέλειο που έχει ο Παναθηναϊκός, αλλά να έχει οργάνωση. Από τα γήπεδα, τα βοηθητικά, τα οικονομικά, τα πάντα. Σε όλα να υπάρχει μια αρχή κι ένα τέλος. Αυτό πρώτα πρώτα κοιτάζεις μετά από μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Δεν είναι μόνο να είσαι στην κορυφή επειδή πήραμε ένα νταμπλ ή ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα. Είναι ότι έχει μεγάλη οργάνωση κι αυτό είναι το σημαντικό. Εγώ δεν ξεκίνησα μετά την Εθνική βήμα βήμα να πάω σε μια ομάδα μικρότερη και μετά να φτάσω στον Παναθηναϊκό. Ήμουν στην Εθνική, πήγα στον Παναθηναϊκό και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω για την επόμενη ομάδα μου, πως δουλεύει αυτή η ομάδα. Στο κάτω κάτω είμαι και ένας διαφορετικός χαρακτήρας. Να το πω δύσκολος, να το πω περίεργος με την καλή έννοια. Αλλά προσπαθώ να βρω κάτι που να με εκφράζει, ότι και να είναι».
«Στην Ελλάδα μάλιστα δεν το βλέπουμε αυτό. Το μόνο που κάνουμε είναι να περιμένουμε κάποιος να φύγει από μια ομάδα, να πάει κάποιος άλλος, να πάω εγώ κάπου αλλού κλπ. Είναι προτιμότερο να κάτσεις στο σπίτι σου, από το να πας κάπου ντε και καλά για να έχει να δουλέψεις. Δεν είναι ωραίο αυτό και για τους προπονητές. Γιατί αν βρεις έτσι τη δουλειά, έτσι θα την χάσεις κιόλας. Δεν θα κερδίσεις κιόλας τίποτα σαν άνθρωπος και σαν προπονητής».
Πηγαίνοντας στην Κύπρο, σκεφτήκατε και λίγο το να φύγετε από το ελληνικό ποδόσφαιρο που δεν περνάει και τις καλύτερες των ημερών του;
«Όχι σε καμία περίπτωση. Δεν υπάρχει για μένα μιζέρια. Υπάρχουν απλά κάποιες προτάσεις που τις εξετάζεις ανεξάρτητα από το πώς είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκεί που πας σε Εθνικό επίπεδο, είναι ότι πιο ψηλό μπορείς να παίξεις».
Επιμένω και ρωτάω, επειδή ο προπονητής Εθνικής ομάδας δεν είναι προπονητής με την έννοια και του τεχνικού. Δεν ψάχνει για μεταγραφές, δεν χειρίζεται καθημερινά πράγματα όπως σε μια ομάδα…
«Όχι αλλά μια προπόνηση με την Εθνική, την ακολουθείς με τον ίδιο τρόπο όπως σε μια ομάδα. Δευτέρα με Κυριακή. Απλώς δεν είναι το ίδιο με τους ποδοσφαιριστές. Εσύ καλείς ότι καλύτερο νομίζεις ότι υπάρχει και προσπαθείς να παίξεις το παιχνίδι σου».
Δεν θα σας λείψει η καθημερινή τριβή με την ομάδα;
«Μπορεί να μου λείψει, αλλά μπορεί και όχι. Αλλά ούτε εγώ έχω να χάσω κάτι, ούτε το κυπριακό ποδόσφαιρο, ούτε το ελληνικό. Έτσι είναι όμως. Κάποιος πρέπει να είναι εδώ, κάποιος πρέπει να είναι εκεί και κάποιες σε ομάδες Β και Γ Εθνικής. Απλά είναι αυτό το κακό που έχουμε στην Ελλάδα. Περιμένουν να φύγει ένας προπονητής και σκέφτονται. Για να τον δούμε κι εδώ, για να τον δούμε κι εκεί. Δεν κοιτάζουμε ο καθένας την πάρτυ του. Κοιτάζουμε τι κάνει ο άλλος».
Τουλάχιστον από αυτό το πράγμα θα γλυτώσετε πηγαίνοντας στην Κύπρο…
«Δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσεις από αυτού. Παντού υπάρχει η πίεση και πώς να γλυτώσεις στην τελική. Δηλαδή αν ήμουν σε μια ομάδα, πες εσύ μία για να μην λέω ονόματα. Τι θα μου έκαναν δηλαδή».
Θα έλεγαν πάλι ότι χάθηκαν τα αποδυτήρια όπως στον Παναθηναϊκό, που ακουγόταν πολύ…
«Ο Νιόπλιας δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο των αποδυτηρίων του Παναθηναϊκού. Ο Νιόπλιας έφυγε λόγω αποτελεσμάτων και όχι για κάποιον άλλο λόγο. Μετά έγιναν οι φασαρίες. Πείτε μου ένα παράδειγμα…».
Λένε ότι οι σχέσεις του Κατσουράνη με τον Τζόρβα ήταν κακές. Και ότι δεν το καταλάβατε…
«Πότε έγινε αυτό. Πείτε μου που. Έγινε στην Εθνική ή όχι; Στην Εθνική έγινε αυτό και όχι στον Παναθηναϊκό, οπότε; Πρέπει να είμαστε με την αλήθεια. Φυσικά και θα πρέπει να πει ο προπονητής κάτι, αν διαπιστώσει πρόβλημα. Αλλά πλακώθηκε κανείς στην προπόνηση; Έγινε τίποτα που να μην το ξέρω; Όχι, άρα τι δεν κατάλαβε ο Νιόπλιας. Πρέπει να λέμε την αλήθεια. Όλοι μαζί να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες και όλοι μαζί να καρπωνόμαστε τις επιτυχίες. Επειδή είναι ομαδικό το άθλημα».
Τι ήταν αυτό που θέλατε να κάνετε στον Παναθηναϊκό και τελικά δεν προλάβατε επειδή σταμάτησε η συνεργασία;
«Αν θα είχα άλλη μία επιτυχία, άλλο ένα πρωτάθλημα ίσως, θα γινόμουν πολύ δυνατός και θα είχα κάνει πολλά πράγματα. Εκεί μετά αποκτάς κάποια δύναμη. Από την Ελπίδων πήγα στον Παναθηναϊκό και η πρώτη χρόνια πάντα είναι πρώτη χρονιά. Λένε δηλαδή, μήπως δεν είναι έτσι και να πάει άλλη μια χρονιά κλπ. Σε πολλά πράγματα επίσης αποκτάς κι εμπερία μέσα από τον πάγκο. Έχεις το πάνω χέρι. Και πολλά πράγματα τα οποία δεν γίνανε θα τα έκανα. Πολλά πράγματα. Το τεχνικό κομμάτι και στο ποδοσφαρικό. Σε επιλογές παικτών ας πούμε, το πώς θα ήθελα να παίξω. Σε μια υποθετική ερώτηση, τι θα έκανα αν ξαναγύριζα στον Παναθηναϊκό, θα απαντούσα ότι δεν θα ήταν πολλοί από τους παίκτες. Δεν είναι ανάγκη να πω για ποιον, αλλά θα έφευγαν πολλοί».
«Εγώ μίλησα πρώτη φορά το Δεκέμβριο και μιλάω και τώρα μετά από έξι μήνες. Γιατί; Γιατί έφυγα κύριος από μία ομάδα και 45 μέρες μετά, όλοι είχαν να ασχολούνται με τον προπονητή που είχε φύγει. Αυτό με πείραξε και γι’ αυτό είχα μιλήσει. Αν γινόταν κάτι καλό το έκανε ο καινούριος. Αν γινόταν κάτι κακό, το έκανε ο παλιός. Δεν είναι ωραίο αυτό κι εγώ εκεί κάπου ξέφυγα. Πρέπει τις ευθύνες και τις αποτυχίες να τις περνάμε σε όλους μας. Είναι τώρα ο κύριος Φερέιρα. Πριν ήταν κάπου αλλού, στην Μάλαγα. Πως θα ήταν να έγραφαν ότι ο Πελεγκρίνι άφησε το ένα πίσω του και ο άλλος έκανε το άλλο αναφερόμενοι στα κακά μόνο, στον προηγούμενο. Δεν είναι ωραίο. Ο καθένας όταν θα πάει κάπου, ξέρει που πάει, έστω και στα μέσα της περιόδου. Όπως κι εγώ. Το πρόβλημα τότε, όλοι το πιστεύαμε ότι ήταν θέμα προπονητή. Και το χειρότερο από όλα τότε, ήταν αυτό με την φυσική κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός στο τέλος της σεζόν φέτος είχε πρόβλημα στη φυσική κατάσταση; Ακόμα γίνεται όμως αυτή η κουβέντα και είναι λάθος να γίνεται. Γιατί γυμναστήκαμε πάρα πολύ, πολύ καλά. Να σας φέρω ένα παράδειγμα για να δείτε. Ο Παναθηναϊκός, η Ίντερ, η Μπάγερν και η Τσέλσι ήταν οι ομάδες με τους περισσότερους παίκτες στις εθνικές ομάδες. Πήγαν όλες κατά διαόλου; Και φορμαρίστηκαν στο τέλος όλες, μετά τον Γενάρη. Δεν έχουν οι ομάδες αυτές και οι παίκτες, χρόνο για ξεκούραση. Γνωρίζετε ότι εγώ τους ποδοσφαιριστές των Εθνικών ομάδων δεν τους έβλεπα ποτέ; Γιατί παίξανε επτά παιχνίδια από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβριο στις εθνικές ομάδες; Συν τέσσερα παιχνίδια στο τσάμπιονς λιγκ και έντεκα στο πρωτάθλημα; Αρα 22 παιχνίδια. Το ίδιο πράγμα γινόταν στην Ίντερ, την Τσέλσι και την Μπάγερν. Όλες αυτές, ξεκούρασαν τους παίκτες τον Δεκέμβριο. Και επειδή είναι καλοί παίκτες, δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξουν καλά. Είναι καλοί παίκτες και νταμπλούχοι. Νταμπλ ο Αντσελότι, νταμπλ ο Νιόπλιας, νταμπλ ο Φαν Γκαλ, τρεμπλ και ο Μουρίνιο. Αρα οι παίκτες δεν ξεχνάνε το ποδόσφαιρο. Η προετοιμασία για να ξέρει ο κόσμος, δεν κλείνει με το που τελειώνει η σεζόν. Κλείνει κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Όπως η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε ότι θα πάει πάλι στην Αμερική. Όλοι πηγαίνουν εκεί (στην Αμερική). Δεν πρέπει να λέμε γιατί πήγαμε εδώ, γιατί πήγαμε εκεί».
«Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Ένας ποδοσφαιριστής, ο Κώστας ο Κατσουράνης, είπε το παιδί ότι εμείς πήγαμε στην Αμερική και παίξαμε στην Αμερική όλα τα παιχνίδια. Και είπε, ήταν ανάγκη εμείς να παίξουμε και τα ενενήντα λεπτά; Την ώρα λοιπόν που το λέει αυτό, γιατί ο δημοσιογράφος δεν του λέει ότι κάνει λάθος; Όταν παίξαμε με την Ίντερ, ο Κώστας και οι δικοί μας οι διεθνείς έπαιξαν 60 λεπτά. Την ίδια ώρα, έπαιζε με την Ίντερ ο Ετό που ήταν με το Καμερούν, ο Καμπιάσο που ήταν με την Αργεντινή και στο 70 (που λένε έπαιξαν μόνο 20 λεπτά οι παίκτες της Ίντερ), μπήκαν έξι ποδοσφαιριστές που ήταν Αργεντίνοι και Βραζιλιάνοι που είχαν κάτσει άλλες 15 μέρες στο Μουντιάλ. Ενώ εμείς είχαμε παίκτη με την ίδια «λογική», τον Ζιλμπέρτο και δεν τον βάλαμε. Όταν μετά παίξαμε με την Μίλαν δεν έπαιξε ο Παπασταθόπουλος; Ο Γκατούζο και ο Τιάγκο Σίλβα και ο Ζαμπρότα;»
Ναι αλλά σε αυτό δεν πρέπει να κατηγορήσουμε μόνο τον δημοσιογράφο. Γιατί τα ακούει από έναν παίκτη που είναι εκεί και το ζει…
«Ναι αλλά την επόμενη που θα πάει στο γραφείο του γιατί δεν το ψάχνει; Να μην λέμε κάτι για να κερδίσουμε μόνο τις εντυπώσεις. Δεν είναι όλα αληθινά και ισχύουν ντε και καλά. Πρέπει να υπάρχει αλήθεια και συνεργασία για το καλό του ποδοσφαίρου»
Αυτό το μας έφαγε η επικοινωνία που είπατε παλιότερα τι εννοούσατε;
«Πάλι στα παλιά θα γυρνάμε. Αυτό εννοούσα. Στο μέρος της καρδιάς μου έχω τοποθετήσει τον Παναθηναϊκό. Το ξέρει κανείς ότι έχω 8 τίτλους με τον Παναθηναϊκό; Γιατί λοιπόν να πρέπει να πω κάτι κακό για τον Παναθηναϊκό; Ότι καλό έχω να πω θα το πω. Γιατί έχω δώσει τα πάντα για αυτή την ομάδα. Όταν είπα για την επικοινωνία, αναφερόμουν σε αυτές τις 45 μέρες. Έφυγε ένας προπονητής, άστον πάει. Δεν ασχολούμαστε με αυτόν τον προπονητή. Πέρασα πάρα πάρα πάρα πολύ ωραία στον Παναθηναϊκό. Όχι απλά ωραία. Έμαθα πράγματα στον Παναθηναϊκό, του έδωσα κιόλας. Πάντα παίρνεις και δίνεις. Ποτέ δεν ξέρεις αύριο μεθαύριο πάλι που θα ξαναβρεθείς. Πέρασα θαυμάσια ένα χρόνο. Δεν τσακώθηκα με κανέναν. Είχα παράπονα από έναν δύο άτομα. Δεν μπορώ να έχω παράπονα από τον πρόεδρο. Δεν μπορώ να έχω παράπονα από τον κύριο Βαρδινογιάννη γιατί δεν τους έβλεπα. Έφυγα πολύ ευχαριστημένος και είναι λογικό μετά από 45 μέρες να ακούς ένα σωρό πράγματα. Κάποια στιγμή θα τα πεις. Δεν είναι ωραίο. Θα κερδίσει μια φορά η ομάδα 2-0 την άλλη μέρα όλα καλά. Όταν χάνει μετά από τον Βόλο φταίω εγώ; Ή όταν δεν μπορείς να κερδίσεις τα Τρίκαλα φταίω εγώ; Κάποια στιγμή σε πνίγει και το δίκιο, είσαι άνθρωπος και κάποια στιγμή θα τα πεις. Και επειδή δεν έχεις τι να πεις, τα ρίχνεις στην προετοιμασία. Κανένα πρόβλημα δεν είχε ο Παναθηναϊκός με την προετοιμασία. Απλά ήταν πολύ πολύ κουρασμένος, τα είπα και πριν. Με την βοήθεια μετά και του προπονητή τους και των ίδιων γιατί είναι πολύ καλοί παίκτες και γι’ αυτό είναι στον Παναθηναϊκό, έκαναν ένα ντεμαράζ στο τέλος».
Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς όμως, για ποιο λόγο από τη στιγμή που η ομάδα ήταν κουρασμένη, δεν έγινε πιο ειδικό πρόγραμμα στην προετοιμασία;
«Ενώ ήρθαν με λίγες μέρες τα παιδιά, έπαιζαν συνέχεια. Οι άλλοι πάικτες που τέλειωσαν νωρίτερα όπως ο Σισέ και Ζιλμπέρτο, μπήκαν πιο γρήγορα. Και οι άλλες ομάδες έκαναν ντεμαράζ στο τέλος όπως σας είπα. Όπως και η Τσέλσι και η Ίντερ και ο Παναθηναϊκός που έφτασε στο Καραϊσκάκη να μειώσει τη διαφορά»
Γυρνώντας το χρόνο πίσω, έχετε μετανιώσει για κάποιες από τις δηλώσεις που κάνατε τον Δεκέμβριο ή έστω για τον τρόπο που έγιναν;
«Εννοείται. Αλλιώς είσαι εκείνη τη μέρα που είσαι εν βρασμό κι αλλιώς την επόμενη παράδειγμα που ηρεμείς. Γιατί σας είπα. Εγώ έχω μόνο καλό για τον Παναθηναϊκό, έχω μόνο φίλους σε αυτή την ομάδα. Όπως στον ΟΦΗ και την Χαλκηδόνα. Έτσι θέλω να θυμάμαι την ομάδα που παίζω και είμαι προπονητής».
«Εγώ είμαι ένας τύπος αληθινός. Καμιά φορά σε αυτόν τον χώρο είναι λίγο περίεργα τα πράγματα. Άλλο παράδειγμα να σας φέρω. Παίξαμε με την Μπαρτσελόνα και φάγαμε πέντε. Έλεγαν ότι έπρεπε να φάμε δεκαπέντε. Και η Μάντσεστερ έφαγε τρία κι έπρεπε να φάει δεκατρία. Είχα πει τότε ότι είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο και αυτό το βλέπεις. Πρέπει να είσαι τυφλός για να μην το βλέπεις. Θυμάμαι αξέχαστα τα λόγια του Γκουαρντιόλα και μου είπε ότι παίξαμε το καλύτερό μας παιχνίδι. Όπως είπε και με την Γιουνάιτεντ. Αυτή η ομάδα είναι ότι καλύτερο υπάρχει στον κόσμο και δεν είναι κακό να το πεις».
Πηγαίνοντας λίγο στα σημερινά δεδομένα στον Παναθηναϊκό, θέλω να μου πείτε αν ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να αντικαταστήσει τον Σισέ ή αν θα απελευθερωθούν και οι υπόλοιποι παίκτες, παίρνοντας κι αυτοί κάποια γκολ, αφού θα χαθεί το βαρύ πυροβολικό…
«Αυτό δεν το ξέρω, δεν είμαι τώρα προπονητής στον Παναθηναϊκό και δεν μπορώ να πω. Δεν θέλω να έχω να εκφέρω άποψη. Η αλήθεια είναι ότι το παιδί σκοράρει συνέχεια κι έχει σώσει τον Παναθηναϊκό από πολλές δύσκολες καταστάσεις. Εγώ δεν υπάρχει καμιά περίπτωση αν τα θέματα τα οικονομικά ήταν καλά. Αν είναι καλά τα οικονομικά και πληρώνεσαι στην ώρα σου για παράδειγμα. Γιατί στον Παναθηναϊκό αυτό το πράγμα δεν υπάρχει που γίνεται. Πριν την ώρα σου πληρώνεσαι, δηλαδή τι άλλο ψάχνεις να βρεις. Ήταν στο τοπ ο Παναθηναϊκός. Γι’ αυτό και δεν ξέρεις που θα πας μετά. Άλλες αλλαγές όμως θα έκανα πολλές. Πολλές φορές κι εγώ δεν ήθελα να έχω παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που θέλω. Και ναι, θα έκανα αλλαγές. Αν αποκτούσα τη δύναμη, Το καλοκαίρι δεν ήμουν σίγουρος ότι θα έμενα για να πάω και να πω δίωξε πέντε παίκτες, παράδειγμα, κι ας προέρχονται από νταμπλ».
Ταυτόχρονη ελάφρυνση του μπάτζετ με ανταγωνιστική ομάδα γίνεται στον Παναθηναϊκό;
«Μπορεί να κάνει πολύ καλή ομάδα. Και καλύτερη από ότι είχε. Να κρατήσει 4-5 που είναι πολύ καλοί παίκτες και να ερθουν μερικοί νέοι, μπορεί να κάνει πολύ καλή ομάδα. Αλλά παίζει ρόλο και η χημεία. Μπορεί ένας παίκτης λόγω χημείας ή στυλ παιχνιδιού να μην ταιριάζει, αλλά επειδή είναι καλός να πάει αλλού και να πιάσει».
Θέλετε να πείτε κάτι στον κόσμο του Παναθηναϊκού, που είναι διχασμένος και χωρισμένος σε στρατόπεδα και βλέποντας όχι και τόσο βέβαιο το μέλλον της ομάδας του;
«Τώρα πρέπει να είναι κοντά. Τώρα. Είχε παράδειγμα μια κακή χρονιά και γκρίνιαζε ο κόσμος. Έκανε υπομονή και πρέπει να κάνει και τώρα που το πρόβλημα είναι και οικονομικό και αγωνιστικό. Πρέπει να έχει κόσμο πολύ, μπορεί να πάει στο γήπεδο να βοηθήσει, πρέπει να είναι κοντά».
Εσείς που σαν παίκτης, αλλά και προπονητής συνυπήρξατε και με τις δύο διοικήσεις του Παναθηναϊκού, ποια νομίζετε ότι είναι η καλύτερη λύση έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα;
«Και με τις δύο ήμουν άψογα, θα ακούτε μόνο αλήθειες. Όταν λέω άψογα, άψογα και το εννοώ. Εγώ είχα φοβερές σχέσεις και απλά ζούσα την καθημερινότητα. Δεν έβλεπα τους διοικούντες. Προπονητής είμαι και έκανα τη δουλειά μου. Αλλά ξέρεις και ποιο είναι το θέμα; Σκεφτόμουν χθες, σχετικά με τον Σαμαρά που αναλαμβάνει τεχνικός σύμβουλος, πως γίνεται εγώ που είμαι Έλληνας να έχω τεχνικό διευθυντή Πορτογάλο και ο Φερέιρα που είναι Πορτογάλος να έχει τεχνικό διευθυντή Έλληνα; Πρέπει να είμαστε πιο οργανωμένοι. Δεν θα ήταν καλύτερα Νιόπλιας – Σαμαράς; Ή Φερέιρα με τον Κάρλος; Λόγω χημείας, να βγουν ένα βράδυ να πουν δυο πράγματα, όπως γίνεται και στο παιχνίδι».
Μια και το αναφέρατε, οι σχέσεις με τον Φρέιτας ήταν περίεργες και όχι καλές. Ίσως είχε αντίκτυπο και στην ομάδα…
«Δεν είχαν καλό αντίκτυπο ναι. Γι’ αυτό λέμε όμως ότι πρέπει να υπάρχει χημεία. Αλλά να μην τα ρίχνουμε όλα στον Κάρλος. Είναι πολύ έξυπνο παιδί και ξέρει πολύ ποδόσφαιρο. Απλά ήρθε σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την ομάδα. Και ξέρεις τι είναι Πορτογαλία με την Ελλάδα στο ποδόσφαιρο; Ότι είναι η νύχτα με την μέρα».
Και τότε πως με έναν έξυπνο και καλό στη δουλειά του άνθρωπο δεν πήγαν καλά τα πράγματα;
«Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί κι αυτός. Το βλέπουν κι αυτοί πολύ διαφορετικά τα πράγματα».
Εγώ λέω αν η κόντρα προήλθε για ποδοσφαιρικούς λόγους. Επειδή για παράδειγμα δεν πήρε τον Φατί του Άρηκαι έφερε τον Πλεσί…
«Είναι αλήθεια ότι η μεταγραφές δεν έπιασαν. Ε τι να πούμε ότι έπαιξαν; Κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη, όπως κι εγώ με τα αποτελέσματα για παράδειγμα. Να μην τονίζουμε μόνο τα αρνητικά, αλλά και τα θετικά. Αν δεν ήταν δυνατός ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, τότε που δεν κέρδιζε ο Βαλβέρδε τα ντέρμπι δεν θα τον έδιωχνε; Ποιος θα έβγαινε χαμένος; Και ο συγκεκριμένος είναι κύριος. Και δεν θα ξεχάσω που στην πρες κονφερανς μετά το 2-1 φέτος, ένας ρεπόρτερ Ολυμπιακού του έκανε επίθεση και πήρα το μερος του. Επειδή έκανε μια ήττα, τι έγινε δηλαδή, δεν το κατάλαβα. Πρέπει να είμαστε διαφορετικοί και πρέπει να αλλάξουμε».
Κι επειδή στο παρελθόν έχω διαβάσει κάτι, θέλω να μου πείτε αν ισχύει ή όχι. Πριν τον Παναθηναϊκό, όταν είχατε πάει να μιλήσετε για να αναλάβετε κάποια ομάδα, διάβασα ότι σας είπε ο μεγαλομέτοχος πάνω στις διαπραγματεύσεις για τα χρήματα, να μάθετε αγγλικά για να πάρετε 30 χιλιάρικα παραπάνω και διάφορα τέτοια.
«Φυσικά και δεν ισχύει. Μιλάς για τον Πανιώνιο. Μίλησα με τον κύριο Τσακίρη και ο καθένας λέει ότι θέλει. Πριν 46 χρόνια που γεννήθηκα δεν μιλούσα αγγλικά και τώρα τα παιδιά μου μιλάνε 5 γλώσσες και οι γυναίκα μου. Τι πάει να πει αυτό; Αν είναι να πάρουμε κάποιον που έχει φροντηστήριο και μιλάει δέκα γλώσσες. Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Κάποια στιγμή είπε ο Ζιλμπέρτο ότι δεν μπορούσα να συνεννοηθώ με τον κόουτς. Και κάποιοι όπως αυτό το χαζό που γράφτηκε έκαναν αντίστοιχους συνειρμούς. Είπε ουσιαστικά το παιδί ότι δεν ήθελε να μιλάει με διερμηνέα γιατί φοβόταν τις διαρροές. Εγώ ημουν τεμπέλης λέει ο Ζιλμπέρτο δεν έμαθα ελληνικά, ο κόουτς δεν ήξερε αγγλικά, αλλά δεν ήθελε ενδιάμεσο, παρόλο που του άρεσε η συζήτηση. Μια φορά μιλούσαμε 1,5 ώρα μέσα στο γήπεδο. Ο κύριος Τσακίρης είναι ακόμη. Και τον Δεκέμβριο θα μπορούσα να πάω στον Πανιώνιο. Πάλι είχα μιλήσει. Απλώς με κάποιον άλλο διαπραγματευόμουν, μου έλεγε άλλο ποσό και όταν πήγα στον πρόεδρο άκουσα άλλα».
Φεύγοντας από τον Παναθηναϊκό, είχα διαπιστώσει βλέποντάς σας ότι κάποια στιγμή ο Νιόπλιας θα γυρίσει. Θα γίνει αυτό πρώτα ο Θεός;
«Γιατί όχι. Ποιος δεν θέλει ρε παιδιά να δουλέψει στον Παναθηναϊκό; Απλά δεν θα είμαι όπως ήμουν. Θα είμαι διαφορετικός. Και πάνω σε αυτό να ακούσετε μια ιστορία. Τις προάλλες που ήμουν στη Ρόδο, μιλούσα με τον Γιώργο Γεωργιάδη. Ο οποίος ξέρει άπταιστα Γερμανικά. Και είχε πάει στην Γερμανία. Και άκουσε μια ιστορία από τον μάνατζερ του Μπάλακ. Του τον γώρισε κάποιος. Ο Μπάλακ λοιπόν πήγε τον Δεκέμβριο από την Μπάγερν στην Τσέλσι. Ο Μουρίνιο πήγε το καλοκαίρι, εκεί τον βρήκε τον Μπάλακ. Σε μια προπόνηση ήταν ο μάνατζερ του Μπάλακ εκεί και τον είδε ο Πορτογάλος. Και ζήτησε να του μιλήσει. Μετά το τέλος της προπόνησης, ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου, τον βάζει μέσα και κάθεται και τον ακούει. Δέκα λεπτά, είκοσι, τρία τέταρτα, χωρίς να μιλάει καθόλου. Φτάνουν σε μια μπυραρία, λέει στον μπάρμαν να βάλει μια μπύρα στον μάνατζερ του Μπάλακ. Μόλις παίρνει την μπύρα λοιπόν, σηκώνεται φεύγει ο Μουρίνιο, τον χτυπάει στον ώμο και του λέει πες στον Μπάλακ, ότι πριν με πηδήξει θα τον πηδήξω εγώ. Καταλάβατε γιατί είναι δυνατός κάποιος σε όλα τα επίπεδα; Γι’ αυτό και δεν θα είσαι πάντα ο ίδιος και θα αλλάζεις μέρα με τη μέρα. Γι’ αυτό και είναι τόσο μεγάλος προπονητής. Και δεν λες όχι ποτέ στις σημερινές δουλειές. Πες ότι καθόμουνα ΟΚ; Τον Οκτώβριο θα έφευγε κάποιος και μετά θα έφευγα εγώ τον Μάρτιο».
«Στη σχολή προπονητών τώρα, κάναμε μια συμφωνία στο Βέλγιο. Προπονητής που θα φεύγει μέσα στη σεζόν στο Βέλγιο, δεν θα πηγαίνει άλλος Βέλγος, αν δεν εξοφληθεί πρώτα ο προηγούμενος. Και περιμένει να δει αν θα τηρηθεί, γιατί τώρα το υπογράψανε. Και είναι μια καλή λύση. Εγώ δεν ξέρω αν θα πετύχω, αλλα θέλω να είμαι δίκαιος και να είμαι τίμιος. Ήταν να πάω κάπου προπονητής. Και είπαν από την ομάδα, ότι καλός προπονητής, τον ξέρουμε κλπ, αλλά ρε παιδί μου λίγο περίεργος. Όπως περίεργος, εννοώ αυτά που σας λέω τώρα. Τώρα βρέθηκε η Κύπρος να «ανεχτεί» την περιέργειά μου. Αύριο μεθαύριο μπορεί να είναι κάποια άλλη. Και χωρίς να έχω πρόβλημα που θα δουλέψω. Όποια ομαδα και να είναι».