Το πρόβλημά μου είναι -αν μπορώ να το πω πρόβλημα- ότι τα δυο τελευταία χρόνια κάνω έρωτα μόνο επί πληρωμή. Είτε δηλαδή βρίσκω συντρόφους πολυτελείας είτε πηγαίνοντας σε άλλους χώρους. Ανάλογα τα κέφια μου κάθε φορά, αν θέλω δηλαδή ξανθιά, μελαχρινή, Ελληνίδα ή ξένη και τα σχετικά. Καμία επαφή δεν έχω με γυναίκα εκτός του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Αφού αυτές με ικανοποιούν απόλυτα, δεν έχω τη διάθεση να κυνηγήσω κάτι άλλο. Ούτε έχω όρεξη να φλερτάρω αλλά ούτε και να μπω στη διαδικασία της σχέσης. Εχω όποια θέλω, όποτε τη θέλω και όπως τη θέλω! Θεωρείς ότι είναι αυτό κακό; Θα με οδηγήσει κάπου καλά ή κακά; Θεωρείς ότι είναι αρρώστια;
Δημήτρης, Αθήνα
Από τη στιγμή που δεν κάνεις κακό σε κάποιον γιατί έχεις πρόβλημα; Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, δεν λένε; Αν τη Δευτέρα τη βρίσκεις με Αλβανή και την Παρασκευή με Γαλλίδα, γούστο σου και καπέλο σου. Εγώ θα κάνω face control στις γυναίκες σου; Τώρα αν θες να το προχωρήσουμε πιο πέρα, θα σου έλεγα ότι αυτό που σου συμβαίνει και μου κάνει εντύπωση και δεν μου κάνει. Από τη μια αναρωτιέμαι γιατί δεν θες να κάνεις κάτι παραπάνω με μια κοπέλα και από την άλλη σε καταλαβαίνω γιατί αν καλομάθεις δύσκολα ξεβολεύεσαι. Εσύ τώρα έχεις συνηθίσει σε όλο αυτό και σου φαίνεται εύκολη λύση. Και λες πού να μπλέκω τώρα; Δεν μου γράφεις όμως για τις σχέσεις που είχες. Μήπως σου συνέβη κάτι και δεν θες να ξαναδείς το έργο;
Από την άλλη, δεν σου λείπει κάτι περισσότερο; Δεν έχεις ανάγκη να βρεις κάποια που θα είναι δίπλα σου; Να μοιράζεσαι μαζί της πράγματα; Αν όχι, τότε είτε περνάς φάση και κάποια στιγμή θα περάσει ή κάτι μέσα σου δεν είναι πολύ καλά. Δεν πρόκειται φυσικά να πάθεις τίποτα αν συνεχίσεις έτσι. Ούτε είναι αρρώστια. Απλά αν όντως κάτι μέσα σου δεν είναι καλά, βρες το. Και κάνε ο καλά. Μια και έχεις τα χρήματα, η βοήθεια ενός ειδικού δεν θα ήταν κακό.