δεις πριν πεθάνεις», οι λάτρεις των ταξιδιών και της περιπέτειας δεν θα πρέπει να χάσουν προορισμούς, όπως οι Πυραμίδες της Γκίζας, η Έφεσος, η Κόστα Ρίκα, τα Νησιά Γκαλαμπάγκος, το Μάτσου Πίτσου, αλλά και... ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη. Για τον Παρθενώνα, το Ναό της Αθηνάς, το περιοδικό δημοσιεύει αρκετές πληροφορίες, όπως ότι το κτίριο, που αρχικά έφερε ζωντανά χρώματα του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, παρέμενε σχεδόν ανέπαφο έως την πολιορκία του Μοροζίνι το 1687, όταν ανατινάχθηκε από βόμβα των Ενετών, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του.
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, την τεράστια προσπάθεια αναστήλωσης, στην οποία έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει ακόμα και τη χρήση μαρμάρων από το λατομείο εξόρυξης του αρχαίου υλικού. Φυσικά, δεν παραλείπετι την αναφορά στα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που αφαίρεσε ο Άγγλος Λόρδος Έλγιν από το μνημείο μεταξύ 1801 και 1803, πουλώντας τα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου παραμένουν έως σήμερα. Μιλάει για τον αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, έναν από τους σχεδιαστές του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και της αίθουσας του Παρθενώνα, όπου βρίσκονται όλα τα γλυπτά του μνημείου, που σώζονται στην Αθήνα.
Αναφέρει μάλιστα και δήλωση, που έκανε πρόσφατα ο ίδιος, σύμφωνα την οποία ελπίδα του είναι η επανένωση των Μαρμάρων σε ένα ενιαίο μέρος, ώστε ο κόσμος να μπορεί να μάθει όλη την ιστορία. «Σαν να βρισκόμουν σκαρφαλωμένος στην άκρη του κόσμου», γράφει ο συντάκτης του άρθρου για την αίσθηση, που απολάμβανε στη Σαντορίνη, όταν επισκέφτηκε το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων κι ένα από τα εντυπωσιακότερα του κόσμου.
Η μοναδική γεωγραφία και η άγρια ομορφιά του είναι ικανά στοιχεία για να ξεσηκώσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, ενώ η θέα στον βαθύ κόλπο της, που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου πριν από περίπου 3.600 χρόνια, «σου κόβει την ανάσα», γράφει χαρακτηριστικά. Το άρθρο κάνει λόγο και για την καταπληκτική κουζίνα του νησιού, μνημονεύοντας τα τοματίνια, τη φάβα, τις καρυδόπιτες, το γιαούρτι με μέλι και -κυρίως- το μοναδικό κρασί που παράγουν τα ηφαιστειογενή εδάφη του. Όσο για τις παρθένες παραλίες της Σαντορίνης, μόνο καλά λόγια έχει να πει. Δίνει, ωστόσο, δύο συμβουλές για τις μαύρες αμμουδιές, που απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου: χοντρές πετσέτες και, φυσικά, σανδάλια.
Ο συγγραφέας του άρθρου δεν λησμονεί βέβαια τη Οία, με την τέλεια ασβεστωμένη αρχιτεκτονική της, τις βίλες των εμπόρων του 19ου αιώνα, τις γραφικές εκκλησίες με τους μπλε θόλους, τις γκαλερί και τα μικρά μαγαζιά, όπου μπορεί κανείς να βρει χειροποίητα ρούχα, ασημένια βραχιόλια και αποξηραμένα βότανα, μαζεμένα από την περιοχή.
