Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, λένε συχνά πυκνά οι μετρ της στρατηγικής και το ίδιο προφανώς συμβαίνει με την παγκόσμια αντίδραση στην κρίση χρέους.
Οι Γερμανοί, αφού βεβαιώθηκαν ότι έχουν με το μέρος τους και τις ΗΠΑ, όπως τις εκφράζει ο κ. Γκάιντνερ και το επενδυτικό κεφάλαιο, όπως το εκφράζει ο κ. Σόρος, είναι πλέον έτοιμοι να περάσουν στην αντεπίθεση.
Καθώς «λεφτά δεν υπάρχουν» ούτε στην ΕΕ, ούτε καλά - καλά στο ΔΝΤ, αν η κρίση χειροτερέψει, η μόνη ορθή προσέγγιση στο ζήτημα του κρατικού χρέους είναι πως όλοι πρέπει να αποδεχθούν να μειωθούν οι απαιτήσεις τους. Η προσέγγιση αυτή δεν αφορά πλέον μόνο την Ελλάδα, αλλά όπως βεβαιώνουν πηγές κοντά στη διαπραγμάτευση, αφορά επιπλέον την Ισπανία και την Ιταλία, σε μικρότερο ίσως βαθμό. Αυτό γιατί οι αγορές έτσι και αλλιώς προεξοφλούν και προεισπράττουν απώλειες από τα ομόλογα αυτών των χωρών και ως εκ τούτου πρέπει να επέλθει ισορροπία.
Ο ίδιος ο επίτροπος Ρεν φέρεται να ενημέρωσε την περασμένη Τρίτη το κολέγιο των επιτρόπων για την ύπαρξη σχεδίου που αφορά πιλοτικά το ελληνικό χρέος, οι δε επίτροποι θεωρούν την εφαρμογή του βέβαιη.
Ένα ακόμη νέο στοιχείο στην όλη διαπραγμάτευση είναι πως επικρατούν οι απόψεις που θέλουν την επέμβαση στο χρέος να γίνεται σχετικά σύντομα, ώστε να «απορροφηθούν οι κραδασμοί από την εκτέλεση του πριν από τις αμερικανικές εκλογές», ανέφερε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου υψηλόβαθμη κοινοτική πηγή στις Βρυξέλλες. Η ίδια πηγή επεσήμανε ότι το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο, καθώς και οι τεχνικές λεπτομέρειες πρέπει να έχουν αποσαφηνιστεί πριν από την σύνοδο των G20 στα μέσα του Νοέμβρη. Η ΕΚΤ από την Ουάσιγκτον δηλώνει έτοιμη «να αποτρέψει μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση» και αυτή η δήλωση ερμηνεύεται ως στήριξη των συστημικών οργανισμών που ενδεχομένως να πληγούν.
Στη λίστα των λεπτομερειών βρίσκεται ακόμη το ποιος θα κάνει την έκκληση για ανταλλαγή, πότε θα ξεκινήσει και τι οφέλη θα αποκομίσουν οι επενδυτές «που επέδειξαν καλή διαγωγή και ήδη προτίθενται να μετάσχουν στο PSI της απόφασης της 21ης Ιουλίου. Ακόμη, μένει να διευκρινιστεί αν όλα αυτά θα εγκριθούν το Δεκέμβρη στην τακτική Σύνοδο ή οι Ευρωπαίοι θα βιαστούν και θα κάνουν έκτακτη Σύνοδο το Νοέμβρη. Το βέβαιο είναι πως οι κάτοχοι ελληνικών τίτλων θα πρέπει να αποδεχθούν απώλεια γύρω στο 50% του κεφαλαίου τους, όμως έτσι και αλλιώς αυτή η απώλεια έχει εδώ και χρόνια αντισταθμιστεί από τους τόκους.
Η αναδιάρθρωση -ή σεισάχθεια- δεν πρόκειται, ωστόσο, να αλλάξει το χρονοδιάγραμμα της προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Με τη ρύθμιση, μάλιστα, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη για πρωτογενές πλεόνασμα το 2012, μονόδρομος ουσιαστικά. Αυτό που θα αλλάξει ριζικά είναι το κλίμα εμπιστοσύνης στην παγκόσμια οικονομία, απολύτως απαραίτητο για να αποφύγουμε την διολίσθηση σε νέα παγκόσμια ύφεση. Η τελευταία φαίνεται πως βαίνει επιδεινούμενη από το Μάρτη και ως σήμερα. Αν η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη δε βελτιωθεί, τότε ούτε τα κεφάλαια του ΔΝΤ επαρκούν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Η ανανέωση της θητείας Ομπάμα στο Λευκό Οίκο και οι ελπίδες των Σαρκοζί και Μέρκελ βρίσκονται μόνο στην αύξηση της «οριακής ροπής προς κατανάλωση», που θα έλεγε και ο Τζ. Μ. Κέυνς.
real.gr
Οι Γερμανοί, αφού βεβαιώθηκαν ότι έχουν με το μέρος τους και τις ΗΠΑ, όπως τις εκφράζει ο κ. Γκάιντνερ και το επενδυτικό κεφάλαιο, όπως το εκφράζει ο κ. Σόρος, είναι πλέον έτοιμοι να περάσουν στην αντεπίθεση.
Καθώς «λεφτά δεν υπάρχουν» ούτε στην ΕΕ, ούτε καλά - καλά στο ΔΝΤ, αν η κρίση χειροτερέψει, η μόνη ορθή προσέγγιση στο ζήτημα του κρατικού χρέους είναι πως όλοι πρέπει να αποδεχθούν να μειωθούν οι απαιτήσεις τους. Η προσέγγιση αυτή δεν αφορά πλέον μόνο την Ελλάδα, αλλά όπως βεβαιώνουν πηγές κοντά στη διαπραγμάτευση, αφορά επιπλέον την Ισπανία και την Ιταλία, σε μικρότερο ίσως βαθμό. Αυτό γιατί οι αγορές έτσι και αλλιώς προεξοφλούν και προεισπράττουν απώλειες από τα ομόλογα αυτών των χωρών και ως εκ τούτου πρέπει να επέλθει ισορροπία.
Ο ίδιος ο επίτροπος Ρεν φέρεται να ενημέρωσε την περασμένη Τρίτη το κολέγιο των επιτρόπων για την ύπαρξη σχεδίου που αφορά πιλοτικά το ελληνικό χρέος, οι δε επίτροποι θεωρούν την εφαρμογή του βέβαιη.
Ένα ακόμη νέο στοιχείο στην όλη διαπραγμάτευση είναι πως επικρατούν οι απόψεις που θέλουν την επέμβαση στο χρέος να γίνεται σχετικά σύντομα, ώστε να «απορροφηθούν οι κραδασμοί από την εκτέλεση του πριν από τις αμερικανικές εκλογές», ανέφερε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου υψηλόβαθμη κοινοτική πηγή στις Βρυξέλλες. Η ίδια πηγή επεσήμανε ότι το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο, καθώς και οι τεχνικές λεπτομέρειες πρέπει να έχουν αποσαφηνιστεί πριν από την σύνοδο των G20 στα μέσα του Νοέμβρη. Η ΕΚΤ από την Ουάσιγκτον δηλώνει έτοιμη «να αποτρέψει μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση» και αυτή η δήλωση ερμηνεύεται ως στήριξη των συστημικών οργανισμών που ενδεχομένως να πληγούν.
Στη λίστα των λεπτομερειών βρίσκεται ακόμη το ποιος θα κάνει την έκκληση για ανταλλαγή, πότε θα ξεκινήσει και τι οφέλη θα αποκομίσουν οι επενδυτές «που επέδειξαν καλή διαγωγή και ήδη προτίθενται να μετάσχουν στο PSI της απόφασης της 21ης Ιουλίου. Ακόμη, μένει να διευκρινιστεί αν όλα αυτά θα εγκριθούν το Δεκέμβρη στην τακτική Σύνοδο ή οι Ευρωπαίοι θα βιαστούν και θα κάνουν έκτακτη Σύνοδο το Νοέμβρη. Το βέβαιο είναι πως οι κάτοχοι ελληνικών τίτλων θα πρέπει να αποδεχθούν απώλεια γύρω στο 50% του κεφαλαίου τους, όμως έτσι και αλλιώς αυτή η απώλεια έχει εδώ και χρόνια αντισταθμιστεί από τους τόκους.
Η αναδιάρθρωση -ή σεισάχθεια- δεν πρόκειται, ωστόσο, να αλλάξει το χρονοδιάγραμμα της προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Με τη ρύθμιση, μάλιστα, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη για πρωτογενές πλεόνασμα το 2012, μονόδρομος ουσιαστικά. Αυτό που θα αλλάξει ριζικά είναι το κλίμα εμπιστοσύνης στην παγκόσμια οικονομία, απολύτως απαραίτητο για να αποφύγουμε την διολίσθηση σε νέα παγκόσμια ύφεση. Η τελευταία φαίνεται πως βαίνει επιδεινούμενη από το Μάρτη και ως σήμερα. Αν η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη δε βελτιωθεί, τότε ούτε τα κεφάλαια του ΔΝΤ επαρκούν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Η ανανέωση της θητείας Ομπάμα στο Λευκό Οίκο και οι ελπίδες των Σαρκοζί και Μέρκελ βρίσκονται μόνο στην αύξηση της «οριακής ροπής προς κατανάλωση», που θα έλεγε και ο Τζ. Μ. Κέυνς.
real.gr