Ερυθρά αιμοσφαίρια εργαστηρίου χορηγήθηκαν για πρώτη φορά σε άνθρωπο με πολύ θετικά αποτελέσματα.
Οι Γάλλοι ερευνητές χρησιμοποίησαν ως πρώτη ύλη αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα (HSC), τα κύτταρα του μυελού των οστών από τα οποία προέρχονται όλα τα λευκά και ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος.
«Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα HSC μπορούν να εξαναγκαστούν να δώσουν ώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτή όμως είναι η πρώτη μελέτη που αποδεικνύει ότι τα ερυθρά αιμοσφαίρια μπορούν να επιβιώνουν στον ανθρώπινο οργανισμό» δήλωσε ο Λυκ Ντουέ, καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο «Πιέρ και Μαρί Κιουρί», στο Παρίσι.
Η μελέτη της ομάδας του δημοσιεύεται στο «Blood», την επιθεώρηση του Αμερικανικού Συλλόγου Αιματολογίας.
Από τα πειραματόζωα στον άνθρωπο
Για να εξετάσουν το κατά πόσο είναι βιώσιμα τα καλλιεργημένα ερυθρά αιμοσφαίρια (ή cRBC), οι ερευνητές εργάστηκαν σε πρώτη φάση με πειραματόζωα.
Απομόνωσαν αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα από τέσσερα ποντίκια και τα καλλιέργησαν in vitro (στο δοκιμαστικό σωλήνα) με τη βοήθεια αυξητικών παραγόντων που ρυθμίζουν την ωρίμανσή τους. Υπό την επίδραση αυτών των ουσιών, τα βλαστοκύτταρα διαφοροποιήθηκαν σε ανώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία ωρίμασαν πλήρως όταν επιστράφηκαν με ένεση στην κυκλοφορία των πειραματόζωων.
Το πείραμα επαναλήφθηκε σε έναν εθελοντή, στον οποίο διοχετεύτηκαν καλλιεργημένα ερυθρά αιμοσφαίρια που είχαν δημιουργηθεί από τα δικά του HSC.
Πέντε ημέρες μετά τη «μετάγγιση», το ποσοστό επιβίωσης των cRBC στην κυκλοφορία του εθελοντή κυμαινόταν από 94 έως 100 τοις εκατό. Στις 26 ημέρες μετά τη μετάγγιση, το ποσοστό είχε πέσει στο 41 με 63 τοις εκατό, αριθμός που βρίσκεται σε συμφωνία με το γεγονός ότι η ημιζωή των φυσιολογικών ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι 28 ημέρες.
«Αν και η παραγωγή αυτών των κυττάρων σε μεγάλη κλίμακα απαιτεί περαιτέρω τεχνολογική πρόοδο, πιστεύουμε ότι τα cRBC θα μπορούσαν να αποδειχθούν βιώσιμη εναλλακτική λύση στα συμβατικά προϊόντα μετάγγισης», γράφουν οι ερευνητές.
Όπως επισημαίνουν, τα καλλιεργημένα ερυθρά αιμοσφαίρια όχι μόνο θα έλυναν το πρόβλημα της έλλειψης δωρητών, αλλά επιπλέον θα μείωναν δραστικά τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών από μεταγγίσεις.
tovima.gr
