Το παλαιότερο παράδειγμα επιζώντος αμερικανικού animation είναι το «μέτριο» μικρό κλιπ από τον J. Stuart Blackton (το πρώτο βίντεο). Γυρισμένο το 1906, με την ονομασία Humorous Phases of Funny Faces, απεικονίζει το χέρι του καλλιτέχνη να σχεδιάζει τους χαρακτήρες που αργότερα ζωντανεύουν και εκτελούν κάποια αστεία σκετσάκια για τα επόμενα λίγα λεπτά.
Ο Blackton χρησιμοποιούσε σχέδια κιμωλίας και διαλείμματα για να απλοποιήσει τη διαδικασία παραγωγής της κινούμενης εικόνας, καθώς και για να προσφέρει κάποια οικειότητα στον θεατή, μιας και εκείνη την εποχή οι καρικατούρες σε μαυροπίνακες ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς ανάμεσα στους καλλιτέχνες των βαριετέ. Η διαδικασία που χρησιμοποίησε για να προσδώσει κίνηση ο Blackton, μπορεί να μην ήταν το σύστημα με τις γυάλινες πλάκες, που αργότερα έγινε η στάνταρ μέθοδος, ωστόσο κατάφερε να προσδώσει την αίσθηση ενώνοντας μια σειρά μεμονωμένων σχεδίων.
Στο δεύτερο βίντεο, θα δείτε ένα animation από το 1908 το οποίο πιθανότατα να είναι το παλαιότερα παράδειγμα αληθινού animation που έγινε γνωστό και οικείο τα επόμενα χρόνια. Το Fantasmagorie σχεδιάστηκε από τον Γάλλο καλλιτέχνη Emile Cohl και, όπως και με το πρώτο animation νωρίτερα, έχει ως θέμα και πάλι τον μαυροπίνακα. Σε αντίθεση με το προηγούμενο όμως, το Fantasmagorie δίνει την ψευδαίσθηση ότι διαδραματίζεται πάνω σε έναν μαυροπίνακα, μιας και τα σχέδια στην πραγματικότητα γίνονται με μαύρο μελάνι σε λευκό χαρτί, τα οποία εν συνεχεία κινηματογραφούνται με αρνητικό, με αποτέλεσμα να φαίνονται σαν λευκή κιμωλία σε μαυροπίνακα.
Το πιο όμως εξαιρετικό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι από την εποχή του μαυροπίνακα και τα απλούστατα «animation», να έχουμε φθάσει να μιλάμε για τρισδιάστατα πλέον κινούμενα σχέδια και ταινίες, μέχρι και για ολογράμματα και όλα αυτά μέσα σε 100 περίπου χρόνια…
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
