Η ιδιοκτησία του κ. Αραούχο βρίσκεται κοντά στο Ρίο Μπράνκο, ένα απόμερο σημείο στο πιο δυτικό τμήμα της Αμαζονίας της Βραζιλίας και όπως ανέφερε πριν από λίγες ημέρες στους «New York Times, «αυτά τα ορύγματα παραήταν τέλεια για να μην έχουν κατασκευαστεί από άνθρωπο».
«Εκείνη την περίοδο η μόνη εξήγηση που έδωσα ήταν ότι επρόκειτο για χαρακώματα που χρησίμευαν στον πόλεμο με τους Βολιβιανούς». Αυτά τα γεώγλυφα όμως δεν προέρχονται από κανένα πόλεμο που έγινε εκεί την αυγή του 20ού αιώνα.
Αντιθέτως, τα ορύγματα στο έδαφος με τα τέλεια γεωμετρικά σχήματα καθώς και άλλα που βρέθηκαν σε γειτονικές περιοχές είναι πολύ παλαιότερα, όπως υποδεικνύουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα.
Ο βραζιλιάνος παλαιοντολόγος Αλκό Ρανζί λέει ότι αυτά τα γεώγλυφα που εντοπίστηκαν σε αποψιλωμένες περιοχές είναι τόσο σημαντικά όσο και οι περίφημες χαράξεις της Νάζκα, δηλαδή τα αινιγματικά σύμβολα ζώων που είναι χαραγμένα στο έδαφος του Νότιου Περού και είναι ορατά μόνο από ψηλά.
«Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο στα γεώγλυφα είναι η γεωμετρική τους ακρίβεια και το γεγονός ότι διακρίνονταν μέσα από το πυκνό δάσος που όλοι γνωρίζαμε - ή, καλύτερα, είχαμε διδαχτεί - ότι ήταν ανέγγιχτο ή τουλάχιστον κατοικούνταν σποραδικά από ελάχιστες νομαδικές φυλές», ανέφερε στην αμερικανική εφημερίδα.
Τα γεώγλυφα στην Αμαζονία έχουν σχήμα τετράγωνο, κυκλικό, οβάλ, οκταγωνικό και παραλληλόγραμμο. Ορισμένοι ειδικοί στην ανθρώπινη ιστορία της Αμαζονίας θεωρούν ότι οι ζούγκλες του Δυτικού Αμαζονίου ίσως να μην υπήρξαν τόσο ανέγγιχτες όπως πιστεύουν κάποιοι περιβαλλοντολόγοι.
Δεν αποκλείεται σε τμήματα της Αμαζονίας να κατοικούσαν για αιώνες μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που αριθμούσαν ενδεχομένως χιλιάδες μέλη, τα οποία ζούσαν σε δεκάδες πόλεις που συνδέονταν μεταξύ τους με οδικά δίκτυα, υποστηρίζει ο αμερικανός συγγραφέας Τσαρλς Μαν που προσθέτει ότι ο βρετανός εξερευνητής Πίρσι Φόσετ χάθηκε το 1925 στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τη χαμένη πόλη Ζ στο Ξίνγκου, μια περιοχή με τέτοια ορύγματα.
Μέχρι τώρα έχουν εντοπιστεί 320 γεώγλυφα σε διάφορες περιοχές της Βραζιλίας και 70 στη Βολιβία. Η μαζική ανακάλυψή τους άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από ερευνητές που χρησιμοποίησαν υψηλής ανάλυσης δορυφορικές εικόνες ή πέταξαν με μικρά αεροσκάφη πάνω από τα δάση.
Η αρχαιολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο στο Παρά της Βραζιλίας Ντενίς Σχαν λέει ότι η εξέταση των γεώγλυφων με ραδιενεργό άνθρακα έδειξε ότι κατασκευάστηκαν πριν από 1.000 έως 2000 χρόνια. Δεν αποκλείεται το διάστημα αυτό να ανακατασκευάστηκαν αρκετές φορές.
Η Σχαν λέει ότι κάποιοι ειδικοί είχαν αποφανθεί πως τα γεώγλυφα ήταν έργα αμυντικής θωράκισης επειδή το βάθος ορισμένων είναι έξι μέτρα. Κοντά στα γεώγλυφα όμως δεν βρέθηκε ίχνος ή υπόλειμμα ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ο Γουίλιαμ Μπαλέ, ανθρωπολόγος στο γαλλικό Πανεπιστήμιο της Τουλώνης, πιστεύει πως ίσως τα γεώγλυφα συνδέονται με χώρους θρησκευτικής λατρείας.
Γεγονός ωστόσο είναι ότι οι περιοχές όπου βρέθηκαν αυτοί οι σχηματισμοί, απέχουν πολύ από οποιονδήποτε γνωστό οικισμό της προκολομβιανής εποχής. Βρίσκονται στο πολιτισμικό σταυροδρόμι των Ανδεων και της Αμαζονίας, αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι και πότε έζησαν σε αυτά τα μέρη.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
