Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε ψυχιατρική κλινική, ρώτησα το διευθυντή πώς καθορίζετε εάν ένας ασθενής πρέπει ή όχι να εισαχθεί στην κλινική για θεραπεία;
“Λοιπόν,” είπε ο διευθυντής, « γεμίζουμε ως επάνω μια μπανιέρα, και έπειτα δίνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού, ένα φλυτζάνι τσαγιού και έναν κουβά στον ασθενή και ζητάμε από αυτόν να αδειάσει τη μπανιέρα. »
« Ω, καταλαβαίνω»,, ‘ Είπα. ‘ «Ένα φυσιολογικό άτομο θα χρησιμοποιούσε τον κουβά επειδή είναι μεγαλύτερος από το κουτάλι ή το φλυτζάνι τσαγιού. »
« Όχι» είπε ο διευθυντής, «Ένα φυσιολογικό άτομο ….θα τραβούσε το βούλωμα!!! Θέλετε ένα κρεβάτι κοντά στο παράθυρο; »
“Λοιπόν,” είπε ο διευθυντής, « γεμίζουμε ως επάνω μια μπανιέρα, και έπειτα δίνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού, ένα φλυτζάνι τσαγιού και έναν κουβά στον ασθενή και ζητάμε από αυτόν να αδειάσει τη μπανιέρα. »
« Ω, καταλαβαίνω»,, ‘ Είπα. ‘ «Ένα φυσιολογικό άτομο θα χρησιμοποιούσε τον κουβά επειδή είναι μεγαλύτερος από το κουτάλι ή το φλυτζάνι τσαγιού. »
« Όχι» είπε ο διευθυντής, «Ένα φυσιολογικό άτομο ….θα τραβούσε το βούλωμα!!! Θέλετε ένα κρεβάτι κοντά στο παράθυρο; »