Τι συμβαίνει μέσα στο ανθρώπινο κορμί από τη συνεχόμενη άσκηση; Γιατί τα μπράτσα μας σκληραίνουν και “φουσκώνουν” όταν κάνουμε βάρη; Χρόνια τώρα οι επιστήμονες είχαν ασχοληθεί με τη μαγική διαδικασία που συμβαίνει στο σώμα και το αλλάζει όταν κάνουμε γυμναστική.
Όμως πρόσφατα μια Ελληνίδα ερευνήτρια έλυσε το μυστήριο και έριξε φως στο βιολογικό μηχανισμό που επιτρέπει στους μύες να φουσκώνουν. Κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους γιατρούς για την ενδυνάμωση των μυών ύστερα από μια περίοδο κατάκλισης κάποιου ασθενούς.
Όπως ξέρουν πολύ καλά όσοι κάνουν μπόντι μπίλντιγκ, οι μύες διογκώνονται όσο πιο πολύ καλούνται να δουλέψουν. Η Ελληνίδα ερευνήτρια Αθανασία Σωτηροπούλου, επικεφαλής των επιστημόνων του Ιατρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου INSERM και του Εθνικού Κέντρου επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, του CNRS, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο “Ντεκαρτ” του Παρισιού, παρουσίασε τη σχετική της μελέτη που λύνει πολλές απορίες.
Η Μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα κυτταρικού μεταβολισμού CELL METABOLISM, και έχει να κάνει με την παρατήρηση και τον τρόπο που τα μυικά κύτταρα “μεταφράζουν” σε έξτρα όγκο την άρση βαρών και τις άλλες ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης.
Το μυστικό κρύβεται σε ένα χημικό παράγοντα, που παράγεται από τα κύτταρα των μυών, κατά τη διάρκεια της άσκησης. Με χημικές διαδικασίες, ο παράγοντας αυτός στέλνει σήματα στα κύτταρα να πολλαπλασιαστούν, προκειμένου να καταφέρουν να σηκώσουν το πρόσθετο βάρος, και να αποκτήσουν την έξτρα δύναμη που χρειάζεται. Η συγκεκριμένη ουσία SrF, πυροδοτεί τα βλαστικά μυικά κύτταρα, τα οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονται σε ύπνωση. Τα μυικά κύτταρα αυτά με τη σειρά τους παράγουν περισσότερες μυικές ίνες. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα “ποντίκια” μας να αποκτούν όγκο και να φουσκώνουν.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά η Ελληνίδα επιστήμονας, κ. Σωτηροπούλου: “το σήμα από τη μυική ίνα ελέγχει τη συμπεριφορά των βλαστικών κυττάρων και μεγεθύνει τους μύες. Είναι μια απρόσμενη και άκρως ενδιαφέρουσα ανακάλυψη”
Το νέο εύρημα μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένους τρόπους καταπολέμησης της μυικής ατροφίας, που σχετίζεται με την προχωρημένη ηλικία και τις ασθένειες. Η ουσία SrF, όσο περνάνε τα χρόνια μειώνεται στον οργανισμό. Η Ελληνίδα επιστήμονας χρησιμοποίησε για τα πειράματα της γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που δεν διέθεταν ίχνος από τη SrF στον οργανισμό τους και τους μύες τους. Παρά την άσκηση λοιπόν οι μύες αδυνατούσαν να διογκωθούν επειδή έλειπε αυτή η ουσία. Σε όσα ποντίκια υπήρχε αυτή η ουσία οι μύες ανταποκρίνονταν στη διόγκωση τους εντυπωσιακά.
Η SrF, στέλνει τα σήματα της μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου γονιδίων, μεταξύ των οποίων το γονίδιο Cox2. “Ορισμένα αντιφλεγμονώδη φάρμακα” είπε η κ. Σωτηροπούλου, “αναστέλλουν τη δράση του Cox2, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα να παρεμποδίζουν τη μυική ανάπτυξη. Μετά από μια μακρά περίοδο κατάκλισης στο κρεββάτι, λόγω ενός μακροχρόνιου προβλήματος υγείας, οι θεραπείες που θα γίνουν για την ενδυνάμωση των μυών, θα πρέπει να στοχεύουν σε αυτό το περίπλοκο δίκτυο χημικών ουσίων που σχετίζονται με την SrF” κατέληξε.
Η Ελληνίδα ερευνήτρια τόνισε ότι η φαρμακευτική έρευνα θα πρέπει να εστιάσει τις προσπάθειες της, σε ουσίες που εξαρτώνται από το SrF, όπως οι ιντερλευκίνες και οι προσταγλανδίνες.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
