βαριόταν!
Ο φυσικός Γουίλιαμ Χιγκινμπόθαμ είχε μάθει να εργάζεται με πυρετώδεις ρυθμούς στο εργαστήριο. Μια μέρα λοιπόν που ήταν ανοιχτό για το κοινό και οι επιστήμονες είχαν σταματήσει τις έρευνές τους, θέλοντας να «σκοτώσει» την ώρα του, ο Χιγκινμπόθαμ άρχισε να κατασκευάζει ένα παιχνίδι, αξιοποιώντας τις δυνατότητες ενός πρώιμου είδους υπολογιστή που μπορούσε να υπολογίσει την τροχιά βαλλιστικών πυραύλων.
Έτσι, κατάφερε να φτιάξει έναν εξομοιωτή τένις ή πινγκ πονγκ (κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί με σιγουριά εξαιτίας των «φτωχών» γραφικών και του «πρωτόγονου» σχεδιασμού). Στην οθόνη ενός πολύμετρου προβάλλονταν το εικονικό γήπεδο του τένις μέσα στο οποίο μια μπάλα που μετακινούνταν από τη μια άκρη στην άλλη. Το κύκλωμα του παιχνιδιού ήταν σε θέση να αντιλαμβάνεται πότε η μπάλα χτυπούσε το δίχτυ καθώς και να προσομοιώνει τη βαρύτητα.
Ο παίκτης μέσω ενός χειριστηρίου είχε στη διάθεση του μια λαβή με την οποία μπορούσε να ελέγξει την κατεύθυνση της μπάλας, καθώς και ένα κουμπί με το οποίο τη χτυπούσε. Αν τη χτύπαγε σωστά, θα έπρεπε να φτάσει στην άλλη άκρη του εικονικού γηπέδου και στη συνέχεια να επιστρέψει πίσω.
Το 2008, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη σχεδίαση του παιχνιδιού, μια ομάδα επιστημόνων του Brookhaven επιχείρησε να κατασκευάσει ένα αντίγραφο του. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε έπειτα από 3 μήνες, εξαιτίας δυσκολιών που αντιμετώπισαν στην προμήθεια των απαραίτητων υλικών.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
