Καθώς, λοιπόν, δεν έχει τύχει να δω πουθενά κάποια υπερασπιστική γραμμή απέναντι στις αδιανόητες και ανυπόστατες αυτές σκέψεις, θεωρώ πως πρέπει να ξεσκεπαστεί η βασική «προφητεία» πάνω στην οποία βασίζονται και θεμελιώνονται όλες οι άλλες:
«Κι όμως μ’ όλη την έπαρση του νου του ο Δίας, κάποτε θα γίνει ταπεινός καθώς ετοιμάζεται να κάνει γάμο, που από τον θρόνο του άφαντο θα τον γκρεμίσει […]» (Αισχύλου, Προμηθέας Δεσμώτης 907-910).
Στην συγκεκριμένη τραγωδία, οι συγκεκριμένοι στίχοι θεωρήθηκαν ως προφητεία ή προαναγγελία της έλευσης του Ιησού, με την προϋπόθεση πως υπάρχει η πτώση του Δία. Δυστυχώς, η επόμενη τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Λυόμενος» δεν έχει διασωθεί για να γίνει γνωστό τι εννοούσε ο Αισχύλος δια στόματος Προμηθέα.
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν άλλα κείμενα που επαναλαμβάνουν τα κομμάτια που μας ενδιαφέρουν και που, φυσικά, ανατρέπουν την θεωρία της προφητείας:
«Κι ο Ζεύς θα με λύση (λέει ο Προμηθέας) ανταποδίδοντας εκδούλευση που θα του κάνω, όχι μικρή». (Λουκιανός, Προμηθεύς ή Καυκάσιος 21). Και λέει ο Προμηθέας στο Δία: «να μην κοιμηθείς μαζί με την κόρη του Νηρέα, γιατί αν κυοφορήσει από σένα, τότε το παιδί που θα γεννηθεί, θα κάνει σε σένα ό,τι έκανες κι εσύ (στον πατέρα σου τον Κρόνο)» (Λουκιανός, Θεών Διάλογοι, Προμηθέως και Διός, 2).
«Μια πρόβλεψη για την Θέτιδα, την Νηρηίδα, ήταν ότι ο γιος της θα γινόταν μεγαλύτερος/σπουδαιότερος από τον πατέρα του. Κανείς άλλος δεν το ήξερε αυτό παρά μόνο ο Προμηθέας.
Επίσης ήξερε ότι ο Δίας επιθυμούσε να ξαπλώσει μαζί της. Έτσι, ο Προμηθέας αποκάλυψε το μυστικό στον Δία με αντάλλαγμα να τον απελευθερώσει από τις αλυσίδες του. Ο Δίας συμφώνησε, δεν κοιμήθηκε με την Θέτιδα, αλλά την πάντρεψε με τον Πηλέα (κι αργότερα έκαναν τον Αχιλλέα).
Ο Δίας έστειλε τον Ηρακλή να σκοτώσει τον αετό και να ελευθερώσει τον Προμηθέα από το μαρτύριό του» (Υγίνου, Μύθοι LIV).
Κατά συνέπεια, ο Δίας δε έχασε ποτέ το θρόνο του. Κανείς άλλος θεός δεν τον έριξε. Κανείς άλλος θεός δεν τον αντικατέστησε. Κανείς άλλος θεός δεν τον κατέκτησε.
Το μόνο που κατακτήθηκε, αντικαταστάθηκε και έπεσε με την βία και «επί ποινή θανάτου» είναι η γνώση και η πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων γύρω στο 390 μ.Χ. (και ευρύτερα), από τους χριστιανούς και την χριστιανική τους πίστη.
Όλα έγιναν από ανθρώπους εις βάρος άλλων ανθρώπων.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
>> Bαριέσαι; Παίξε Τάβλι και πολλά άλλα παιχνίδια με Έλληνες παίκτες online κάνε κλικ εδώ και ξεκίνα το παιχνίδι!