p

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Πώς να φερθείτε σε ένα συνάδελφό σας που μόλις απολύθηκε

Είναι δύσκολοι οι καιροί. Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να βλέπεις φίλους να μένουν χωρίς δουλειά, λόγω της συρρίκνωσης εταιριών.


Ενδεχομένως κι εσύ να είσαι ένα από τα "θύματα" της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" που δείχνει την έξοδο σε εργαζόμενους. Στην περίπτωση όμως που ακόμη έχεις δουλειά κι απολύσουν συνάδελφο, είναι λίγο άβολη η επικοινωνία.

Οπότε μπορείς να κινηθείς ως εξής:

1. Αν δεν έχεις οικειότητα μαζί του, δεν λες κουβέντα. Το περνάς στο ντούκου. Το συμπονετικό μισοχαμόγελο και "πατ-πατ" στην πλάτη από κάποιον με τον οποίο ανταλλάσσεις οριακά μια καλημέρα κι αυτή μόνο αν διασταυρωθούν οι ματιές σας στο διάδρομο, όλο αυτό λέγεται υποκρισία, μην σου πω αλάτι στην πληγή.

2. Αν έχεις μια σχετική οικειότητα με τον απολυμένο συνάδελφο, το ντιλάρεις σαν... χωρισμό: του τονίζεις τα προτερήματά του και παρουσιάζεις τη δουλειά που έχασε σαν κάτι που είτε τον κρατούσε πίσω από το να πετύχει ακόμη περισσότερα και να κατακτήσει τον κόσμο (άσε τον άνθρωπο να ονειρευτεί, τζάμπα είναι), είτε τον εμπόδιζε να κάνει focus σε αυτό που πραγματικά ήθελε στη ζωή του (για παράδειγμα, να γίνει δάσκαλος θαλάσσιου σκι στην Πάρο). Μην αρχίσεις να του λες παπαρολογίες του τύπου πόσο γαμάτο είναι να μην έχει τώρα δουλειά κι ότι τον ζηλεύεις που θα έχει άπλετο χρόνο να ξυθεί και να κωλοβαρέσει με την ησυχία του και να ξεκουραστεί ή να βγαίνει τσάρκες ό, τι ώρα του καπνίσει χωρίς να έχει πρέσα από πουθενά, γιατί η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να έχει ο άνθρωπος να πληρώσει το νοίκι του στο τέλος του μήνα, παρά να λιώνει με φραπεδούμπα πρωί τσαγκαροδευτέρας σε καμιά πλατεία.

3. Αν, πάλι, έχεις πολύ φιλική σχέση μαζί του, χτύπα του τηλέφωνο το απόγευμα αφού φύγεις κι εσύ από τη δουλειά και βγάλτον έξω, με τα έξοδα δικά σου, να πιείτε και να αμπελοφιλοσοφήσετε και να λιώσετε στο αλκοόλ. Είναι κι αυτό μια διέξοδος (Με ταξάκι η έξοδος, ε;)