Τα εν λόγω στοιχεία δεν εντοπίζονται στη φύση, αλλά αντίθετα δημιουργούνται στα επιστημονικά εργαστήρια, ενώ η ζωή τους είναι εξαιρετικά σύντομη, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες συχνά να διερωτώνται αν τελικά όντως τα δημιούργησαν.
Πέρυσι, οι ειδικοί κατάφεραν με επιτυχία να δημιουργήσουν τα στοιχεία 114 και 116 (φιλερόβιο και λιβερμόριο), ωστόσο το 113 και το 115 βρίσκονταν στη λίστα των «απόντων υπερβαρέων στοιχείων».
Για την παραγωγή του στοιχείου 113 έδιναν «μάχη» εδώ και εννέα τουλάχιστον χρόνια, Ρώσοι, Αμερικανοί και Ιάπωνες επιστήμονες.
Τελικά φαίνεται πως η τύχη «χαμογέλασε» στους τελευταίους, οι οποίοι βομβάρδισαν ένα φύλλο από βισμούθιο (το οποίο έχει 83 πρωτόνια) με πυρήνες ψευδαργύρου (30 πρωτόνια). Ορισμένοι πυρήνες ενώθηκαν σχηματίζοντας άτομα με 113 πρωτόνια, ωστόσο αυτά ήταν υπερβολικά ασταθή και διασπάστηκαν σχεδόν αμέσως.
Οι ερευνητές όμως θεωρούν ότι μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξή τους μέσω της ανίχνευσης των διασπάσεων στα προβλεπόμενα παράγωγα προϊόντα – την ανίχνευση δηλαδή των στοιχείων 111, 109, 107, 105, 103 και 101. Η ανίχνευση μιας αλυσίδας διασπάσεων με έξι παράγωγα προϊόντα θεωρείται «γερό» αποδεικτικό στοιχείο και έτσι οι επιστήμονες του RIKEN δεν αποκλείεται να αναγνωριστούν τελικά ως οι «πατέρες» του 113.
Το εν λόγω στοιχείο περιλαμβάνει 113 πρωτόνια και 165 νετρόνια στον πυρήνα του.