Οι λάτρεις των extreme sports αλλά και οι επισκέπτες των λούνα παρκ και
των πανηγυριών θα ξέρουν και ίσως έχουν δει από κοντά τον «γύρο του
θανάτου». Κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου σόου, παράτολμοι αναβάτες
οδηγούσαν τις μοτοσυκλέτες τους γύρω-γύρω σε ένα «τείχος του θανάτου»
που είχε χτιστεί κάθετα στο πάτωμα. ...
Η… τρέλα αυτή με τις μηχανές έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1930 με τους διοργανωτές να αυξάνουν την κλίση του τοίχου, ώστε να είναι πιο απότομος. Παράλληλα αυξήθηκαν και τα ατυχήματα.
Στην προσπάθεια όλων να γίνει το χόμπι πιο εντυπωσιακό δημιουργήθηκε και το «Liondrome», όπου ένα λιοντάρι βρισκόταν δίπλα από τον αναβάτη της μοτοσικλέτας. Το πιο δύσκολο κομμάτι, μετά από αυτό όπου οι μοτοσικλετιστές έκαναν τον γύρο χωρίς να πιάνουν το τιμόνι, ήταν να κρατήσουν τα λιοντάρια ήρεμα κατά το «γύρο του θανάτου».
Πολλές φορές δεν τα κατάφερναν και είτε τα λιοντάρια έφευγαν, είτε άρχιζαν να βρυχώνται στον μοτοσικλετιστή.
Τέλος, τα λιοντάρια φάνηκε ότι δεν ήταν αρκετά εκπαιδευμένα ώστε να μην ορμήσουν στους οδηγούς και μετά από κάποια δυστυχήματα το ««Liondrome» σταμάτησε.
Η… τρέλα αυτή με τις μηχανές έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1930 με τους διοργανωτές να αυξάνουν την κλίση του τοίχου, ώστε να είναι πιο απότομος. Παράλληλα αυξήθηκαν και τα ατυχήματα.
Στην προσπάθεια όλων να γίνει το χόμπι πιο εντυπωσιακό δημιουργήθηκε και το «Liondrome», όπου ένα λιοντάρι βρισκόταν δίπλα από τον αναβάτη της μοτοσικλέτας. Το πιο δύσκολο κομμάτι, μετά από αυτό όπου οι μοτοσικλετιστές έκαναν τον γύρο χωρίς να πιάνουν το τιμόνι, ήταν να κρατήσουν τα λιοντάρια ήρεμα κατά το «γύρο του θανάτου».
Πολλές φορές δεν τα κατάφερναν και είτε τα λιοντάρια έφευγαν, είτε άρχιζαν να βρυχώνται στον μοτοσικλετιστή.
Τέλος, τα λιοντάρια φάνηκε ότι δεν ήταν αρκετά εκπαιδευμένα ώστε να μην ορμήσουν στους οδηγούς και μετά από κάποια δυστυχήματα το ««Liondrome» σταμάτησε.