Χάνουν το αφορολόγητο 780.000 επιτηδευματίεςΗ εξομοίωση του καθεστώτος φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών με αυτό των εταιρειών φέρνει επιβαρύνσεις, ωστόσο κρύβει και ευκαιρίες.
Περίπου 780.000 μικρομεσαίοι επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν ατομικά τις δραστηριότητές τους θα χάσουν το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και θα φορολογηθούν με συντελεστή 35% από το πρώτο ευρώ.
Ωστόσο, επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες κάνοντας χρήση των υφιστάμενων φορολογικών διατάξεων που ισχύουν για τις επιχειρήσεις θα μπορούν είτε εγγράφοντας προβλέψεις είτε μέσω αποσβέσεων να μειώνουν τα φορολογηθέντα κέρδη (έσοδα).
Απόσβεση είναι η εκτίμηση της απώλειας αξίας ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου. Οι αποσβέσεις αντιπροσωπεύουν τη σταδιακή μείωση της αξίας των πάγιων περιουσιακών στοιχείων μιας επένδυσης (κτίρια, μηχανολογικός εξοπλισμός, αυτοκίνητα κλπ.) είτε λόγω αναμενόμενης φθοράς, είτε λόγω τεχνολογικής απαξίωσης.
Οι αποσβέσεις επιτρέπουν την κατανομή του αρχικού κόστους αγοράς των στοιχείων αυτών σε όλο το χρόνο ζωής τους με την αντίστοιχη επιβάρυνση του λειτουργικού κόστους. Η επιβάρυνση αυτή δεν αποτελεί πραγματική ταμειακή εκροή, καθώς αυτή πραγματοποιήθηκε το χρόνο της αγοράς.
Οι αποσβέσεις επιτρέπουν τη σταδιακή ανάκτηση του κόστους αγοράς και την αντικατάσταση του στοιχείου μετά το τέλος της ζωής του. Οι συντελεστές δε απόσβεσης διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος του πάγιου στοιχείου. Υψηλότεροι συντελεστές σε στοιχεία με μικρό χρόνο ζωής (π.χ. 0.20 για απόσβεση σε 5 χρόνια, 0.04 για απόσβεση σε 25 χρόνια). Π.χ. Το οικόπεδο δεν αποσβένεται γιατί η γη δεν χάνει την αξία της.
Σημειώνεται πως η διάρκεια ζωής μίας εταιρείας είναι πάντοτε μεγαλύτερη του ενός έτους και συνεπώς κατά το κλείσιμο της διαχειριστικής χρήσης, υπάρχουν γεγονότα, τα οποία όπως ορίζει ο νομοθέτης, «διαφαίνονται σαν πιθανά κατά την ημέρα σύνταξης του ισολογισμού, αλλά δεν είναι γνωστό το ακριβές μέγεθος ή ο χρόνος στον οποίο θα προκύψουν». Τα γεγονότα αυτά πρέπει να απεικονισθούν στον ισολογισμό και να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της χρήσης, έτσι ώστε να είναι πιο ακριβής η εικόνα της εταιρείας και το προσδιοριζόμενο αποτέλεσμα. Η απεικόνιση των παραπάνω γεγονότων γίνεται μέσω του λογαριασμού προβλέψεων.
Η πρόβλεψη συνιστά μία επιβάρυνση των αποτελεσμάτων της χρήσεως, η οποία γίνεται στο τέλος της χρήσης, και αποβλέπει στην κάλυψη ζημίας ή εξόδων ή υποτιμήσεως στοιχείων ενεργητικού, όταν κατά την ημερομηνία που συντάσσεται ο ισολογισμός, είναι πιθανή η πραγματοποίηση τους και το μέγεθος τους μπορεί να εκτιμηθεί, έστω και κατά ικανοποιητική προσέγγιση.
Έτσι, γεγονότα που μπορεί να εμφανίζουν πιθανότητες ζημιών ή εξόδων για την οικονομική μονάδα, όπως εκκρεμείς δίκες για την έκβαση των οποίων υπάρχουν αμφιβολίες, ενδεχόμενες επισφάλειες απαιτήσεων, υποχρεώσεις αποκατάστασης ζημιών, απαξίωση και υποτίμηση παγίων περιουσιακών στοιχείων, αποζημιώσεις προσωπικού κτλ. εγγράφονται ως προβλέψεις.
Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει μετά το νέο φορολογικό νομοσχέδιο να δώσει κατευθύνσεις για το πώς θα εξισώνονται επιτηδευματίες και επιχειρήσεις και στο σκέλος των αποσβέσεων.