Της έχουν δώσει την ονομασία του επίγειου παραδείσου, υποτίθεται ότι θα γινόταν πρότυπο οικοπάρκο και προφανώς θα βρισκόταν στο επίκεντρο γενναίων παρεμβάσεων για την αναμόρφωση της πληγείσας περιοχής από εκείνες τις οδυνηρές για τον τόπο πυρκαγιές του 2007.
Κι όμως, η λίμνη Καϊάφα παραμένει όπως ακριβώς ήταν, καθώς παρά την τεράστια οικονομική και τουριστική της σημασία, ακολουθεί στο χρόνο μια φθίνουσα πορεία συνώνυμης της εγκατάλειψης και της σταδιακής καταστροφής...
Κατά καιρούς βέβαια, έχουμε ακούσει διάφορα περί της αξιοποίησης του μαγευτικού τοπίου, που έπαψε πλέον και να ... διαφημίζεται όπως συνέβαινε παλαιότερα με δαπάνη και επίβλεψη του ίδιου του κράτους.
Για σύγχρονες υποδομές μας έχουν πει, για εγκατάσταση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων έχουμε ακούσει, για τα γήπεδα γκολφ έγραψαν ο αθηναϊκός και ο τοπικός Τύπος, για την ανάπτυξη του ναυταθλητισμού διαπιστώσαμε να γίνονται κάποιες μικρές κινήσεις παλαιότερα, για την παγκόσμια ανάδειξη των λουτροπηγών προσπάθησαν να μας πείσουν κάποιοι άλλοι, και για σημαντικό οικοτουριστικό προορισμό κάνουν σχέδια οι νεότεροι της εταιρίας Τουριστικών Ακινήτων...
Μέχρι τώρα όλα τα παραπάνω, είχαν φυσικά έναν και μόνο κοινό παρονομαστή. Τα σχέδια έμειναν για πάντα σχέδια, οι προθέσεις συνήθως άκαρπες υποσχέσεις και οι υποτιθέμενες παρεμβάσεις ακολουθούν την ίδια πορεία, της αναβολής και της μετατόπισής τους σε έναν επόμενο μελλοντικό χρόνο...
Στην αρνητική που αρκετές φορές γίνεται και κωμικοτραγική εξέλιξη για τον τόπο φταίμε κι εμείς ως Ηλείοι. Νομίζουμε ότι θα αποτρέψουμε το κακό για τη φύση, το περιβάλλον και την ... περιουσία μας και στήνουμε ... αναχώματα από ενστάσεις, διαμαρτυρίες και ανακοπές που μας φέρνουν και πάλι στο σημείο μηδέν!
Στο γνωστό μας (λόγω κρίσης) το τελευταίο διάστημα ΤΑΙΠΕΔ που αφορά στην αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας (πολλοί εκτιμούν ότι για πώληση και εκμετάλλευση πρόκειται) συγκεκριμένες τοποθεσίες της Ηλείας που κατά τον δημοσιογραφικό και οικονομικό όρο, ονομάζονται και φιλέτα πιθανότατα να έχουν την τιμητική τους. Και δεν γνωρίζω αν τελικώς θα μπει σε αυτή τη διαδικασία ο Καϊάφας, γνωρίζω όμως, ότι από την ΕΤΑ επιστρατεύεται ως η καταλληλότερη γεωγραφική ζώνη για το μοντέλο της πολυσυζητημένης πράσινης ανάπτυξης.
Θαλάσσια σπορ, δραστηριότητες στο δάσος, ιαματικά λουτρά, ψάρεμα, κολύμβηση, τοπική γαστρονομία είναι μόνο μερικά από εκείνα που περιέχονται στον σχεδιασμό της εταιρίας Τουριστικών Ακινήτων.
Το έργο (αν γίνει κάποτε) είναι προϋπολογισμού περίπου 10 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής. Θέλει -όπως τονίζουν οι μελετητές- να αποδώσει προστιθέμενη περιβαλλοντική και τουριστική αξία, μέσα από οικολογική διαχείριση σε απόλυτη συμφωνία με το καθεστώς προστασίας της περιοχής.
Η μελέτη εξ άλλου μας τα περιγράφει τόσο καλά, αφού οι επισκέπτες είτε θα περπατούν προς τη λίμνη και την παραλία επιλέγοντας τα ξύλινα μονοπάτια, είτε θα επιλέγουν .... πλωτές μετακινήσεις με μικρά καραβάκια προς το νησάκι και τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις που θα έχουν κανόνες οικολογικής δόμησης!
Το «δύνατο χαρτί» πάντως είναι οι ιαματικές πηγές που θα αναβαθμιστούν , ενώ βασικό στοιχείο λόγω χρονικής συγκυρίας είναι η ευκαιρία απασχόλησης για κάποιους συμπατριώτες μας. Όλα αυτά υποτίθεται ότι θα ξεκινούσαν φέτος. Ο χρόνος όμως τελειώνει και ο Καϊάφας παραμένει όπως τον ξέραμε πριν και μετά τις πυρκαγιές. Δυστυχώς για όλους μας...