Στη συνέχει οι γιατροί ανακάλυψαν ότι μικρές δόσης κεταμίνης, ηρεμούν το νευρικό σύστημα και καταπραΰνουν το άγχος. Το άγχος που βρισκόταν συνέχεια στο κόκκινο σε εκείνο τον αδυσώπητο πόλεμο σκιών. Σήμερα η κεταμίνη επανέρχεται στο προσκήνιο αφού πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι μπορεί να καταπολεμήσει την κατάθλιψη, εκεί που τα υπόλοιπα αντικαταθλιπτικά φάρμακα αδυνατούν...
Μόλις τελείωσε ο πόλεμος του Βιετνάμ, η κεταμίνη έπαψε να χρησιμοποιείται από τους γιατρούς επειδή διαπίστωσαν ότι καταστρέφει το ουροποιητικό σύστημα και συγκεκριμένα την ουροδόχο κύστη. Για τους ανθρώπους μπορεί να μην ήταν ιδανική, αλλά για τα ζώα ήταν. Οι κτηνίατροι άρχισαν να την χρησιμοποιούν μαζικά επάνω στα άλογα, ως το ιδανικό αγχολυτικό αλλά και αναισθητικό.
Σήμερα η κεταμίνη επανήλθε στο προσκήνιο, όταν έρευνα Αμερικάνων ιατρών διαπίστωσε πως μικρές ποσότητες του φαρμάκου μπορεί να προσφέρουν άμεση ανακούφιση στους ασθενείς με κατάθλιψη, για τους οποίους τα υπάρχοντα αντικαταθλιπτικά δεν λειτουργούν. Και μάλιστα διαπιστώθηκε ότι η δράση της είναι ταχεία.
Η έρευνα έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Γέιλ, και ο υπεύθυνος καθηγητής (ψυχίατρος – νευροβιολόγος) δρ Ρόμπερτ Ντάμαν, δήλωσε: “Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο επίτευγμα ενάντια στην κατάθλιψη. Η ταχεία θεραπευτική δράση της κεταμίνης σε ανθεκτικούς ασθενείς στα αντικαταθλιπτικά, είναι απίστευτη.”
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι εάν κάποιος έχει κατάθλιψη βαριάς μορφής (με όλα όσα αυτή συνεπάγεται: δεν κοιμάται, δεν τρώει, δεν βγαίνει από το σπίτι, έχει μελαγχολία) που του στραγγίζει την ζωή, για να μπορέσει να λειτουργήσει τρόπον τινά φυσιολογικά θα πρέπει να λαμβάνει αντικαταθλιπτικά τουλάχιστον για χρονικό διάστημα ενός μήνα, μέχρι να δει αποτελέσματα. Με την κεταμίνη η κατάθλιψη θα εξαφανιστεί μέσα σε λίγες ώρες, ή το πολύ μέσα σε 10 ημέρες.
Πάντως να πούμε ότι στην Αγγλία μέχρι το 2005 η κεταμίνη ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη σαν “ναρκωτικό” και έκανε θραύση στα κλάμπ, ενώ από το 1990 η νεολαία του Χονγκ Κονγκ δεν διασκέδαζε εάν πρώτα δεν είχε πάρει την δόση της.