οι υψηλότερες των τελευταίων 1800 ετών, συμπεριλαμβανομένης της Μεσαιωνικής Θερμής Περιόδου.
Επιστήμονες συνέλεξαν άλγη θαμμένη σε ιζηματογενή στρώματα στον πυθμένα λιμνών και υπολόγισαν πως οι θερμοκρασίες στο Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ -από το 1987 και εντεύθεν- είναι 2 έως 2,5 βαθμούς Κελσίου υψηλότερες σε σύγκριση με τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο που καταγράφεται από το 750 έως το 1250 μ.Χ.
Οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν τις μελέτες που θεωρούν ότι το θερινό παγοκάλυμμα της Αρκτικής θα εξαφανιστεί τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Στη κλιματολογία και ειδικότερα στην ιστορία του κλίματος, με τον όρο Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος, (ΜΘΠ, διεθνώς MWP), αλλιώς και Μεσαιωνικό Κλιματικό Βέλτιστο ή Μικρό Κλιματικό Βέλτιστο, χαρακτηρίζεται η χρονική περίοδος που εκτείνεται από το 750 μέχρι το 1250 μ.Χ., κατά την οποία το κλίμα παρουσίαζε ιδιαίτερα υψηλή θερμοκρασία σε πολλές περιοχές της Γης, συγκριτικά με προηγούμενες και νεότερες εποχές.
H ύπαρξη μεσαιωνικής θερμής περιόδου έχει χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα κατά της ερμηνείας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης του 20ου αιώνα ως αποτέλεσμα της βιομηχανικής ανάπτυξης, με δεδομένο ότι εκείνη προηγήθηκε της βιομηχανικής επανάστασης.
Μετά την Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο ακολούθησε η λεγόμενη Μικρή Εποχή των Πάγων (ΜΕΠ), ειδικότερα από τον 13ο μέχρι τον 18ο αιώνα.
Τα δέντρα στις ΗΠΑ
Η μελέτη των δακτυλίων των κορμών των δέντρων, τα κλιματικά αρχεία και τα μοντέλα πρόβλεψης των κλιματικών συνθηκών δίνουν μια ζοφερή εικόνα του μέλλοντος των δέντρων στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, υποστηρίζουν ερευνητές του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος, της Γεωλογικής Υπηρεσίας και του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Σε περίπτωση που ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες επιμείνουν στο εγγύς μέλλον, ο θάνατος δέντρων πρέπει να θεωρείται βέβαιος με σοβαρές συνέπειες σε δασικά οικοσυστήματα και πανίδα αναφέρεται στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change.
Η ερευνητική ομάδα συνέταξε έναν δείκτη που ακούει στο όνομα Δείκτης Αντοχής Δασών στην Ξηρασίακαι συμπεριλαμβάνει στοιχεία για βροχοπτώσεις και θερμοκρασίες και οποίος έδειξε σοβαρή μεταβολή των κλιματικών συνθηκών στην περιοχή.
Και οι πιγκουίνοι
Οι πληθυσμοί των πιγκουίνων συρρικνώνονται επικίνδυνα. Η υπεραλίευση ρημάζει τα θηράματά τους, ηκλιματική αλλαγή μετατοπίζει τους πόρους και θέτει σε κίνδυνο τους οικοτόπους τους, ενώ η ρύπανση τους θέτει σε άμεσο κίνδυνο επιβίωσης.
Μια νέα ΜΚΟ, η Παγκόσμια Εταιρεία Πιγκουίνων εργάζεται για τη σωτηρία 18 υποειδών του πιγκουίνου, έντεκα εκ των οποίων απειλούνται με εξαφάνιση.